उल्लेखनीय देशस्थ ब्राह्मणांची यादी
(देशस्थ ब्राह्मणांची यादी या पानावरून पुनर्निर्देशित)
देशस्थ ब्राह्मण ही भारतातील महाराष्ट्र आणि उत्तर कर्नाटक राज्यांमध्ये ब्राह्मणांची एक प्रमुख उपजाती आहे. ते आंध्र प्रदेश आणि तेलंगणा राज्यांमध्येही आहेत. देशस्थ ब्राह्मण समाजातील उल्लेखनीय व्यक्तींची यादी खालीलप्रमाणे आहे.
धार्मिक व्यक्ती
संपादन
- निवृत्तीनाथ (१२७३–१२९७) - ज्ञानेश्वरांचा मोठा भाऊ; वारकरी संत आणि तत्त्वज्ञ [१]
- ज्ञानेश्वर (१२७५–१२९६) - १३व्या शतकातील मराठी वारकरी संत, कवी, तत्त्वज्ञ आणि नाथ वैष्णव परंपरेतील योगी [१]
- सोपान (१२७७-१२९६) - वारकरी संप्रदायाचे संत; संत ज्ञानेश्वरांचे धाकटे भाऊ [१]
- मुक्ताबाई (१२७९-१२९७) - संत ज्ञानेश्वरांची धाकटी बहीण; वारकरी संत आणि तत्त्वज्ञ [१]
- चक्रधर स्वामी - तेराव्या शतकातील वैष्णव संत; महानुभाव पंथाचे संस्थापक.[२]
- पद्मनाभ तीर्थ (शोभना भट्ट) (समाधी 1324 सीई), एक हिंदू द्वैत तत्त्वज्ञानी, द्वंद्ववादी, मध्वाचार्यांचे थेट शिष्य आणि आचार्य जे तुलुनाडू प्रदेशाबाहेर तत्त्ववादाचा प्रसार करण्यासाठी ओळखले जातात. [३]
- जयतीर्थ (१३४५ - १३८८) - एक हिंदू द्वैत तत्त्वज्ञ, द्वंद्ववादी, वादविवादवादी आणि मध्वाचार्य पीठाचे सहावे धर्मगुरू. [३]
- श्रीपादराज (१४२२ - १४८०) - एक द्वैत विद्वान, संगीतकार आणि मुलबागल येथील मध्वाचार्य मठाचे पोप, ज्यांना नरहरी तीर्थासह हरिदास चळवळीचे संस्थापक मानले जाते. [३]
- व्यासतीर्थ (1460 – 1539) - एक द्वैत तत्त्वज्ञानी, विद्वान, योगी आणि कवी; विजयनगर साम्राज्याच्या कृष्णदेवरायाचे राजगुरू. [३]
- भानुदास (१४४८-१५१३) - एक हिंदू वारकरी संत आणि विठोबाचा भक्त.[४]
- पुरंदर दासा (१४८४ - १५६४) - एक हरिदास, द्वैत तत्त्वज्ञ आणि संत; कर्नाटक संगीताचा पितामहा .[५]
- जनार्दन स्वामी (1504 -1575) - एक प्रमुख मराठी संत, वारकरी संप्रदायातील कवी, दत्तात्रेयांचे भक्त आणि एकनाथांचे गुरू.[६]
- विजयींद्र तीर्थ (१५१४ - १५९५) - एक द्वैत तत्त्वज्ञानी, द्वंद्ववादी आणि विपुल लेखक, ज्यांनी द्वैत वेदांतावर १०४ कार्ये लिहिली. [३]
- रघुत्तमा तीर्थ (१५४८ - १५९५) - एक द्वैत तत्त्वज्ञ, विद्वान, संत आणि गूढवादी; उत्तरादी मठाचे १४ वे पोप [७]
- एकनाथ (१५३३-१५९९) - वारकरी संप्रदायातील मराठी संत, विद्वान आणि धार्मिक कवी [८]
- दासोपंत (१५५१–१६१५) - मराठी कवी-संत आणि वारकरी संप्रदायातील विपुल लेखक; दासो दिगंबर म्हणूनही ओळखले जाते [९]
- राघवेंद्र तीर्थ (१५९५ - १६७१) - एक द्वैत संत, विद्वान, गूढवादी आणि धर्मशास्त्रज्ञ; कुंभकोणम येथील मठाचे पोप. [३]
- वामन पंडित (1608-1695) - एक मराठी कवी आणि विद्वान, ज्यांनी भगवान कृष्णावर कविता आणि कीर्तने रचली आणि महाराष्ट्रातील भक्ती संकल्पनेला एक उत्तम आधिभौतिक पाया दिला. [७]
- रघुनाथ पंडित - १७ व्या शतकातील मराठी कवी, पंत-साहित्याचे अभ्यासक.[१०][११]
- समर्थ रामदास (१६०८–१६८१) - महाराष्ट्रातील हिंदू वैष्णव संत [१२][१३]
- श्रीधर पंडित (श्रीधर स्वामी नाझरेकर) (१६५८–१७२९) - मराठीतील भक्ती साहित्याचे लेखक: हरिविजय, रामविजय, शिवलीलामृत, पांडवप्रताप, आणि अंबिकाउदय ; त्यांचे खरे नाव खडके नाझरेकर होते [१४]
- विजया दासा (1682-1755) - कर्नाटक, भारतातील हरिदास परंपरेतील एक प्रमुख हिंदू संत.[१५]
- महिपती (1715-1790) - भक्तविजयाचे लेखक, वारकरी आणि इतर हिंदू संतांचे मराठी भाषेतील चरित्र [१६]
- सत्यधर्म तीर्थ (1743-1830) - एक द्वैत तत्त्वज्ञानी, विद्वान, संत आणि गूढवादी ; उत्तरादी मठाचे २८ वे पोप [१७]
- माणिक प्रभू (1817 - 1865) - 19व्या शतकातील सुरुवातीचे हिंदू वैष्णव संत, तत्त्वज्ञ, कवी आणि गूढवादी.[१८]
- भाऊसाहेब महाराज (1843 - 1914) - एक हिंदू संत, तत्त्वज्ञ आणि इंचेगेरी संप्रदायाचे संस्थापक. [१९]
ऐतिहासिक व्यक्ती
संपादनसेउना राजवंश (८६०-१३१७)
संपादन- हेमाडपंत (हेमाद्री पंडित) - 1259 ते 1274 CE या काळात देवगिरीच्या सेउना यादव घराण्याचे राजे महादेव (1259-1271) आणि रामचंद्र (1271-1309) यांच्या राजवटीत पंतप्रधान होते, ज्यांनी भारताच्या पश्चिम आणि दक्षिण भागात राज्य केले. हेमाडपंती वास्तुकलेचे संस्थापक.[२०][२१]
विजयनगर साम्राज्य (१३३६-१६४६)
संपादन- श्रीपादराजा (१४२२-१४८०) - विजयनगर साम्राज्याचा राजा सलुवा नरसिंह देवरायाचा सल्लागार आणि गुरू आणि व्यासतीर्थाचा गुरू.[२२]
- व्यासतीर्थ (१४६० – १५३९) - विजयनगर साम्राज्याचे राजे सलुवा नरसिंह देवराया आणि कृष्णदेवराय यांचे राजगुरू . [३]
हैदराबाद दख्खनचे निजाम
संपादनपंतप्रधान
संपादन- विठ्ठल सुंदर परशुरामी (विठ्ठल सुंदर म्हणून प्रसिद्ध) - एक मुत्सद्दी आणि निजाम अली खान (असफ जाह II)च्या कारकिर्दीत 8 जुलै 1762 ते 10 ऑगस्ट 1763 रोजी त्याच्या मृत्यूपर्यंत हैदराबादचे पंतप्रधान होते .[२३]
- रेणुका दास भालेराव (शाम राज राय रायन या नावाने प्रसिद्ध) - एक सेनापती, थोर राय रायन कुटुंबातील सदस्य आणि निजाम सिकंदर जाहच्या काळात १७९५ - १७९७ दरम्यान हैदराबादचे पंतप्रधान होते .[२४]
मराठा साम्राज्य (१६७४-१८१८)
संपादन- मोरोपंत त्र्यंबक पिंगळे (१६५७-१६८३) - शिवाजी महाराजांच्या अस्थप्रधान मंडळातील पहिले पेशवे [२५]
- नीलकंठ मोरेश्वर पिंगळे (१६८३-१६८९) - मराठा साम्राज्याचे दुसरे पेशवे आणि मोरोपंत त्रिंबक पिंगळे यांचा थोरला मुलगा.
- रामचंद्र पंत अमात्य (१६८९-१७०८) - शिवाजी आणि राजाराम पहिला यांच्या कारकिर्दीत मराठा साम्राज्यातील अमात्य, पेशवा आणि हुकुमत पनाह.[२६]
- बहिरोजी पिंगळे (१७०८–१७११) - मराठा साम्राज्याचे चौथे पेशवे आणि मोरोपंत त्रिंबक पिंगळे यांचा धाकटा मुलगा.
- परशुराम त्र्यंबक कुलकर्णी (१७११–१७१३) - मराठा साम्राज्याचे पाचवे पेशवे आणि औंध आणि विशाळगड संस्थानचे संस्थापक.
सचिव
संपादन- अण्णाजी दत्तो सचिव - छत्रपती शिवाजी राजवटीत मराठा साम्राज्यातील अष्ट प्रधान मंडळातील सचिव होते. [२७] [२८]
- शंकराजी नारायण गांडेकर आणि त्यांचे वंशज हे मराठा साम्राज्याचे वंशपरंपरागत सचिव आणि भोरचे राज्यकर्ते होते.[२९]
प्रतिनिधी
संपादन- प्रल्हाद निराजी - छत्रपती राजाराम प्रथमच्या कारकिर्दीत मराठा साम्राज्याचे प्रतिनिधी होते. ते प्रतिनिधी या पदावर पहिले होते.[३०]
- परशुराम पंत प्रतिनिधी आणि त्यांचे वंशज हे मराठा साम्राज्याचे वंशपरंपरेने प्रतिनिधी तसेच औंध व विशाळगडचे राज्यकर्ते होते.[३१]
इतर उल्लेखनीय मराठा साम्राज्यातील लोक
संपादन- दादोजी कोंडदेव - शहाजीच्या जागीचे प्रशासक आणि शिवाजीचे गुरू.[३२]
- विंचूरकर - पेशवे दरबारातील सेनापती आणि श्रेष्ठ [३३]
- पुरंदरे - पेशवे दरबारातील सेनापती आणि श्रेष्ठ [३३]
- चंद्रचूड - पेशवे दरबारातील सेनापती आणि श्रेष्ठ [३४]
- अंताजी माणकेश्वर गंधे - मराठा सेनापती आणि 1729 ते 1761 पर्यंत दिल्ली/फरीदाबादचे राज्यपाल [३३]
- रामशास्त्री प्रभुणे, 18 व्या शतकाच्या उत्तरार्धात, त्या साम्राज्याच्या उत्कर्ष काळात मराठा साम्राज्याच्या सर्वोच्च न्यायालयात मुख्य न्यायधीश (मुख्य न्यायधीश किंवा " पंतन्याधीश ") होते. खुनाला चिथावणी दिल्याबद्दल तत्कालीन पेशव्यावर कडक ताशेरे पार पाडल्याबद्दल त्यांची आठवण आहे. [३५] राम शास्त्री यांची सार्वजनिक व्यवहारातील सचोटी ही सर्व काळासाठी आदर्श मानली जाते.[३६]
- सखाराम बापू बोकील - माधवराव दुसरा.[३७]
- निरंजन माधव पारसनीस - मुत्सद्दी, ज्यांनी पेशवा बाजीराव प्रथमच्या काळात पारसनीस म्हणूनही काम केले.[३८]
- आनंदरायार साहिब, शाहूजी पहिला, सेर्फोजी पहिला आणि तुकोजी यांच्या कारकिर्दीत तंजावर मराठा राज्याचा दिवाण.[३९]
ब्रिटिश साम्राज्य (1858 ते 1947)
संपादनराज्यकर्ते
संपादन- औंध संस्थानातील पंतप्रतिनिधी राजे आणि विशाळगड इस्टेट .
- भोर राज्यातील गांडेकर राजे
- आर्णी इस्टेटचे रावसाहेब राजस.[४०]
- विंचूरकर इस्टेटचे राज्यकर्ते
- बावडेकर बावडा इस्टेटचे राज्यकर्ते
दिवाण आणि इतर उच्च अधिकारी
संपादनब्रिटिश राजवटीच्या काळात दक्षिण भारतातील सर्वात शक्तिशाली ब्राह्मण नोकरशहा देशस्थ ब्राह्मण होते, जे महाराष्ट्रातून दक्षिण भारतात स्थलांतरित झाले होते.[४१] 19व्या शतकात, 305 उच्चस्तरीय प्रशासकीय अधिकाऱ्यांपैकी 174 देशस्थ ब्राह्मण समाजातील होते, तर 83 दक्षिण भारतातील इतर ब्राह्मण गटातील होते.[४२]
- टी. माधवराव (1829-1891) - त्रावणकोरचे दिवाण, 1857-1872; इंदूरचा दिवाण, 1873-1875; बडोद्याचा दिवाण, १८७५ - १८८२.[४३]
- टी. आनंदा राव (1852 - 1919)- म्हैसूरचे 18वे दिवाण
- टी. रामाराव (१८३१ - १८९५) - १८८७ ते १८९२ पर्यंत त्रावणकोरचा दिवाण
- आर. रघुनाथ राव (1831 - 1912) - 1875 ते 1888 या काळात ब्रिटिश राजवटीत इंदूरच्या संस्थानातील दिवाण बहादूर .
- टी. व्यंकट राव - त्रावणकोरचा दिवाण 1821 ते 1829.
- टी. सुब्बा राव - 1830 ते 1837 आणि 1839 ते 1842 असे दोन वेळा त्रावणकोरचे दिवाण .
- व्ही.पी. माधवराव (१८५० - १९३४)- म्हैसूरचे १७वे दिवाण [४४][४५]
- एन. माधवराव (1887 - 1972) - म्हैसूरचे 23वे दिवाण
- वेंकट रायर - 1856 ते 1860 पर्यंत कोचीन राज्याचा दिवाण.
- के. कृष्णस्वामी राव (1845 – 1923) - 1898 ते 1904 पर्यंत त्रावणकोरचे दिवाण .[४६]
- टी. रामचंद्र राव (1825-1879) - भारतीय नागरी सेवक आणि मद्रासचे पोलीस उपायुक्त म्हणून काम करणारे पहिले मूळ भारतीय.
- आर. रामचंद्र राव (1871 - 1936) - भारतीय नागरी सेवक आणि गणितज्ञ .
- गुरुनाथ व्यंकटेश बेवूर (1888 – 1950) - भारतीय नागरी सेवक, दुसऱ्या महायुद्धादरम्यान व्हाईसरॉयची कार्यकारी परिषद . त्यांचा मुलगा गोपाल गुरुनाथ बेवूर हे लष्कराचे 9 वे प्रमुख होते .
- राजा शामराज (1898-1987) - थोर राय रायन कुटुंबातील सदस्य आणि एच एच निजाम यांच्या कार्यकारी परिषदेचे पीडब्ल्यूडी सदस्य.[४७]
भारतीय स्वातंत्र्य चळवळ
संपादन1857च्या स्वातंत्र्ययुद्धातील नेते
संपादन- तात्या टोपे (रामचंद्र पांडुरंगा येवलकर) (१८१४ - १८५९) - १८५७ च्या भारतीय बंडातील प्रमुख लष्करी नेत्यांपैकी एक [४८]
क्रांतिकारक
संपादन- शिवराम हरी राजगुरू (1908-1931) - भारतीय क्रांतिकारक आणि भगतसिंग यांचे सहकारी [४९]
- विष्णू गणेश पिंगळे (1888-1915) - भारतीय क्रांतिकारक आणि गदर पक्षाचे सदस्य जे लाहोर कट खटल्याच्या खटल्यानंतर 1915 मध्ये गदर कटातील भूमिकेसाठी फाशी देण्यात आले होते.[५०]
- पांडुरंग सदाशिव खानखोजे (1884 – 1967) - भारतीय क्रांतिकारक, विद्वान, कृषी शास्त्रज्ञ आणि इतिहासकार जे गदर पक्षाच्या संस्थापकांपैकी एक होते. [५१]
इतर
संपादन- बालकृष्ण शिवराम मुंजे (1872-1948) - एक भारतीय स्वातंत्र्यसैनिक आणि प्रारंभिक हिंदू राष्ट्रवादी नेता [५२]
- मधु दंडवते (1924 - 2005) - एक भारतीय स्वातंत्र्यसैनिक ज्याने भारत छोडो आंदोलन आणि भारतीय राष्ट्रीय चळवळीदरम्यान इतर अनेक चळवळींमध्ये भाग घेतला. ते राजकारणी होते आणि त्यांनी केंद्रीय अर्थ आणि रेल्वे मंत्री म्हणून काम केले होते.[५३]
- गणेश श्रीकृष्ण खापर्डे (1854 –1938) - एक भारतीय वकील, विद्वान, राजकीय कार्यकर्ते आणि टिळकांच्या इंडियन होम रूल लीगचे संस्थापक सदस्य. [५१]
- श्रीपाद अमृत डांगे (1899 - 1991) - भारतीय कम्युनिस्ट पार्टी (CPI)चे संस्थापक सदस्य आणि भारतीय ट्रेड युनियन चळवळीचे एक दिग्गज.[५४]
- बाळकृष्ण गणेश खापर्डे (१८८२-१९६८) - गणेश श्रीकृष्ण खापर्डे यांचा मुलगा, भारतीय वकील, स्वराज पक्षातील एक प्रमुख नेता आणि 'टिळक स्कूल ऑफ थॉट'चे होते.[५५]
- माधव श्रीहरी अने (1880 - 1968) (लोकनायक बापूजी अने) - शिक्षणतज्ञ, स्वातंत्र्यसैनिक, राजकारणी, बिहारचे दुसरे राज्यपाल ; लोकमान्य टिळकांचे अनुयायी आणि पद्मविभूषण पुरस्कार विजेते.[५६]
- गंगाधरराव बाळकृष्ण देशपांडे (1871-1960) ( कर्नाटकचा सिंह म्हणूनही ओळखले जाते) - एक भारतीय कार्यकर्ता जो बेळगावमधील ब्रिटिश वसाहतवादी राजवटीविरुद्ध भारतीय स्वातंत्र्य चळवळीचा नेता होता.[५७]
- आर. बालाजी राव (1842-1896) - एक भारतीय राजकारणी, स्वातंत्र्य कार्यकर्ते, मद्रास महाजन सभेचे पहिले सचिव, भारतीय राष्ट्रीय काँग्रेसच्या पहिल्या अधिवेशनात एसए स्वामीनाथ अय्यर यांच्यासह तंजोरचे प्रतिनिधित्व केले.[५८]
- वासुकाका जोशी (वासुदेव गणेश जोशी) (1856 - 1944) - स्वातंत्र्यसैनिक आणि पुण्यातील चित्रशाळा प्रेसचे एकमेव मालक. [५१]
- दादा धर्माधिकारी (शंकर त्र्यंबक धर्माधिकारी) (1899 - 1985) - एक भारतीय स्वातंत्र्यसैनिक आणि भारतातील सामाजिक सुधारणा चळवळींचे नेते.[५९]
सुधारक आणि सामाजिक कार्यकर्ते
संपादन- नानाजी देशमुख (चंडिकादास अमृतराव देशमुख) (1916 – 2010) - समाजसुधारक, भारतीय जनसंघ पक्षाचे संस्थापक, भाजपचे खासदार; भारतरत्न [६०]
- बाबा आमटे (मुरलीधर देविदास आमटे) (1914 - 2008) - एक भारतीय सामाजिक कार्यकर्ते आणि सामाजिक कार्यकर्ते जे कुष्ठरोगाने पीडित लोकांच्या पुनर्वसन आणि सक्षमीकरणासाठी त्यांच्या कार्यासाठी विशेषतः ओळखले जातात; पद्मविभूषण, डॉ. आंबेडकर आंतरराष्ट्रीय पुरस्कार, गांधी शांतता पुरस्कार, रॅमन मॅगसेसे पुरस्कार, टेम्पलटन पुरस्कार आणि जमनालाल बजाज पुरस्कार यासह असंख्य पुरस्कार आणि पुरस्कारांचे विजेते; भारताचे आधुनिक गांधी म्हणूनही ओळखले जाते.[६१]
- एन. सुब्बा राव पंतुलु (1856 - 1941) - एक भारतीय सामाजिक कार्यकर्ते आणि राजकारणी ज्यांनी 1893 ते 1909 दरम्यान मद्रास विधान परिषदेचे सदस्य म्हणून काम केले आणि द हिंदूच्या संस्थापकांपैकी एक.[६२]
नोकरशहा आणि मुत्सद्दी
संपादन- आपासाहेब पंत (१९१२ - १९९२) - भारतीय राजपुत्र, राजा भवानराव श्रीनिवासराव पंत यांचे पुत्र प्रतिनिधी, गांधीवादी, लेखक, स्वातंत्र्यसैनिक आणि मुत्सद्दी ; इंडोनेशिया (1961-64), नॉर्वे ( 1964-66 ), इजिप्त (1966-69),[६३] युनायटेड किंग्डम (1969-72) आणि इटली (1972-75) मधील राजदूत; पद्मश्री विजेते.[६४]
- दत्तात्रय श्रीधर जोशी (जन्म 11 ऑक्टोबर 1908) - भारताचे 9वे कॅबिनेट सचिव (27 जून 1966 ते 31 डिसेंबर 1968); पद्मविभूषण विजेते.[६५]
- सीआर कृष्णस्वामी राव साहिब (1927 - 2013) - भारताचे 15 वे कॅबिनेट सचिव (30 एप्रिल 1981 - 8 फेब्रुवारी 1985); पद्मविभूषण विजेते.[६६]
कायदेतज्ज्ञ आणि वकील
संपादन- प्रल्हाद बालाचार्य गजेंद्रगडकर (1901 - 1981) - भारताचे 7 वे सरन्यायाधीश होते, 1 फेब्रुवारी 1964 ते 15 मार्च 1966 पर्यंत सेवा बजावत होते; पद्मविभूषण विजेते. [६७]
- जनार्दन रघुनाथ मुधोळकर (1902 - 1983) - 3 ऑक्टोबर 1960 ते 3 जुलै 1966 पर्यंत भारताच्या सर्वोच्च न्यायालयाचे न्यायाधीश होते; रघुनाथ नरसिंह मुधोळकर यांचा मुलगा.[६८]
- यशवंत विष्णू चंद्रचूड (1920 - 2008) - भारताचे 16 वे सरन्यायाधीश होते, त्यांनी 22 फेब्रुवारी 1978 ते 11 जुलै 1985 पर्यंत सेवा बजावली होती.[६४]
- चंद्रशेखर शंकर धर्माधिकारी (1927 - 2019) - मुंबई उच्च न्यायालयाचे माजी कार्यवाहक मुख्य न्यायाधीश, स्वातंत्र्यसैनिक दादा धर्माधिकारी यांचे पुत्र; पद्मभूषण विजेते.[६९]
- धनंजय यशवंत चंद्रचूड, वाय.व्ही . चंद्रचूड यांचा मुलगा आणि सध्या भारताच्या सर्वोच्च न्यायालयाचे विद्यमान न्यायाधीश आहेत.[७०]
राजकारण
संपादन- प्रमोद महाजन (1949-2006) - भाजपचे राजकारणी, माजी दळणवळण, माहिती तंत्रज्ञान आणि संसदीय कामकाज मंत्री . त्याची त्याच्या भावाने हत्या केली [७१]
- रघुनाथ नरसिंह मुधोळकर (1857 - 1921) - एक भारतीय राजकारणी ज्यांनी भारतीय राष्ट्रीय काँग्रेसचे अध्यक्ष म्हणून काम केले.[७२][७३]
- राम नाईक, भाजप,[७४] सध्या उत्तर प्रदेशचे २४ वे राज्यपाल आहेत [७५]
- हरी विनायक पाटसकर (1892 - 1970) - एक भारतीय वकील आणि राजकारणी जे भारताच्या संविधान सभेचे सदस्य आणि मध्य प्रदेशचे दुसरे राज्यपाल आणि पद्मविभूषण पुरस्कार विजेते होते.[७६]
- नारायण मल्हार जोशी (1879 - 1955), ट्रेड युनियन नेते, त्यांनी सोशल सर्व्हिसेस लीगची स्थापना केली, लाला लजपत राय यांच्यासमवेत ऑल इंडिया ट्रेड युनियन काँग्रेसचे संस्थापक देखील होते.[७७]
- केशव बळीराम हेडगेवार (1889-1940) - राष्ट्रीय स्वयंसेवक संघ (RSS)चे संस्थापक.[७८]
- मधुकर दत्तात्रय देवरस (1915 - 1996) - राष्ट्रीय स्वयंसेवक संघाचे (RSS) चौथे सरसंघचालक .[७९]
- दत्तात्रय सदाशिव परचुरे (1902-1985), एक डॉक्टर आणि अखिल भारतीय हिंदू महासभेचे सदस्य.[८०]
कला
संपादनसिनेमा आणि थिएटर
संपादन- गजानन जहागीरदार (1907-1988) - ज्येष्ठ भारतीय चित्रपट दिग्दर्शक, पटकथा लेखक आणि अभिनेता. त्यांनी हिंदी चित्रपटसृष्टीत काम केले, ज्याला बॉलीवूड देखील म्हणतात, तसेच मराठी चित्रपटसृष्टीतही काम केले.[८१]
कलाकार
संपादन- नारायण श्रीधर बेंद्रे (1910 - 1992) - 20 व्या शतकातील भारतीय कलाकार आणि बडोदा समूहाच्या संस्थापक सदस्यांपैकी एक; पद्मभूषण विजेते.[८२]
साहित्य
संपादनविद्वान आणि कवी
संपादन- भवभूती - हे 8व्या शतकातील भारतातील संस्कृत विद्वान होते जे त्यांच्या नाटकांसाठी आणि कवितांसाठी प्रसिद्ध होते. [८३]
- प्रल्हाद केशव अत्रे, (1898 – 1969) ("आचार्य अत्रे" म्हणून प्रसिद्ध) - मराठी लेखक, कवी, शिक्षणतज्ज्ञ, चित्रपट निर्माता-दिग्दर्शक-स्क्रिप्ट लेखक आणि वक्ते; राष्ट्रपती सुवर्णपदक विजेते [८४]
- कुसुमाग्रज (विष्णू वामन शिरवाडकर) (1912 – 1999) - एक मराठी कवी, नाटककार, कादंबरीकार, लघुकथा लेखक; ज्ञानपीठ आणि पद्मभूषण पुरस्कार प्राप्त [८४]
- नवरत्न रामाराव (1877 - 1960) - कर्नाटकातील एक भारतीय लेखक आणि विद्वान.[८५]
- वामन मल्हार जोशी (1882 – 1943)- एक मराठी लेखक. [५१]
- लक्ष्मण शास्त्री जोशी (1901-1994) - संस्कृतचे विद्वान, हिंदू धर्म, आणि मराठी साहित्य समीक्षक आणि भारतीय स्वातंत्र्याचे समर्थक. पद्मविभूषण आणि पद्मभूषण पुरस्कारांचे मानकरी [८४]
- राजेश्वर शास्त्री द्रविड (1899 - 1950) - भारतीय लेखक, विद्वान, व्याकरणकार आणि संस्कृत साहित्याचा अनुवादक; पद्मभूषण विजेते.[८६]
- सिद्धेश्वर शास्त्री चित्रव (1894 - 1984) - भारतीय वैदिक अभ्यासक, कोशकार, अनुवादक आणि मराठी साहित्याचे लेखक; पद्मश्री विजेते.[१५]
- बाळ सीताराम मर्ढेकर (१९०९ - १९५६) - एक प्रख्यात मराठी लेखक आणि साहित्य अकादमी पुरस्कार विजेते [८४]
- गणेश त्रिंबक देशपांडे (१९१० - १९८९) - एक भारतीय लेखक, अभ्यासक आणि साहित्य अकादमी पुरस्कार विजेते [८४]
- श्रीकृष्ण केशव क्षीरसागर (1901-1980) - महाराष्ट्र, भारतातील मराठी लेखक.[८७]
- गजानन दिगंबर माडगूळकर ("ग दी मा" म्हणून प्रसिद्ध) (1919 - 1977) - मराठी कवी, गीतकार, लेखक आणि अभिनेता. पद्मश्री पुरस्कार विजेते.[८४]
- व्यंकटेश दिगंबर माडगूळकर (1927 - 2001) - गजानन दिगंबर माडगूळकर यांचे धाकटे बंधू, त्यांच्या काळातील सर्वात लोकप्रिय मराठी लेखकांपैकी एक आणि साहित्य अकादमी पुरस्कार विजेते [८८]
- विनायक कृष्ण गोकाक (1909 - 1992) - कन्नड भाषेतील लेखक आणि इंग्रजी आणि कन्नड साहित्याचे अभ्यासक. ज्ञानपीठ पुरस्कार विजेते [८४]
- राम श्री मुगली (१९०६ – १९९३) - कन्नड भाषेतील लेखक आणि साहित्य अकादमी पुरस्कार विजेते [८४]
- नवरत्न श्रीनिवास राजाराम (1943 – 2019) - एक भारतीय लेखक, हिंदुत्व-विद्वान आणि इतिहासकार.[८९]
इतिहासकार आणि पुरातत्त्वशास्त्रज्ञ
संपादन- अनंत सदाशिव आल्तेकर (1898-1960) - महाराष्ट्र, भारतातील इतिहासकार, पुरातत्त्वशास्त्रज्ञ आणि नाणकशास्त्रज्ञ [९०][९१]
- दत्तो वामन पोतदार (दत्तात्रय वामन पोतदार) (1890 - 1979) - भारतीय इतिहासकार, लेखक, वक्ता ; पुणे विद्यापीठाचे कुलगुरू (1961 - 1964); पद्मभूषण विजेते.[९२]
- कोंजीवराम हयवदन राव (1865 - 1946) - एक भारतीय इतिहासकार, संग्रहालयशास्त्रज्ञ, मानववंशशास्त्रज्ञ, अर्थशास्त्रज्ञ आणि बहुभाषिक . ते रॉयल एन्थ्रोपोलॉजिकल इन्स्टिट्यूट, इंडियन हिस्टोरिकल रेकॉर्ड कमिशनचे सदस्य आणि रॉयल सोसायटी ऑफ इकॉनॉमिक्सचे फेलो होते.[९३][९४]
- दत्तात्रय बळवंत पारसनीस (1870 - 1926) - एक इतिहासकार जो ब्रिटिश राजवटीत जगला. इंग्रजांनी राव बहादूर ही पदवी बहाल केली.[९५][९६]
- सेतु माधव राव पगडी (1910 - 1994) - एक कुशल इतिहासकार, एक सक्षम नागरी सेवक, बहुभाषिक आणि पद्मभूषण विजेते.[६४]
- मधुसूदन नरहर देशपांडे (1920 - 2008) - एक कला इतिहासकार, पुरातत्त्वशास्त्रज्ञ आणि संरक्षक ज्यांनी 1972 ते 1978 या काळात भारतीय पुरातत्त्व सर्वेक्षणाचे महासंचालक म्हणून काम केले.[९७]
- बाबासाहेब पुरंदरे (1922 - 2021) - महाराष्ट्रातील एक भारतीय इतिहासकार आणि नाट्य व्यक्तिमत्त्व आणि पद्मविभूषण पुरस्कार विजेते.[५४]
संगीत
संपादनहिंदुस्थानी शास्त्रीय संगीत
संपादन- बाल गंधर्व (नारायण श्रीपाद राजहंस) (1888 - 1968) - एक महान मराठी गायक आणि रंगमंच अभिनेते. संगीत नाटक अकादमी पुरस्कार, भारतातील सर्वोच्च संगीत सन्मान आणि पद्मभूषण पुरस्कार, भारतीय प्रजासत्ताकातील तिसरा सर्वोच्च नागरी पुरस्कार विजेता.[९८][९९]
- कृष्णराव फुलंब्रीकर (1898 - 1974) ( मास्टर कृष्णराव म्हणून प्रसिद्ध) - एक भारतीय गायक, शास्त्रीय संगीतकार आणि हिंदुस्थानी संगीताचे संगीतकार. पद्मभूषण पुरस्कार विजेते.[१००]
- सवाई गंधर्व (रामचंद्र कुंदगोळकर सौंशी) (1886 - 1952) - एक लोकप्रिय हिंदुस्तानी शास्त्रीय गायक आणि किराणा घराण्याचे मराठी रंगमंच अभिनेता . ते उस्ताद अब्दुल करीम खान यांचे पहिले आणि प्रमुख शिष्य आणि भारतरत्न पुरस्कार विजेते पंडित भीमसेन जोशी यांचे गुरू होते.[१०१]
- भीमसेन जोशी (1922 - 2011) - एक हिंदुस्तानी शास्त्रीय गायक गायनाच्या ख्याल प्रकारातील योगदानासाठी, तसेच भक्ती संगीत ( भजने आणि अभंग ) यांच्या लोकप्रिय सादरीकरणासाठी प्रसिद्ध आहे; भारतरत्न पुरस्कार प्राप्त.[१०२]
- वसंतराव देशपांडे (1920 – 1983) - नाट्यसंगीत (संगीत नाटक), विशेषतः कट्यार काळजात घुसली मधील "खाँसाहेब" या भूमिकेसाठी प्रसिद्ध असलेले हिंदुस्थानी शास्त्रीय गायक; संगीत नाटक अकादमी पुरस्कार विजेते .[१०३]
- नारायणराव व्यास (1902-1984) - ग्वाल्हेर घराण्याचे हिंदुस्थानी संगीतकार.[८१]
- वामनराव देशपांडे (1907-1990) - एक भारतीय संगीत समीक्षक, संगीतशास्त्रज्ञ आणि हिंदुस्थानी शास्त्रीय संगीत या विषयावरील विपुल लेखक.[८१]
- गुरूराव देशपांडे (1889-1982) - कर्नाटकातील एक हिंदुस्थानी शास्त्रीय गायक.[८१]
कर्नाटक शास्त्रीय संगीत
संपादन- पुरंदर दासा - एक हरिदास, ज्याला कर्नाटक संगीताचा पितामहा ( लिट, "वडील" किंवा "आजोबा") म्हणून मोठ्या प्रमाणावर संबोधले जाते.[१०४]
- म्हैसूर सदाशिव राव (1800 - 1885) - त्यागराजाच्या परंपरेतील एक उल्लेखनीय भारतीय गायक आणि कर्नाटक संगीताचे संगीतकार. तो म्हैसूरचा राजा कृष्णराजा वोडेयार तिसरा याच्या दरबाराचा सदस्य होता.[१०५]
- सखा रामा राव - दक्षिण भारतीय चित्रविना (किंवा "गोटूवद्यम") मैफिलीच्या दृश्यात पुन्हा सादर करण्याचे श्रेय एक भारतीय संगीतकार आहे.[१०६]
- एस.व्ही.नारायणस्वामी राव - श्रीरामसेवा मंडळीचे संस्थापक, बेंगळुरू येथील वार्षिक श्रीरामनवमी संगीत महोत्सवाचे आयोजक हे धर्मनिष्ठ देशस्थ मध्वा ब्राह्मण होते. स्वतः एक व्हायोलिन वादक, एसव्हीएन राव यांनी आजच्या अनेक प्रमुख कलाकारांना तयार करण्यात महत्त्वाची भूमिका बजावली.
लष्करी
संपादन- गोपाल गुरुनाथ बेवूर (११ ऑगस्ट १९१६ - २४ ऑक्टोबर १९८९) - भारतीय लष्कराचा एक अधिकारी ज्याने ९वे लष्करप्रमुख म्हणून काम केले. पद्मभूषण आणि परम विशिष्ट सेवा पदक विजेते [१०७]
विज्ञान आणि तंत्रज्ञान
संपादन- द्वारकानाथ कोटणीस (1910 - 1949) - भारतीय वैद्य आणि 1938 मध्ये दुसऱ्या चीन-जपानी युद्धादरम्यान वैद्यकीय सहाय्य देण्यासाठी चीनला रवाना करण्यात आलेल्या पाच भारतीय डॉक्टरांपैकी एक.[१०८]
- भालचंद्र नीळकंठ पुरंदरे (1911 - 1990) - भारतीय स्त्रीरोगतज्ज्ञ ; पद्मभूषण विजेते.[१०९]
- सुहास पांडुरंग सुखात्मे - भारतीय शास्त्रज्ञ, पांडुरंग वासुदेव सुखात्मे यांचे पुत्र, अणुऊर्जा नियामक मंडळाचे माजी अध्यक्ष; पद्मश्री विजेते.[८४]
गणित आणि सांख्यिकी
संपादन- भास्कराचार्य II (भास्कर II) (1114 - 1185) - भारतीय गणितज्ञ आणि खगोलशास्त्रज्ञ .[११०]
- पांडुरंग वासुदेव सुखात्मे (1911-1997) - भारतीय सांख्यिकीशास्त्रज्ञ ; पद्मभूषण विजेते.[१०९]
शिक्षण
संपादन- त्र्यंबक कृष्ण टोपे (1914 - 1994) - मुंबई विद्यापीठाचे माजी कुलगुरू (1971 - 1977).[१०९]
- सीडी देशपांडे (1912 - 1999) - प्रसिद्ध शिक्षणतज्ञ, भूगोलशास्त्रज्ञ, लेखक आणि शिक्षक .[८४]
- टी. गोपाळा राव (1832 - 1886) - शिक्षणतज्ञ, विल्यम आर्चर पोर्टर आणि ब्रिटिश सरकारच्या अंतर्गत शाळांचे पहिले निरीक्षक यांच्यानंतर कुंभकोणमच्या सरकारी कला महाविद्यालयाचे प्राचार्य म्हणून काम केले.[१११]
व्यवसाय आणि उद्योग
संपादन- मल्हार सदाशिव पारखे (1912 - 1997) - एक भारतीय उद्योगपती आणि पारखे समूहाचे संस्थापक.[१०९]
- वसंतराव माधवराव घाटगे (1916 – 1986) - एक भारतीय उद्योजक, व्यापारी, उद्योगपती आणि प्राध्यापक आणि घाटगे पाटील ट्रान्सपोर्ट्स प्रा.चे सह-संस्थापक होते. 1945 मध्ये कोल्हापुरातील लि.[८४]
- भालचंद्र दिगंबर गरवारे, (प्रेमाने "आबासाहेब गरवारे" म्हणून संबोधले जाते) (1903 - 1990) - एक अग्रगण्य उद्योगपती आणि गरवारे उद्योग समूहाचे संस्थापक अध्यक्ष; पद्मभूषण विजेते.[८४]
संदर्भ
संपादन- ^ a b c d Mysticism in India: The Poet-Saints of Maharashtra. State University of New York. 1983. p. 31. ISBN 9781438416861.
- ^ Rosalind O'Hanlon; David Washbrook (2 January 2014). Religious Cultures in Early Modern India: New Perspectives. Routledge. p. 201. ISBN 9781317982876. 2 January 2014 रोजी पाहिले.
Swami Chakradhar, a Deshastha Brahmin, is reputed to have founded his Mahanubhava community in nearby Paithan, in 1267.
- ^ a b c d e f g Hebbar 2005, पान. 228. चुका उधृत करा: अवैध
<ref>
tag; नाव "FOOTNOTEHebbar2005" वेगवेगळ्या मजकूराशी अनेकदा जोडलेले आहे - ^ Ramchandra Dattatraya Ranade (1983). Mysticism in India: The Poet-Saints of Maharashtra. SUNY Press. p. 213. ISBN 9780873956697.
Bhanudasa was a Desastha Brahmin, and was probably a contemporary of the saint Damajipant.
- ^ Purandaradāsa; A. S. Panchapakesa Iyer (1992). Sree Puranḍara gānāmrutham: text with notation. Gānāmrutha Prachuram.
Shri Purandara dasa who is considered to be the aadhiguru and Sangeeta Pitamaha of carnatic music was born in purandaragad in Ballary District near the town of Hampi, to a millionaire Varadappa Nayak and Kamalambal, a devoted wife and great lady, belonging to Madhva Desastha Brahmin race, by the blessings of Tirupati Venkatachalapathi in the year 1484.
- ^ Ramchandra Dattatraya Ranade (1983). Mysticism in Maharashtra: Indian Mysticism. SUNY press. p. 214. ISBN 9780873956697.
- ^ a b Sharma 2000, पान. 463. चुका उधृत करा: अवैध
<ref>
tag; नाव "FOOTNOTESharma2000" वेगवेगळ्या मजकूराशी अनेकदा जोडलेले आहे - ^ Novetzke, Christian Lee (2013). Religion and Public Memory: A Cultural History of Saint Namdev in India. Columbia University Press. pp. 141–142. ISBN 978-0-23151-256-5.
- ^ Language and Literature. Directorate of Government Printing, Stationery and Publications, Maharashtra State. 1971. p. 24.
But the most important among them is Dasopant. He was born in a Deshastha Brahmin family of Narayanpeth, later settled at Ambejogai in Marathwada in 1551 A.D.
- ^ Language and Literature. Directorate of Government Printing, Stationery and Publications, Maharashtra State. 1971. p. 7.
- ^ Mahārāshṭra sāhitya patrikā, Volumes 34-36. Mahārashṭra Sāhitya Parishada. 1961. p. 75.
रघुनाथ पंडित हा देशस्थ ब्राह्मण असून तो कवि मोरोपंताच्या ह्यातीतच झाला असावा व त्याचा काल इ. स.
- ^ Date, V. H. (1975). Spiritual treasure of Saint Rāmadāsa (1st ed.). Delhi: Motilal Banarsidass. p. 1. ISBN 9780842608053.
- ^ Stewart Gordon (16 September 1993). The Marathas 1600-1818. Cambridge University Press. pp. 81–. ISBN 978-0-521-26883-7.
Older Maratha histories asserted that Shivaji was a close follower of Ramdas, a Brahmin teacher, who guided him in an orthodox Hindu path; recent research has shown that Shivaji did not meet or know Ramdas until later in his life
- ^ Diwakar Anant Ghaisas, ed. (2011). Shri Ramvijay(marathi). Dhavale Prakashan. p. 4.
- ^ a b The Illustrated Weekly of India, Volume 95. Bennett, Coleman & Company, Limited, at the Times of India Press. 1974. p. 30.
- ^ Christian Lee Novetzke (2015). Francesca Orsini; Katherine Butler Schofield (eds.). Tellings and Texts: Music, Literature and Performance in North India. Open Book Publishers. p. 180. ISBN 9781783741021.
...Mahipati, who lived throughout the eighteenth century, dying in 1790. He was a Deshastha Brahmin kulkarni or village accountant of Taharabad, but he is more famous now as a kirtankar who specialised in the stories of the lives of the sants
- ^ Rajaram N S (12 January 2019). The Vanished Raj A Memoir of Princely India. Prism Books Private Limited. p. 447. ISBN 9789388478113. 12 January 2019 रोजी पाहिले.
- ^ Rāmacandra Cintāmaṇa Ḍhere (1963). Marāṭhī bhaktiparamparā āṇi Śrīrāmakr̥shṇa-Vivekānanda. Śrīrāmakr̥shṇa Āśrama.
माणिक प्रभु (श. १७३९-१७८७) : माणिक प्रभु हे कल्याणीच्या मनोहर नाइकांचे पुत्र. आश्वलायनशाखीय देशस्थ ऋग्वेदी ब्राह्मण. त्यांचा जन्म मार्गशीर्ष शु. १४ श. १७३९ या दिवशीं झाला.
- ^ Dabade 1998, पान. 84.
- ^ [Kāḷācyā ] paḍadyāāḍa, Volume 2 Check
|url=
value (सहाय्य). Marāṭhī Sāhitya Parishada. 1992. p. 373.देवगिरी येथे रामचंद्रराव राजा राज्य करीत असता दमरदारीच्या कामावर हेमाद्री ऊर्फ हेमाडपंत' हा देशस्थ ऋग्वेदी ब्राह्मण काम करीत होता.
[permanent dead link] - ^ Religious Cultures in Early Modern India: New Perspectives. Routledge. 2014. ISBN 9781317982876.
- ^ Nalini Rao (30 September 2020). The Hindu Monastery in South India: Social, Religious, and Artistic Traditions. Rowman & Littlefield. p. 62. ISBN 978-1793622389.
- ^ Govind Sakharam Sardesai (rao bahadur) (1948). New History of the Marathas: The expansion of the Maratha power, 1707-1772. Phoenix Publications. p. 468.
- ^ Proceedings of the ... Session, Volume 38. Indian Historical Records Commission,The Commission. 1967. p. 109.
Krishnajipant (1608–1688), the known ancestor of the Rai Rayan family, was a Maharashtra Deshastha Brahmin. He was a native of the village of Lamgaon, Pargana Takli, Prant Devgad (Daulatabad), on the bank of the Girija river.
- ^ Deopujari, Murlidhar Balkrishna (28 फेब्रु, 1973). "Shivaji and the Maratha Art of War". Vidarbha Samshodhan Mandal – Google Books द्वारे.
|date=
मधील दिनांक मूल्ये तपासा (सहाय्य) - ^ Murlidhar Balkrishna Deopujari (1973). Shivaji and the Maratha Art of War. Vidarbha Samshodhan Mandal.
Ramchandra Nilkanth was a Deshastha Brahmin, His ancestor, Sonbhat Bahutkar, was the Deshmukh of Kalyan-Bhiwandi. Sonopant was in the retinue of Jijabai at Shivner fort. He had two sons, Nilopant and Abaji Pant.
- ^ Apte 1974.
- ^ Bhatia, Harbans Singh (2001). Mahrattas, Sikhs and Southern Sultans of India: Their Fight Against Foreign Power. Deep and Deep Publications. p. 75. ISBN 9788171003693.
- ^ V.G. Ranade (Rao Sahib.) (1951). Life of His Highness Raja Shreemant Sir Raghunathrao S.: Alias Babasaheb Pandit Pant Sachiv, K.C.I.E., Raja of Bhor. p. cii.
Shankaraji Narayan Gandekar, the first Pant £acl iv and The Founder of the Bhor State. The Gandekars are Deshastha Rigvedi Brahmans. They were, some two centuries back, residents of Gandapur, a village, (now extinct) near Paithan
- ^ Mahadev Govind Ranade (1990). Mahadev Govind Ranade. Deep and Deep Publications. p. 241. ISBN 9788171002450.
The Deshastha brahmins had from the first taken an important part in organizing the dominions and the power of shivaji, and many of them- the Hanmates, the pingles,Abbaji sondev, Pralhad Sonddev and others had shown great abilities in the field. The brahmins of konkan had not taken any prominent part in first six years of development of the Maratha power
- ^ Copland, I., 1973. The Maharaja of Kolhapur and the Non-Brahmin Movement 1902-10. Modern Asian Studies, 7(2), pp.209-225.
- ^ K. S. Thackeray (1918). The Life and Mission of Samarth Ramdas. S. Ramchandra & Company. p. 105.
He told her to manage his jagir with the assistance of a Deshatha Brahmmin clerk named Daoji Konddeo
- ^ a b c Karve, I., 1940. KINSHIP TERMINOLOGY AND KINSHIP USAGES OF THE MARA̅ṬHA̅ COUNTRY: PART II. Bulletin of the Deccan College Research Institute, 2(1/2), pp.9-33.
- ^ Michael David Metelits (1973). Sadgrihasth: The Relocation of Sociopolitical Power in Nineteenth Century Maharashtra. University of California,Berkeley. p. 157.
The descendants of the Chandrachud family, rigvedi deshastha sardars who resided in the city of Poona, held Ganegaon village in personal inam and realized an annual 7.1% profit from it of Rs 1,991
- ^ Bhatia 2001, पान. 125.
- ^ Charles Augustus Kincaid; Dattātraya Baḷavanta Pārasanīsa (1925). A History of the Maratha People: From the death of Shahu to the end of the Chitpavan epic. S Chand Publications. p. 241.
- ^ Balkrishna Govind Gokhale (1988). Poona in the eighteenth century: an urban history. Oxford University Press. p. 112. ISBN 9780195621372.
(page 112) One is that with the exception of Sakharam- bapu Bokil, no Deshastha belonged to the uppermost stratum of leadership in Poona city. (page 116) A document of 1767 describes Sakharam Bapu Bokil (also a Deshastha) as a protege of Nilakantha Mahadeva (Aba) Purandare.
- ^ Sir Jadunath Sarkar (1953). Delhi affairs (1761-1788): (News-letters from Parasnis collection). Director of Archives, Government of Bombay. p. viii to x.
- ^ People of India: India's communities, Volume 5. Oxford University Press. 1998. p. 2086. ISBN 978-0195633542.
- ^ S. Muthaiah. "Willed by Binny and Parry". THE HINDU. 30 October 2017 रोजी पाहिले.
- ^ Isabelle Clark-Decès (10 February 2011). A Companion to the Anthropology of India. John Wiley & Sons. p. 1963. ISBN 9781444390582. 10 February 2011 रोजी पाहिले.
- ^ C. J. Fuller; Haripriya Narasimhan (3 October 2014). Tamil Brahmans: The Making of a Middle-Class Caste. University of Chicago Press. p. 61. ISBN 9780226152745. 3 October 2014 रोजी पाहिले.
- ^ Gupta, Jyotis Chandra Das (28 फेब्रु, 1911). "A National Biography for India". B.C. Das – Google Books द्वारे.
|date=
मधील दिनांक मूल्ये तपासा (सहाय्य) - ^ Natesan, G. A. (28 फेब्रु, 1917). "The Indian Review". G.A. Natesan & Company – Google Books द्वारे.
|date=
मधील दिनांक मूल्ये तपासा (सहाय्य) - ^ "Indian Statesmen, Dewans and Prime Ministers of Native States". G.A. Natesan. 28 फेब्रु, 1927 – Google Books द्वारे.
|date=
मधील दिनांक मूल्ये तपासा (सहाय्य) - ^ "C. Hayavandana Rao". The Indian Biographical Dictionary, 1915 (Classic Reprint). Fb&c Limited. 24 February 2018. p. 238. ISBN 9780666284051. 24 February 2018 रोजी पाहिले.
(page 238) Krishnaswami Rao Kanchi, Dewan Bahadur, (1895), C.I.E, (1898), Dewan of Travsncore (retired), belongs to respectable Madhwa Deshastha Brahmin family; of late Mr. Kanchi Venkat Rao; b. 1845.
- ^ Proceedings of the ... Session, Volume 38. Indian Historical Records Commission,The Commission. 1967. p. 109.
Krishnajipant (1608–1688), the known ancestor of the Rai Rayan family, was a Maharashtra Deshastha Brahmin. He was a native of the village of Lamgaon, Pargana Takli, Prant Devgad (Daulatabad), on the bank of the Girija river.
Proceedings of the ... Session, Volume 38. Indian Historical Records Commission,The Commission. 1967. p. 109.Krishnajipant (1608–1688), the known ancestor of the Rai Rayan family, was a Maharashtra Deshastha Brahmin. He was a native of the village of Lamgaon, Pargana Takli, Prant Devgad (Daulatabad), on the bank of the Girija river.
- ^ Mahmud, Syed Jafar (1994). Pillars of modern India, 1757-1947. New Delhi: Ashish Pub. House. pp. 14–15. ISBN 9788170245865. 30 November 2017 रोजी पाहिले.
- ^ Govind, Nikhil (2014). Between Love and Freedom The Revolutionary in the Hindi Novel. New Delhi: Routledge India. p. 67. ISBN 978-1138019768.
- ^ Dharmavīra (1970). Lālā Haradayāla. Rājapāla.
देशस्थ ब्राह्मण विष्णु गणेश पिंगले बड़े तेजस्वी एवं उत्साही भारतीय थे।
- ^ a b c d Sen 1973, पान. 408. चुका उधृत करा: अवैध
<ref>
tag; नाव "FOOTNOTESen1973" वेगवेगळ्या मजकूराशी अनेकदा जोडलेले आहे - ^ Jaffrelot, Christophe (1996). The Hindu nationalist movement and Indian politics : 1925 to the 1990s : strategies of identity-building, implantation and mobilisation (with special reference to Central India). London: Hurst. p. 45. ISBN 9781850653011.
- ^ "Madhu Dandavate the Finance Minister of India". India Infoline.
- ^ a b The Illustrated Weekly of India, Volume 95, Part 4. Coleman & Company, Limited, at the Times of India Press. 1974. p. 31.
Eminent Deshasthas you are looking at the woolmark The international symbol, the Communist leader S.A. Dange, T. S. Bharde, former Speaker and Minister for Cooperation in Maharashtra, R. S. Hukkerikar, former Speaker of the Bombay Legislative Assembly, Apasaheb Pant, our Ambassador to Italy, Justice Y. V. Chandrachud have all made their impact on national life.Setumadhavrao Pagdi and Babasaheb Purandare are em in ent as historians and scholars.
- ^ Francine R. Frankel; M. S. A. Rao (1989). Dominance and state power in modern India: decline of a social order. Oxford University Press. p. 158. ISBN 9780195620986.
In Vidarbha also, Tilak's Swarajists were in charge of the Congress, led by Khaparde, a deshastha brahman.
- ^ Cashman, Richard I. (1975). The Myth of the Lokamanya: Tilak and Mass Politics in Maharashtra. University of California Press. p. 190. ISBN 9780520024076.
- ^ . R.S. NARAYAN (31 May 2017). Gangadhar Rao Deshpande. Publications Division Ministry of Information & Broadcasting. p. 13. ISBN 9788123024424. 31 May 2017 रोजी पाहिले.
Deshpande belongs to Rig Vedic deshasta sect of the Brahmin community
- ^ John Jeya Paul (1991). The legal profession in colonial South India. Oxford University Press. p. 220. ISBN 9780195625585.
- ^ Man and Life, Volume 29. Institute of Social Research and Applied Anthropology. 2003. p. 105.
Tatya Tope who fought for war of Independence of 1857, Acharya Dada Dharmadhikari, a Gandhian thinker and many others were the Deshastha Brahmins.
- ^ Christophe Jaffrelot (2010). Religion, Caste, and Politics in India. Primus Books. p. 194. ISBN 9789380607047.
- ^ "Death Anniversary: What Made Baba Amte Dedicate Himself to Rid Society of Leprosy Scourge". News18. 9 February 2022.
Baba Amte’s full name was Murlidhar Devidas Amte. He was born in a Deshastha Brahmin family in Hinganghat village of Wardha, Maharashtra on 26 December 1914. His father was Devidas Harbaji Amte. His childhood went in royalty as his father was the landlord.
- ^ The Calcutta Historical Journal, Volume 18. University of Calcutta. 1996. p. 44.
The second Andhra Conference, held at Bezwada (Vijayawada) under the presidentship of Nyapati Subba Rao Pantulu, a (Maratha-Telugu Brahman) Desastha descended from a long line distinguished civil servants, unanimously passed the resolution demanding a separate province for Andhras which had been drawn up the previous year in Bapatla
- ^ "Middle East Institute". Middle East Institute. 2015. 30 March 2015 रोजी पाहिले.
- ^ a b c The Illustrated Weekly of India, Volume 95, Part 4. Coleman & Company, Limited, at the Times of India Press. 1974. p. 31.
Eminent Deshasthas you are looking at the woolmark The international symbol, the Communist leader S.A. Dange, T. S. Bharde, former Speaker and Minister for Cooperation in Maharashtra, R. S. Hukkerikar, former Speaker of the Bombay Legislative Assembly, Apasaheb Pant, our Ambassador to Italy, Justice Y. V. Chandrachud have all made their impact on national life.Setumadhavrao Pagdi and Babasaheb Purandare are em in ent as historians and scholars.
The Illustrated Weekly of India, Volume 95, Part 4. Coleman & Company, Limited, at the Times of India Press. 1974. p. 31.Eminent Deshasthas you are looking at the woolmark The international symbol, the Communist leader S.A. Dange, T. S. Bharde, former Speaker and Minister for Cooperation in Maharashtra, R. S. Hukkerikar, former Speaker of the Bombay Legislative Assembly, Apasaheb Pant, our Ambassador to Italy, Justice Y. V. Chandrachud have all made their impact on national life.Setumadhavrao Pagdi and Babasaheb Purandare are em in ent as historians and scholars.
- ^ History of Services, State of Bombay, Part 1. Printed at the Government Central Press. 1949. p. 109.
- ^ N. Meera Raghavendra Rao (12 September 2012). Feature Writing. PHI Learning Pvt. Ltd. p. 137. ISBN 9788120345799. 12 September 2012 रोजी पाहिले.
- ^ Sharma 2000, पान. 547.
- ^ George H. Gadbois, Jr (2 May 2011). Judges of the Supreme Court of India: 1950–1989. Oxford University Press. p. 102. ISBN 978-0199088386.
- ^ "Silence Eva Jayate". Outlook. 23 July 2012 रोजी पाहिले.
- ^ Michael David Metelits (1973). Sadgrihasth: The Relocation of Sociopolitical Power in Nineteenth Century Maharashtra. University of California,Berkeley. p. 157.
The descendants of the Chandrachud family, rigvedi deshastha sardars who resided in the city of Poona, held Ganegaon village in personal inam and realized an annual 7.1% profit from it of Rs 1,991
Michael David Metelits (1973). Sadgrihasth: The Relocation of Sociopolitical Power in Nineteenth Century Maharashtra. University of California,Berkeley. p. 157.The descendants of the Chandrachud family, rigvedi deshastha sardars who resided in the city of Poona, held Ganegaon village in personal inam and realized an annual 7.1% profit from it of Rs 1,991
- ^ "BJP loses its master strategist". Rediff News. 3 May 2006.
"Pramod Mahajan's was a truly meteoric rise in the country's political landscape...The wily 56-year old Deshastha Brahmin was not only the Bharatiya Janata Party's master strategist...
- ^ Shankar Ganesh Dawne (1963). Jejurīcā Khaṇḍobā. Jayasiṃha Priṇṭinga Presa. p. 2.
महाराष्ट्रांतील पुष्कळ देशस्थ ब्राह्मण घराण्यांतून खंडोबाची उपासना आढळून येते.त्यांत मुधोळकर, मुतालिक, मुजुमदार, विंचूरकर, पंतसचिव या सरदार घराण्यांचा प्रामुख्यान उल्लेख करावा लागेल.
- ^ Raghaw Raman Pateriya (1991). Provincial Legislatures and the National Movement: A Study in Interaction in Central Provinces and Berar, 1921-37. Northern Book Centre. p. 15. ISBN 978-8185119588.
- ^ "BJP veteran Ram Naik to take oath as UP Governor on 22nd July". News18 India. 17 July 2014. 20 July 2018 रोजी पाहिले.
- ^ "I'm happy that what I've done so far has been recognised now, says Naik". news18. 14 July 2014 रोजी पाहिले.
- ^ The Illustrated Weekly of India, Volume 95, Part 4. Coleman & Company, Limited, at the Times of India Press. 1974. p. 31.
Eminent Deshasthas you are looking at the woolmark, In modern times Lokanayak Bapuji Aney, former Governor of Bihar and follower of Lokamanya Tilak, Gangadharrao Deshpande. known as Karnatak Sinha, H. V. Pataskar, the former union minister for Law, the Communist leader S.A. Dange, T. S. Bharde, former Speaker and Minister for Cooperation in Maharashtra, R. S. Hukkerikar, former Speaker of the Bombay Legislative Assembly, Apasaheb Pant, our Ambassador to Italy, Justice Y. V. Chandrachud have all made their impact on national life.
- ^ V. B. Karnik (1972). N. M. Joshi: Servant of India. United Asia Publications. p. 2.
As the family hailed originally from the Desh, Joshi fell in the Deshastha sub- caste of the Brahmin caste and not in the Chitpawan sub-caste which held a dominating position in the social and political life of Maharashtra
- ^ Goodrick-Clarke, N. (2000). Hitler's Priestess: Savitri Devi, the Hindu-Aryan Myth, and Neo-Nazism. NYU Press. p. 58. ISBN 0-8147-3110-4. 18 October 2015 रोजी पाहिले.
- ^ New Quest, Issues 25-30. the Indian Association for Cultural Freedom. 1981. p. 4.
Nanaji Deshmukh, Moropant Pingle and the deoras brothers too, insist are deshastha brahmins
- ^ Elleke Boehmer (4 October 2010). The Indian Postcolonial: A Critical Reader. Routledge. p. 138. ISBN 9781136819575. 4 October 2010 रोजी पाहिले.
- ^ a b c d The Illustrated Weekly of India, Volume 95. Bennett, Coleman & Company, Limited, at the Times of India Press. 1974. p. 31.
ARATHI literature is strewn with the names of Deshastha writers.The popular classical and light musician, DrVasantrao Deshpande, also from this community. Other schools of music are well represented by such veterans as Pandit Narayanrao Vyas, Meera Khirwadkar, Gururao Deshpande and musicologist Vamanrao Deshpande G. V. Bhonde, popularly known as " Nakalakar", gave mimicry the status of an art in Maharashtra. Famous actor and director Gajanan Jagirdar, Prabhakar Panshikar, magician Raghuvir Bhople all belong to this community.
- ^ Ram Chatterjee (1990). Bendré: The Painter and the Person. Bendré Foundation for Art and Culture & Indus Corporation. p. 4.
Nana, as he was known to close friends and family members, was born on August 21, 1910, in a Deshastha Brahmin (Rigvedi) family, whose family deity is Narasimha.
- ^ Pandey 2007, पान. 19.
- ^ a b c d e f g h i j k l The Illustrated Weekly of India, Volume 95. Bennett, Coleman & Company, Limited, at the Times of India Press. 1974. p. 31.
Marathi literature is strewn with Deshastha writers. Some of the luminaries are B. S. Murdhekar, the neo classical poet and critic; the popular dramatists Acharya P. K. Atre, V.V.Shirwadkar; the poet and story writer G.D.Madgulkar popularly known as the "Modern Walmiki” of Maharashtra, Sahitya Akademi Award winners G. T. Deshpande, Laxmanshastri Joshi, S. N. Banhatti, V. K. Gokak and Mugali all belong to this community. Industry has been enriched by K. H. Kabbur, Padma Bhushan B. D. Garware, the first producer of nylon thread in India, M.S.Parkhe, leading paper and pulp producer, and Vasantrao Ghatke of Ghatke and Patil Transport Company, Anantrao Kulkarni of Continental Prakashan and R. J. Deshmukh of Deshmukh Prakashan are leading publishers in Maharashtra.In the field of administration, there are P.J. Chi- mulgund (ICS), S. B. Kulkarni (IAS), S. Y. Jakatdar, General Manager of Telco, and N. S. Kulkarni (IAS). Leading educationists of the community are Dr G. S. Khair, Principal N. G. Suru, Dr T. K. Tope, Vice-Chancellor, University of Bombay, and C. D. Deshpande. The statistician of international repute, Dr P. V. Sukhatme, the well-known gynaecologist, Dr B. N. Purandare, and the noted biologist, Dr T. S. Mahabale, are Deshasthas.
- ^ Rajaram N S (12 January 2019). The Vanished Raj A Memoir of Princely India. Prism Books Private Limited. p. 18. ISBN 9789388478113. 12 January 2019 रोजी पाहिले.
- ^ The Illustrated Weekly of India, Volume 95. Bennett, Coleman & Company, Limited, at the Times of India Press. 1974. p. 30.The Illustrated Weekly of India, Volume 95. Bennett, Coleman & Company, Limited, at the Times of India Press. 1974. p. 30.
- ^ Shankar Ganesh (1976). Marathi niyatakalikanci suchi. Mumbai Marathi Granthsangrhalaya.
क्षीरसागर, श्रीकृष्ण केशव देशस्थ ऋ. ब्राह्मण यांची अर्वाचीन वाङ्मयक्षेत्रांतील कामगिरी. त्रैमासिक ५-२ काश १८५६ : ७०-७२. पुरुषार्थ १३-१२ ८९१•४६ मराठी वाङमय $ २ - प्राचीन मराठी वाङ्मय ...
- ^ Ram Naik (January 2016). Marching Ahead!. Prabhat Prakashan. ISBN 9789386231628. 1 January 2016 रोजी पाहिले.
- ^ Rajaram N S (12 January 2019). The Vanished Raj A Memoir of Princely India. Prism Books Private Limited. p. 300. ISBN 9789388478113. 12 January 2019 रोजी पाहिले.
- ^ "Professor Anant Sadashiv Altekar commemoration volume", Journal of the Numismatic Society of India, 22, 1960
- ^ Moraes, G., 1959, January. PANEGYRIC UPON THE LIFE AND WORK OF THE LATE Dr. AS ALTEKAR. In Proceedings of the Indian History Congress (pp. 8-12). Indian History Congress.
- ^ Govind Chimnaji Bhate (1939). History of modern Marathi literature, 1800-1938. The author. p. 589.
Datto Vaman Potdar comes from a Desasth Brahmin family hailing from Kolaba district. Dattu (the colloquial for Datto fuller name being Dattatraya) was born at Biravadi, taluka Mahad, district Kolaba in 1890.
- ^ "The quarterly journal of the Mythic society (Bangalore)". 56. Mythic Society. 1966: 94. Cite journal requires
|journal=
(सहाय्य) - ^ Life Sketch of Rajacharitha Visharada Rao Bahadur C.Hayavadana Rao गूगल_बुक्स वर at page 94; Quote - "Rao Bahadur C.Hayavadana Rao was born on Tenth of July 1865 at Hosur, Krishnagiri talk in a Madhwa Deshastha Family.His father was C.Raja Rao"
- ^ Donald W. Attwood, Milton Israel, Narendra K. Wagle (1988). City, countryside and society in Maharashtra. University of Toronto, Centre for South Asian Studies. p. 46. ISBN 9780969290728.CS1 maint: multiple names: authors list (link)
- ^ Sir Jadunath Sarkar (1955). House of Shivaji: Studies and Documents on Maratha History, Royal Period.
They had conferred on him the title of Rao Bahadur in 1913
- ^ Nayanjot Lahiri (30 November 2020). Archaeology and the Public Purpose: Writings on and by M.N. Deshpande. Oxford University Press. p. 19. ISBN 9780190993863.
- ^ Aruṇa Ṭikekara (1992). The Kincaids, two generations of a British family in the Indian civil service. Promilla & Co. p. 237. ISBN 9788185002132.
Bal Gandharva alias Narayanrao Rajhans was a Deshastha Brahmin and not a Chitpavan.
- ^ Meera Kosambi (5 July 2017). Gender, Culture, and Performance: Marathi Theatre and Cinema before Independence. Routledge. p. 272. ISBN 9781351565899. 5 July 2017 रोजी पाहिले.
- ^ The Illustrated Weekly of India, Volume 95. Bennett, Coleman & Company, Limited, at the Times of India Press. 1974. p. 31.
Padma Bhushan Krishnarao Phulambrikar, the famous musician and music director, is another important Deshastha of that time.
- ^ The Illustrated Weekly of India, Volume 95. Bennett, Coleman & Company, Limited, at the Times of India Press. 1974. p. 31.
The kirana gharana has been kept alive by Deshastha stalwarts like Rambhau Kundgolkar, popularly known as the Sawai Gandharva, and the internationally known Prabha Atre.
- ^ Kasturi Paigude Rane (2021). Pandit Bhimsen Joshi. Publications Division Ministry of Information & Broadcasting. p. 13. ISBN 9789354092619.
Eldest of 16 siblings, Bhimsen Joshi is born to a family that belonged to a Kannada Deshastha Madhva Brahmin lineage.
- ^ The Illustrated Weekly of India, Volume 95. Bennett, Coleman & Company, Limited, at the Times of India Press. 1974. p. 31.
ARATHI literature is strewn with the names of Deshastha writers.The popular classical and light musician, DrVasantrao Deshpande, also from this community. Other schools of music are well represented by such veterans as Pandit Narayanrao Vyas, Meera Khirwadkar, Gururao Deshpande and musicologist Vamanrao Deshpande G. V. Bhonde, popularly known as " Nakalakar", gave mimicry the status of an art in Maharashtra. Famous actor and director Gajanan Jagirdar, Prabhakar Panshikar, magician Raghuvir Bhople all belong to this community.
The Illustrated Weekly of India, Volume 95. Bennett, Coleman & Company, Limited, at the Times of India Press. 1974. p. 31.ARATHI literature is strewn with the names of Deshastha writers.The popular classical and light musician, DrVasantrao Deshpande, also from this community. Other schools of music are well represented by such veterans as Pandit Narayanrao Vyas, Meera Khirwadkar, Gururao Deshpande and musicologist Vamanrao Deshpande G. V. Bhonde, popularly known as " Nakalakar", gave mimicry the status of an art in Maharashtra. Famous actor and director Gajanan Jagirdar, Prabhakar Panshikar, magician Raghuvir Bhople all belong to this community.
- ^ Purandaradāsa; A. S. Panchapakesa Iyer (1992). Sree Puranḍara gānāmrutham: text with notation. Gānāmrutha Prachuram.
Shri Purandara dasa who is considered to be the aadhiguru and Sangeeta Pitamaha of carnatic music was born in purandaragad in Ballary District near the town of Hampi, to a millionaire Varadappa Nayak and Kamalambal, a devoted wife and great lady, belonging to Madhva Desastha Brahmin race, by the blessings of Tirupati Venkatachalapathi in the year 1484.
Purandaradāsa; A. S. Panchapakesa Iyer (1992). Sree Puranḍara gānāmrutham: text with notation. Gānāmrutha Prachuram.Shri Purandara dasa who is considered to be the aadhiguru and Sangeeta Pitamaha of carnatic music was born in purandaragad in Ballary District near the town of Hampi, to a millionaire Varadappa Nayak and Kamalambal, a devoted wife and great lady, belonging to Madhva Desastha Brahmin race, by the blessings of Tirupati Venkatachalapathi in the year 1484.
- ^ R. Gopal; Es Narēndra Prasād (2010). Krishnaraja Wodeyar III: A Historical Study. Directorate of Archaeology and Museums, Government of Karnataka]. p. 88.
Besides Veena Shamanna belonging to Brahmin Brihatcharana groups, veena player Padmanabhaiah of Chikkanayakanahalli taluk, Chittur Sadashiva Rao ( Mysore Sadashiva Rao) belonging to Maratha Deshastha Brahmin sect of Andhra Pradesh were the main musicians of the king's court.
- ^ The Journal of the Music Academy, Madras, Volume 58. Music Academy. 1987. p. 110.
Sakharam Rao was born at Madhyarjunam ( Tiruvidaimarudur) in the Tanjore District. He was the eldest son of Gottu Vadya Srinivasa Rao, a famous player of the preceding generation from whom he learnt the art. He was a Madhva Desastha Brahmin and a Rigvedi.
- ^ Pritish Nandy (1974). The Illustrated Weekly of India, Volume 95, Part 4. Bennett, Coleman & Company, Limited, at the Times of India Press.
Though the Deshasthas are not famous for their military valour, yet, as in every field, they rise to the occasion in times of crisis—take the example of General G. G. Bewoor, Chief of Army Staff, and Rear Admiral Kulkarni. This community has equally distinguished itself in the fine arts, drama, music, painting, etc.
- ^ "China commemorates Dr Kotnis, slips in opinion about how Asia's India-China must work together to defeat West". Times Now. 12 October 2020.
- ^ a b c d The Illustrated Weekly of India, Volume 95. Bennett, Coleman & Company, Limited, at the Times of India Press. 1974. p. 31.
Marathi literature is strewn with Deshastha writers. Some of the luminaries are B. S. Murdhekar, the neo classical poet and critic; the popular dramatists Acharya P. K. Atre, V.V.Shirwadkar; the poet and story writer G.D.Madgulkar popularly known as the "Modern Walmiki” of Maharashtra, Sahitya Akademi Award winners G. T. Deshpande, Laxmanshastri Joshi, S. N. Banhatti, V. K. Gokak and Mugali all belong to this community. Industry has been enriched by K. H. Kabbur, Padma Bhushan B. D. Garware, the first producer of nylon thread in India, M.S.Parkhe, leading paper and pulp producer, and Vasantrao Ghatke of Ghatke and Patil Transport Company, Anantrao Kulkarni of Continental Prakashan and R. J. Deshmukh of Deshmukh Prakashan are leading publishers in Maharashtra.In the field of administration, there are P.J. Chi- mulgund (ICS), S. B. Kulkarni (IAS), S. Y. Jakatdar, General Manager of Telco, and N. S. Kulkarni (IAS). Leading educationists of the community are Dr G. S. Khair, Principal N. G. Suru, Dr T. K. Tope, Vice-Chancellor, University of Bombay, and C. D. Deshpande. The statistician of international repute, Dr P. V. Sukhatme, the well-known gynaecologist, Dr B. N. Purandare, and the noted biologist, Dr T. S. Mahabale, are Deshasthas.
The Illustrated Weekly of India, Volume 95. Bennett, Coleman & Company, Limited, at the Times of India Press. 1974. p. 31.Marathi literature is strewn with Deshastha writers. Some of the luminaries are B. S. Murdhekar, the neo classical poet and critic; the popular dramatists Acharya P. K. Atre, V.V.Shirwadkar; the poet and story writer G.D.Madgulkar popularly known as the "Modern Walmiki” of Maharashtra, Sahitya Akademi Award winners G. T. Deshpande, Laxmanshastri Joshi, S. N. Banhatti, V. K. Gokak and Mugali all belong to this community. Industry has been enriched by K. H. Kabbur, Padma Bhushan B. D. Garware, the first producer of nylon thread in India, M.S.Parkhe, leading paper and pulp producer, and Vasantrao Ghatke of Ghatke and Patil Transport Company, Anantrao Kulkarni of Continental Prakashan and R. J. Deshmukh of Deshmukh Prakashan are leading publishers in Maharashtra.In the field of administration, there are P.J. Chi- mulgund (ICS), S. B. Kulkarni (IAS), S. Y. Jakatdar, General Manager of Telco, and N. S. Kulkarni (IAS). Leading educationists of the community are Dr G. S. Khair, Principal N. G. Suru, Dr T. K. Tope, Vice-Chancellor, University of Bombay, and C. D. Deshpande. The statistician of international repute, Dr P. V. Sukhatme, the well-known gynaecologist, Dr B. N. Purandare, and the noted biologist, Dr T. S. Mahabale, are Deshasthas.
- ^ The Illustrated Weekly of India, Volume 95. Bennett, Coleman & Company, Limited, at the Times of India Press. 1974. p. 30.
Deshasthas have contributed to mathematics and literature as well as to the cultural and religious heritage of India. Bhaskaracharaya was one of the greatest mathematicians of ancient India.
- ^ Mahadeo Govind Ranade (2017). Rise of Maratha Power. Publications Division Ministry of Information & Broadcasting. p. 125. ISBN 9788123025117.