तमिळ भाषा

Tamil
	தமிழ்
स्थानिक वापर	भारत, श्रीलंका व सिंगापूर, मॉरिशस व कॅनडा, मलेशिया इथे कमीअधिक प्रमाणात, तसेच इतर देशांतील स्थलांतरित तमिळभाषक.
प्रदेश	तमिळनाडू, आंध्र प्रदेश, पुदुच्चेरी, कर्नाटक, केरळ, महाराष्ट्र, अंदमान आणि निकोबार
लोकसंख्या	६,६०,००,००० (प्रथमभाषा)
बोलीभाषा	सेन्तमिळ, कोन्गु, नेल्लै, मदुरै, चेन्नई इलन्कै
भाषाकुळ	द्राविडी दाक्षिणात्य तमिळ-कन्नड तमिळ-मल्याळम तमिळ भाषा; ; ; ;
लिपी	तमिळ, वट्टेळुत्तु लिपी ; ग्रंथ लिपी (प्राचीन)
अधिकृत दर्जा
प्रशासकीय वापर	भारत तमिळनाडू; पुदुच्चेरी; सिंगापूर श्रीलंका
भाषा संकेत
ISO ६३९-१	ta
ISO ६३९-२	tam

हा लेख तमिळ भाषा याबद्दल आहे. या शब्दाच्या इतर उपयोगांसाठी पाहा, तमिळ (निःसंदिग्धीकरण).

तमिऴ भाषा (तमिऴ: தமிழ் மொழி , तमिऴ मोऴि) ही एक द्राविड भाषा असून ती तमिऴ लोकांची मातृभाषा आहे. तमिऴ दक्षिण आशियातील एक प्राचीन भाषा आहे. दक्षिण भारतातील "तमिऴनाडु" (अर्थ : तमिऴ राष्ट्र) ह्या राज्याची आणि पुदुच्चेरी (अर्थ: नवी चेरी) ह्या केंद्रशासित प्रदेशाची राजभाषा आहे. तसेच भारतातील ‘अभिजात भाषे’चा (Classical Language) पहिला मान तमिऴ भाषेला देण्यात आला असून ६.५ कोटीहून अधिक लोक ही भाषा वापरतात. श्रीलंका (இலங்கை /इलङ्गै) आणि सिंगापूर (சிங்கப்பூர் /सिंगप्पूर्) देशात तमिऴ भाषेस अधिकृत भाषेचा दर्जा देण्यात आला आहे तसेच ती न्यूनाधिक प्रमाणात मलेशिया आणि मॉरिशस येथेही दैनंदिन वापरात आढळून येते.

तमिऴ भाषेला स्वतःची अशी विशिष्ट तमिऴ लिपी आहे. ह्या भाषेतील साहित्य सुमारे २००० वर्षाहून अधिक प्राचीन आहे. ख्रिस्तपूर्व पहिल्या आणि दुसऱ्या शतकातील लेख थायलंड आणि इजिप्त येथे सापडल्याचे पुरावे आहेत. तमिऴ साहित्याचा आरंभीचा काळ हा साधारणपणे तमिऴ संगम काळातील साहित्यात पहावयास मिळतो, हा साधारणपणे इ.स.पूर्व ३०० वर्ष ते ३०० इ.स.ह्या दरम्यान होता. पुरातत्त्व खात्यास भारतातील प्राचीन शिलालेखांपैकी किंवा प्राचीन लेखांपैकी ५५ टक्क्यांहून अधिक लेख तमिऴ भाषेत आढळून आले आहेत. २००१ च्या आकडेवारीनुसार तमिऴ भाषेत १८६३ वृत्तपत्रे प्रकाशित होतात. त्यांपैकी ३५३ वृत्तपत्रे ही दैनिके आहेत.

अनुक्रमणिका

व्युत्पत्तीसंपादन करा

तत्कालीन तमिऴ भाषेत समृद्धता आणण्यासाठी तामिळी साहित्यिकांनी तसेच पंडितांनी केलेले योगदान पाहून पाण्ड्य राजांनी त्यांच्या सन्मानार्थी तमिऴ संमेलने म्हणजेच तमिऴ संगम भरवण्यास सुरुवात केली. यातून तमिऴ भाषेला लागू करून तिच्यात संशोधन, विकास करण्यासाठी पाण्ड्य राजांनी प्रोत्साहन दिले. एका मतप्रवाहानुसार या तमिऴ संगम या शब्दातूनच तमिऴ या शब्दाची व्युत्पत्ती झाली असावी असे मानले जाते. अजून काही मतप्रवाहानुसार इ.स.पहिल्या शतकात तॊल्‌क्काप्पियम् हा तमिऴ भाषेतील ग्रंथ लिहिला गेला.^[१] साउथवर्थ यानुसार तमिऴ या शब्दाचा अर्थ स्वभाषा किंवा स्वव्याख्यान असा होतो. ^[२]

इतिहाससंपादन करा

तंजावुर येथील बृहदेश्वराच्या देवतील प्राचीन तमिऴ लिपीतील लेख.

भाषाशास्त्रज्ञ ब्रद्रीराजु कृष्णमूर्ति यांच्या मते, एक द्राविड भाषा म्हणून तामिळ , एक आद्यभाषा किंवा आद्यद्राविड भाषेपासून विकसित झाली असावी. आद्य- द्रविडी भाषिक पुनर्रचना शक्यतो भारतीय द्वीपकल्पासारखा कमी उंचीच्या प्रदेशात साधारणतः आजच्या गोदावरी नदी खोरे प्रदेशात इ.स.पू. तिसर्‍या शतकात बोलली जात होती असे पुराव्यांवरून दिसून येते. साहित्य पुरावा यानुसार आद्य-द्रविडी च्या भाषिकांची संकुल संबद्ध संस्कृती दक्षिण भारतात होती असे सुचवितो.^[३] इतिहासावरून असे दिसून येते की, तमिऴ भाषा २२ द्राविड भाषा यांपैकी सर्वात आधी बोलली जात होती. इ.स.पु.दुसऱ्या शतकाच्या मध्यापासून तमिऴ रूढ झाली. इ.स.पु.३ ऱ्या शतकात तमिऴ संघटीत झाली.^[४] तमिऴची लिपी ही त्या काळानंतर तमिऴ-ब्राह्मी लिपीपासून विकसित करण्यात आली. तमिऴ साहित्य हे भारतातील सर्वात प्राचीन असून या साहित्यावर संस्कृतचा परिणाम नाही. ^[५] तमिऴ विद्वानांनी तमिऴ भाषेचे तिच्या इतिहासानुसार तीन कालखंडात वर्गीकरण केले आहे:

प्राचीन तमिऴ (इ.स.पु.३००-इ.स.७००),
मध्ययुगीन तमिऴ (इ.स.७००-इ.स.१६००) आणि
आधुनिक तमिऴ (इ.स.१६००-वर्तमान).^[६]

बोली आणि लिपीसंपादन करा

तमिऴ बोलीभाषेचे प्रामुख्याने पाच प्रकार आहेत ते म्हणजे सेन्तमिऴ (प्राचीन अभिजात तमिऴ), कोङ्गु, नेल्लै, मदुरै (प्रमाण भाषा), चेन्नई (चित्रपटातील आणि सध्याची शहरी भाषा.) आणि इलङ्गै (श्रीलंका आणि अन्य आग्नेय आशियातील देशांतील बोली). लेखनासाठी वापरण्यात येणारी लिपी तमिऴ, वट्टेळुत्तु (प्राचीनकाळी ग्रंथ लिपी ) 1.39.96.23 ००:३२, २३ जुलै २०१५ (IST)

मराठी-तमिऴ-इंग्रजी लिप्यंतरण

अ - அ - A
आ - ஆ - Aa
इ -இ - I
ई - ஈ - Ee
उ - உ - U
ऊ - ஊ - OO
ए - ஏ - E
ऎ - ஐ - Ai
ओ - ஓ- O
औ -ஔ - Ow/Au
क - க - K/G/H
ख -(க)- Kh/K/G
ग - க - G/K/H
घ - (க)- K/Gh/H
ङ - ங - Ng
च - ச - Ch/S
छ - (ச)- Chh/Ch/S
ज - ஜ - J/Jh/Ch
झ - (ஜ)- Jh/Z/Ch
ञ - ஞ - Ny
ट - ட - T
ठ - (ட)- Tt
ड - ட - D / T
ढ - (ட) - Dd
ण - ண - N
त - த - Th
थ - (த) -Th
द - த - Th/Dh
ध - (த) - Dh/Dhh
न - ந, ன - N
प - ப - P
फ -(ப) - Ph
ब - ப - B/P
भ - (ப)- Bh /Ph
म - ம - M
य - ய - Y
र - ர, ற - R/r
व - வ - V/W
श - ச - S/Sh/Ch
ष - ஷ - Sh/S
स - ஸ - S
ह - ஹ - H
ळ- ழ - Zh
ळ्- ள - L
क्ष- க்ஷ - Ksh/X
ज्ञ- अक्षर नाही. - Dny/Jny

मराठी-तमिऴ-भाषांतर व्यवहारोपयोगी उदाहरणेसंपादन करा

नमस्कार - वणक्कम्
मी कार्तिक - नां कार्तिक
तू - नी
ये-वा.
यावे - वारुङ्गळ्
शुभ प्रभात - कालै वणक्कम्
शुभ संध्या - मालै वणक्कम्
स्वागतम् - नल्‌वरवु
धन्यवाद - नंड्री
धाकटा भाऊ - तंबी
थोरला भाऊ - अण्णन्
धाकटी बहिण - तङ्गै
थोरली बहिण - अक्का
आई - अम्मा
बाबा - अप्पा
फार आभारी - रोम्ब नंड्री
तू कसा आहेस? - नी एप्पडि इरुक्किऱाय?
तुम्ही कसे आहात? - नीङ्गळ् एप्पडि इरुक्किरींगळ्?
मी बरा आहे.- नान् नल्लाह इरुक्केन्.
ठीक - सरि
प्रत्यवाय नाही / हरकत नाही - परवायिल्लै / कोऴप्पमिल्लै
अरे मित्रा- अडे नण्बा
मला तुझी खूप आठवण आली - उन्नै रोम्ब ञाबगप्पडुत्तिनेन्.
नविन काय?- पुदुसा एन्न सेय्दि.
काय- एन्न.
काहीच नाही - ओण्णुमिल्लै.
जाऊन येतो - पोयिट्टु वरुगिरेन्.
मला रस्ता माहित नाही - एनक्कु वऴि तेरियविल्लै.
मी रस्ता विसरलो - नान् वऴियै मऱन्दुविट्टेन्.
मी तुम्हाला सहाय्य करू का? - नान् उङ्गळुक्कु उदवट्टुमा?
मला थोडी मदत कराल का? - एनक्कु कोञ्चम् उदवि सेय्वीर्हळा?
मुतारी/शौचालय कुठे आहे? - कळुवरै एङ्गे इरुक्कु?
औषधालय कुठे आहे? - मरुंदुक्कडै एङ्गे इरुक्कु?
सरळ जा मग उजवीकडे / डावीकडे वळा - नेराह पोङगळ्, अप्पुरम् वलदुपक्कम् / इडदुपक्कम् तिरुप्पुङ्गळ्.
मी जॉनला शोधतोय - नां जानै तेडुगिरेन्.
जॉन आहेत का? - जान् इरुक्कारा?
एक निमिष/मिनीट - ओरु निमिडम्
धीर धरा - इरुङ्गळ्.
हे केवढ्याला - इदु विलै एव्वळवु?
एवढं?- एव्वळो?
क्षमा करा - मन्निक्कणुङ्ग.
माझ्यासोबत या - एन्कूड वाङ्ग.
साहेब - ऐया.
कृपया - तयवु सेयिदु
तिथे जा - अङ्गु पो
इथे ये - इङ्गु वा
किती वाजले? - मणि एन्न?
आज तारीख काय? - इन्निक्कु एन्न तेयदि?
खरंच ! ( रियली) - ओ! अप्पडिया!

भारतातील तमिऴभाषकसंपादन करा

दक्षिण भारत आणि श्रीलंकेतील तमिऴ भाषकांचे क्षेत्र दर्शविणारा नकाशा(1961).

भारतात राज्यनिहाय तमिऴ भाषकांचे प्रमाण दर्शविणारा तक्ता.[२००१ च्या जनगणनेनुसार]

अनुक्रम	राज्य	तमिऴभाषकांची लोकसंख्या
—	भारत	६,०८,९३,७३१
१	तमिऴनाडू	५,५८,७७,४४१
२	कर्नाटक	१८,८६,७६५
३	पुदुच्चेरी	८,६२,१९८
४	आंध्र प्रदेश	७,६९,७२१
५	केरळ	५,९८,६१८
६	महाराष्ट्र	५,३२,८३२
७	दिल्ली	९२,७९८
८	अंदमान आणि निकोबार	६३,५३८
९	गुजरात	३५,४७०
१०	मध्य प्रदेश	२४,१३९
११	पश्चिम बंगाल	२४,०५३
१२	उत्तर प्रदेश	१६,६२०
१३	झारखंड	१३,४७३
१४	छत्तीसगढ	१२,५००
१५	पंजाब	१२,१७९
१६	राजस्थान	११,३०१
१७	हरियाणा	१०,५७२
१८	जम्मू आणि काश्मीर	९,१२९
१९	गोवा	७,९५१
२०	ओडिशा	७,३६१
२१	चंदीगड	५,७६४
२२	आसाम	५,३३१
२३	उत्तराखंड	२,५४७
२४	मणिपूर	२,३८३
२५	अरुणाचल प्रदेश	१,६४७
२६	नागालँड	१,५९२
२७	त्रिपुरा	१,२८०
२८	हिमाचल प्रदेश	१,२१६
२९	मेघालय	९२८
३०	दादरा आणि नगर हवेली	६६१
३१	सिक्किम	४८७
३२	मिझोराम	४४४
३३	लक्षद्वीप	४४३
३४	दमण आणि दीव	३४८

शब्दसंग्रह/शब्दसूचीसंपादन करा

तमिऴ भाषेतील शब्दसंग्रह प्रामुख्याने द्राविडीयन भाषा-कुळातील आहे, आधुनिक तमिऴ भाषेत भाषाशुद्धीकरणाचा प्रभाव जाणवतो. भाषा शुद्धीकरणारात संस्कृत मधून घेण्यात आलेल्या शब्दांना प्रतिशब्द निर्माण केल्याचा परिणाम जाणवतो. इतिहासात तमिऴप्रमाणेच इतर द्राविडीयन भाषा जसे कन्नड, तेलुगू, आणि मल्याळम ह्यांवर संस्कृत भाषेच्या व्याकरणाचा, वाक्यरचनेचा तसेच शब्दसंग्रहाचा परिणाम झाला असावा असे मानण्यात येते, ज्यामुळे ह्या भाषातील शब्दसंग्रहात संस्कृतवर आधारीत अनेक शब्द आढळतात.तसेच तमिऴ भाषेतील काही मुळ शब्दांचा इतर आधुनिक भाषांमध्ये परिणाम जाणवतो जसे, इंग्रजी आणि इतर भारतीय भाषा.

अधिकृत दर्जा आणि इतरसंपादन करा

तमिऴनाडू, पुदुच्चेरी आणि अंदमान आणि निकोबार येथील राजभाषेचा दर्जा तमिऴ भाषेस असून, भारताच्या अधिकृत २२ भाषांमध्ये तमिऴ भाषेचा समावेश आहे. ती श्रीलंका आणि सिंगापुर या देशातही एक अधिकृत भाषा असून, मलेशियातील ५४३ शासकीय शाळांमध्ये संपूर्ण तमिऴ भाषेत प्राथमिक शिक्षणाच्या सोयी आहेत. २००४ साली भारत सरकार तर्फे ह्या भाषेस अभिजात भाषेचा दर्जा बहाल करण्यात आला आहे.