लॅटिन साहित्यात लॅटिन भाषेत लिहिलेले निबंध, इतिहास, कविता, नाटके आणि इतर लेखन समाविष्ट आहे। औपचारिक लॅटिन साहित्याची सुरुवात इ.स.पू. 240 पासून झाली, जेव्हा लॅटिनमधील पहिले स्टेज नाटक रोममध्ये सादर केले गेले। पुढील सहा शतके लॅटिन साहित्याची भरभराट होईल। लॅटिन साहित्याचा शास्त्रीय कालखंड साधारणपणे खालील कालखंडात विभागला जाऊ शकतो: प्रारंभिक लॅटिन साहित्य, सुवर्णयुग, इम्पीरियल पीरियड आणि लेट पुरातनता ।

लॅटिन ही प्राचीन रोमनांची भाषा होती तसेच संपूर्ण मध्ययुगात पश्चिम आणि मध्य युरोपची ती प्रमुख भाषा होती। लॅटिन साहित्य हे रोमन लेखकांची निर्मिती आहे, उदाहरणार्थ सिसेरो, व्हर्जिल, ओव्हिड आणि होरेस, परंतु रोमन साम्राज्याच्या पतनानंतर युरोपियन लेखकांचे कार्य देखील त्यात समाविष्ट आहे; अक्विनास (१२२५-१२७४) सारख्या धार्मिक लेखकांपासून, फ्रान्सिस बेकन (१५६१-१६२६), बारूच स्पिनोझा (१६३२-१६७७) आणि आयझॅक न्यूटन (१६४२-१७२७) सारख्या धर्मनिरपेक्ष लेखकांपर्यंत कार्य अस्तित्वात आहे ।

इतिहास

संपादन

प्रारंभिक लॅटिन साहित्य

संपादन

लॅटिनमधील साहित्याचा अनेक शतके सतत विकास होत असला तरी, औपचारिक लॅटिन साहित्याची सुरुवात 240 ख्रिस्तपूर्व मध्ये रोममध्ये विनोदी आणि शोकांतिका यांच्या नियमित कामगिरीने झाली । हा कालखंड साधारण पहिल्या प्युनिक युद्धाच्या समाप्तीनंतर एक वर्षानंतर होता । [] या सुरुवातीच्या विनोदी आणि शोकांतिका ग्रीक नाटकातून लिवियस अँड्रॉनिकस या ग्रीक युद्धकैदीने बनवल्या होत्या ज्याला 272 ईसापूर्व रोममध्ये गुलाम म्हणून आणण्यात आले होते । अँड्रॉनिकसने होमरच्या ओडिसीचे लॅटिनमध्ये भाषांतर सॅटर्नियन मीटर नावाचा पारंपारिक लॅटिन श्लोक वापरून केला । इ.स.पू. २३५ मध्ये, रोमन नागरिक असलेल्या ग्नेयस नेवियसने ग्रीक मूळ किंवा फॅब्युला पॅलिआटा या नाटकांच्या निर्मितीची ही परंपरा चालू ठेवली आणि रोमन मिथकांवर आधारित फॅब्युला प्रेटेक्सा किंवा शोकांतिका या नवीन प्रकारच्या नाटकाची निर्मिती करून त्याचा विस्तार केला। पुढे आयुष्याच्या उत्तरार्धात नेवियसने पहिल्या प्युनिक युद्धावर सॅटर्नियन मीटरमध्ये एक महाकाव्य रचले, ज्यामध्ये तो लढला होता। []

स्रोत

संपादन
  • इलेन फॅन्थम, पीएचडी, लॅटिन इमेरिटाचे गिगर प्रोफेसर, क्लासिक्स विभाग, प्रिन्स्टन विद्यापीठ .
  • फॅन्थम, इलेन. "लॅटिन साहित्य." जागतिक पुस्तक प्रगत. वर्ल्ड बुक, 2011. वेब. 18 ऑक्टोबर 2011.

बाह्य दुवे

संपादन

 

  1. ^ George Eckel Duckworth (1994). The nature of Roman comedy: a study in popular entertainment. University of Oklahoma Press. p. 3. ISBN 9780806126203.
  2. ^ Warmington, E.H. (1936). Remains of Old Latin: Livius Andronicus, Naevius, Pacuvius and Accius. Harvard University Press. pp. ix–xvii.