झाकिर हुसेन

डॉ. झाकिर हुसेन (उर्दू: ذاکِر حسین; फेब्रुवारी ८, इ.स. १८९७ - मे ३, इ.स. १९६९) हे भारताचे तिसरे राष्ट्रपती होते. मे १३, इ.स. १९६७ ते मे ३, इ.स. १९६९ पर्यंत त्यांनी राष्ट्रपतीपद सांभाळले. हुसेन नामवंत शिक्षणतज्ज्ञ होते. १९५७  ते १९६२  या काळात त्यांनी बिहारचे राज्यपाल म्हणून कार्य केले आणि १९६२ ते १९६७ पर्यंत भारताचे उपाध्यक्ष म्हणून काम केले. हुसेन यांच्याखाली, जामिया भारतीय स्वातंत्र्य चळवळीशी घनिष्ठपणे संबंधित झाले. इ.स. १९६३ मध्ये त्यांना भारताचा सर्वोच्च नागरिक सन्मान, भारतरत्न पुरस्कार देण्यात आला.

हा लेख माजी भारतीय राष्ट्रपती याबद्दल आहे. या शब्दाच्या इतर उपयोगांसाठी पाहा, झाकिर हुसेन (निःसंदिग्धीकरण).

झाकीर हुसेन
भारताचे ३ रे राष्ट्रपती
कार्यकाळ मे १३, इ.स. १९६७ – मे ३, इ.स. १९६९
पंतप्रधान	इंदिरा गांधी
मागील	सर्वपल्ली राधाकृष्णन
पुढील	वराहगिरी वेंकट गिरी (कार्यवाहू)
भारताचे उपराष्ट्रपती
कार्यकाळ १३ मे १९६२ – १२ मे १९६७
राष्ट्रपती	सर्वपल्ली राधाकृष्णन
मागील	सर्वपल्ली राधाकृष्णन
पुढील	वराहगिरी वेंकट गिरी
बिहारचे राज्यपाल
कार्यकाळ १९५७ – १९६२
जन्म	फेब्रुवारी ८ इ.स. १८९७ हैदराबाद, भारत
मृत्यू	मे ३ इ.स. १९६९ नवी दिल्ली
राजकीय पक्ष	अपक्ष
गुरुकुल	अलीगढ मुस्लिम विद्यापीठ
धर्म	मुस्लिम

कौटुंबिक आणि प्रारंभिक जीवन

हुसेन हे तेलंगना येथे अफ्रिदी वंशाच्या एका पश्तुण कुटुंबात जन्मलेले होते. उत्तर प्रदेशातील फरुखाबाद जिल्ह्यातील कैमगंज आणि शिक्षण व शैक्षणिक क्षेत्राशी त्यांचे निकट संबंध होते. हुसेनचा जन्म झाल्यानंतर त्याचे कुटुंब हैदराबाद पासून ते कैमगंज येथे स्थायिक झाले.सात मुलांपैकी दुसरा तो होता: सहकारी शिक्षणकर्त्या युसूफ हुसेन यांचे मोठे भाऊ होते. हुसैन यांचे कुटुंब सार्वजनिक जीवनात सक्रिय राहीले होते. त्यांचे नातं सलमान खुर्शीद, काँग्रेसचे राजकारणी आहेत. ते भारताचे माजी परराष्ट्र मंत्री आहेत.आणि त्यांचे भगिनी प्रसिद्ध शैक्षणिक मासूद हुसेन होते. त्यांचा भाऊ महमुद हुसेन पाकिस्तान चळवळीत सामील झाला आणि त्यांनी शिक्षणमंत्री म्हणून काम केले, तर त्यांचे भतीजे अनवर हुसेन पाकिस्तान दूरदर्शनचे संचालक होते. हुसेनचे वडील फिदा हुसेन खान यांचे वय दहा वर्षांचे असताना मरण पावले. १९११ मध्ये चौदा वर्षांचा असताना त्यांची आई मरण पावली. हुसेनची प्राथमिक शिक्षण हैदराबादमध्ये पूर्ण झाले. त्यांनी इस्लामिया हायस्कूल, इटावा येथून हायस्कूल पूर्ण केले आणि त्यानंतर अलाहाबाद विद्यापीठाशी संलग्न मुहम्मद एंग्लो-ओरिएंटल कॉलेजमध्ये शिक्षित केले जेथे ते एक प्रमुख विद्यार्थी नेते होते. १२६ मध्ये त्यांनी बर्लिन विद्यापीठातून अर्थशास्त्र विषयातील डॉक्टरेट प्राप्त केली. १९१५ मध्ये १८ वर्षांच्या वयात त्यांनी शाहजहां बेगमशी लग्न केले आणि त्यांना दोन मुली, सईदा खान आणि सफिया रहमान यांचे लग्न झाले.

कारकीर्द

जेव्हा हुसेन २३ वर्षांचे होते तेव्हा त्यांनी विद्यार्थी आणि शिक्षकांच्या गटासह राष्ट्रीय मुस्लिम विद्यापीठाची स्थापना केली. २९ ऑक्टोबर १९२० रोजी अलीगढ येथे स्थापन करण्यात आले.आणि नंतर १९२५ मध्ये नवी दिल्ली येथे कारोल बाग येथे हलविण्यात आले. त्यानंतर १ मार्च १९३५ रोजी पुन्हा एकदा जामिया नगर, नवी दिल्ली आणि त्यास जामिया मिलिया इस्लामिया (केंद्रीय विद्यापीठ) असे नाव देण्यात आले. त्यानंतर ते जर्मनीत बर्लिनच्या फ्रेडरिक विलियम विद्यापीठातून पीएचडी मिळविण्यासाठी जर्मनीला गेले. जर्मनीत असताना हुसेन हा सर्वात मोठा उर्दू कवी मिर्झा असदुल्ला खान "गालिब" (१७९७-१८६८) वादग्रस्त शब्दसंग्रह आणण्यात महत्त्वाचा होता.

१९२७ साली जामिया मिलिया इस्लामियाच्या डोक्यावर जाण्यासाठी ते भारतात परतले. पुढच्या एकविसाव्या वर्षी त्यांनी ब्रिटिश सरकारच्या स्वातंत्र्यासाठी भारताच्या संघर्षाने घट्ट सहभाग घेतलेल्या संस्थेला शैक्षणिक आणि व्यवस्थापकीय नेतृत्व प्रदान केले आणि महात्मा गांधी व हकीम अजमल खान यांच्या वतीने वस्तुनिष्ठ शिक्षणासह प्रयोग केले. या काळात त्यांनी भारतात शैक्षणिक सुधारणांच्या हालचाली करून स्वतःला गुंतवून ठेवले आणि विशेषतः त्यांच्या जुन्या अल्मा मातृ मुहम्मद एंग्लो ओरिएंटल कॉलेज (आता अलीगढ मुस्लिम विद्यापीठ)च्या कार्यात सक्रिय होते. या कालखंडात हुसैन आधुनिक भारतातील प्रमुख शैक्षणिक विचारवंत आणि व्यावसायिकांपैकी एक म्हणून उभ्या राहिल्या. जामिया यांना आपल्या प्रतिकूल परिस्थितिमध्ये बलिदान देण्यासाठी आणि अनधिकृत प्रयत्नांमुळे मोहम्मद अली जिन्नासारखे त्यांचे राजकीय प्रतिस्पर्ध्यांचे कौतुक झाले. भारत स्वातंत्र्यानंतर लवकरच, हुसेन अलीगढ मुस्लिम विद्यापीठाचे कुलगुरू म्हणून सहमत झाले जे पाकिस्तानच्या निर्मितीच्या चळवळीतील शिक्षक आणि विद्यार्थ्यांचा एक विभाग सक्रियपणे सक्रिय झाल्यामुळे भारत विभागीय काळात प्रयत्न करण्याचा सामना करीत होता.हुसेन यांनी पुन्हा १९४८-१९५६ पासून अलीगढ येथे झालेल्या विद्यापीठाच्या इतिहासाच्या एक महत्त्वाच्या टप्प्यात नेतृत्व प्रदान केले.कुलगुरू म्हणून आपला कार्यकाल पूर्ण झाल्यावर लवकरच १९५७ मध्ये त्यांनी भारतीय संसदेच्या उच्च सदस्याचे सदस्य म्हणून नामांकन केले. १९५७ मध्ये त्यांनी बिहार राज्यपाल म्हणून राज्यसभेवर पदार्पण केले.

१९५७ ते १९६२ या काळात बिहारचे राज्यपाल म्हणून काम केले. नंतर १९६२ ते १९६७पर्यंत भारताचे दुसरे उपाध्यक्ष म्हणून हुसेन १३ मे १९६७ रोजी भारताचे राष्ट्रपती म्हणून निवडून आले. त्यांच्या उद्घाटन भाषणात त्यांनी सांगितले की संपूर्ण भारत त्यांचे घर होते आणि त्याचे सर्व लोक त्यांचे कुटुंब होते.शेवटच्या दिवसांत, बँकांचे राष्ट्रीयीकरण करण्याचा मुद्दा मोठ्या प्रमाणावर वादविवाद करीत होता.९ ऑगस्ट १९६९ रोजी हा विधेयक मोहम्मद हिदातुल्लाह (कार्यकारी अध्यक्ष) यांच्याकडून राष्ट्रपतींच्या सहमतीला प्राप्त झाला.आपल्या अध्यक्षपदीच्या काळात जकीर हुसेन यांनी हंगेरी, युगोस्लाविया, यूएसएसआर आणि नेपाळ येथे चार राजकीय भेटी केल्या.

हुसेन ३ मे १९६९ रोजी मरण पावले, जो पहिल्या भारतीय राष्ट्राध्यक्ष पदावर मरण पावणारे होते. त्यांना नवी दिल्लीतील जामिया मिलिया इस्लामिया परिसर येथे त्यांच्या पत्नीबरोबर (जे काही वर्षांनंतर मरण पावले) दफन केले गेले. इलयुंगी येथे उच्च शिक्षणासाठी सुविधा पुरविण्याच्या मुख्य उद्दीष्टाने, १९७०मध्ये त्यांच्या सन्मानार्थ एक महाविद्यालय सुरू करण्यात आला.

अलीगढ मुस्लिम युनिव्हर्सिटीचे अभियांत्रिकी महाविद्यालय त्याच्या नावावर आहे.

संदर्भ

मागील सर्वपल्ली राधाकृष्णन	{{{शीर्षक}}} मे १३, इ.स. १९६७- मे ३, इ.स. १९६९	पुढील वराहगिरी वेंकट गिरी
मागील रंगनाथ रामचंद्र दिवाकर	{{{शीर्षक}}} जुलै ६, इ.स. १९५७- मे ११, इ.स. १९६२	पुढील अनंतसेनम अय्यंगार