"पुंज यामिकी" च्या विविध आवृत्यांमधील फरक

शास्त्रीय भौतिकशास्त्राशी समेट होऊ न शकणाऱ्या निरीक्षणांचे स्पष्टीकरण देण्यासाठी हळूहळू क्वांटम मेकॅनिक्सची निर्मिती झाली, जसे की मॅक्स प्लँकने 1900 मध्ये ब्लॅक-बॉडी रेडिएशन समस्येचे निराकरण केले आणि अल्बर्ट आइनस्टाइनच्या 1905 च्या पेपरमधील ऊर्जा आणि वारंवारता यांच्यातील पत्रव्यवहार ज्याने फोटोइलेक्ट्रिक प्रभाव स्पष्ट केला. सूक्ष्म घटना समजून घेण्याच्या या सुरुवातीच्यासुरूवातीच्या प्रयत्नांमुळे, ज्याला आता "जुना क्वांटम सिद्धांत" म्हणून ओळखले जाते, नील्स बोहर, एर्विन श्रोडिंगर, वर्नर हायझेनबर्ग, मॅक्स बॉर्न आणि इतरांनी 1920 च्या मध्यात क्वांटम मेकॅनिक्सचा पूर्ण विकास केला. आधुनिक सिद्धांत विविध विशेष विकसित गणितीय औपचारिकतेमध्ये तयार केला जातो. त्यापैकी एकामध्ये, वेव्ह फंक्शन नावाचे गणितीय अस्तित्व, संभाव्यतेच्या विपुलतेच्या रूपात, कणाची ऊर्जा, गती आणि इतर भौतिक गुणधर्मांचे कोणते मोजमाप मिळवू शकतात याबद्दल माहिती प्रदान करते.