चुसन-जी (中尊寺?) हे जपानमधील दक्षिण इवाते प्रांतातील हिरेझुमी शहरातील एक बौद्ध मंदिर आहे. उत्तर होन्शुच्या तोहोकू प्रदेशातील तेंडाई पंथाचे हे मुख्य मंदिर आहे. मंदिराचा दावा आहे की त्याची स्थापना स.न. ८५० मध्ये पंथाचे तिसरे मुख्य मठाधिपती एनिन यांनी केली होती. जॉर्ज सॅनसोम सांगतात की चुसोन-जी ची स्थापना फुजिवारा नो कियोहिरा यांनी 1095 मध्ये केली होती.[१] चुसोन-जीला स.न. १९७९[२] मध्ये विशेष ऐतिहासिक स्थळ म्हणून मान्यता मिळाली आणि जून २०११ मध्ये "ऐतिहासिक स्मारके आणि स्थळे" चा भाग म्हणून युनेस्को जागतिक वारसा स्थळ म्हणून सूचीबद्ध केले गेले.

चुसन-जी
中尊寺
चुसन-जी is located in इवाते प्रांत
चुसन-जी
सीमा रेषेत दाखवलेले इवाते प्रांत
चुसन-जी is located in जपान
चुसन-जी
चुसन-जी (जपान)
प्राथमिक माहिती
भौगोलिक गुणक 39°00′05″N 141°05′59″E / 39.001446°N 141.099833°E / 39.001446; 141.099833
देश जपान
स्थिती कार्यरत
संकेतस्थळ अधिकृत संकेतस्थळ
अभिव्यक्ती त्रुटी: अनोळखी उद्गारवाचक चिन्ह "["
संस्थापक एनिन
अभिव्यक्ती त्रुटी: अनोळखी उद्गारवाचक चिन्ह "["
Type Cultural
Criteria ii, iv
Designated 2011
Reference no. 1277

इतिहास संपादन

१२ व्या शतकाच्या सुरुवातीस उत्तरी फुजिवारा कुळाचे संस्थापक फुजिवारा नो कियोहिरा यांनी मोठ्या प्रमाणात मंदिराचे बांधकाम केले. या पूर्वी घडलेल्या नऊ वर्षांच्या युद्धात आणि नंतरच्या तीन वर्षांच्या युद्धात मरण पावलेल्या सर्वांच्या आत्म्याला शांत करण्यासाठी हे मंदिर बांधण्यात आले होते. कियोहिरा यांनी रक्तरंजित युद्धांमध्ये आपले कुटुंब गमावले होते. त्यांनी बुद्धाच्या शिकवणीनुसार आदर्श समाजावर आधारित प्रदेशात शांतता प्रस्थापित करण्याचा संकल्प केला. अझुमा कागामी ( कामाकुरा शोगुनेटचा अधिकृत इतिहास) नुसार या मंदिरात ४० हून अधिक हॉल आणि पॅगोडा आणि ३०० हून अधिक भिक्षूंची निवासस्थाने आहेत. कियोहिराचा मुलगा फुजिवारा नो मोतोहिरा याने ही योजना पुढे चालू ठेवली आणि जवळच मोत्सु-जी हे स्वतःचे मोठे मंदिर सुरू केले. मोत्सु-जी हे त्यांचा मुलगा फुजिवारा नो हिदेहिरा याने पूर्ण केले होते, ज्याने मुर्योको-इन देखील नियुक्त केले होते.

त्यानंतर हिराझुमीची सुमारे शंभर वर्षे भरभराट झाली. स.न. ११८९ मध्ये मिनामोटो नो योरिटोमोच्या सैन्याने त्याचा नाश केला. चुसन-जी या संघर्षातून वाचले. परंतु त्यानंतर त्याची अधोगती झाली. स.न. १३३७ मध्ये आग लागल्यामुळे या मंदिराचा बराचसा भाग नष्ट झाला. तथापि येथे ३००० पेक्षा जास्त महत्त्वपूर्ण सांस्कृतिक गुणधर्म टिकून आहेत.

इडो कालावधी मध्ये., ते अंशतः सेंदाई डोमेनच्या डेट कुळाने पुन्हा बांधले. ते एडो कालावधीमधील कानई-जीचे सहायक मंदिर बनले. ओकू नो होसोमिची नुसार मात्सुओ बाशोने त्याच्या प्रवासादरम्यान याला भेट दिली होती.

कोंजिकी-डो संपादन

कोन्जिकी-डो (金色堂) ही स.न. ११२४ मध्ये पूर्ण झालेली एक छोटी इमारत आहे. ही अजूनही त्याच्या मुळ कालावधीत च्युसन-जी कशी दिसत होती याची प्रतिमा व्यक्त करते. इमारतीच्या आतील आणि बाहेरील बाजू सोन्याच्या पानांनी मढवलेले आहे. आतमध्ये, सजावटीमध्ये मोत्यांची जडणघडण, लाकूडकाम, धातूकाम, लाखेचे काम आणि रंगांचा वापर केला आहे.[३] या मध्ये हेयान काळातील कला आणि हस्तकलेचे अनेक पैलू एकत्र दिसून येतात. याचे दुसरे उदाहरण म्हणजे सूत्र भांडार आहे. ही इमारत उत्तरी फुजिवारा कुळातील नेत्यांचे ममी केलेले अवशेष असलेली समाधी म्हणूनही वापरली गेली होती.

कोंजिकी-डो पूर्वी मोकळ्या हवेत घराबाहेर बसायचे ठिकाण होते. स.न. १२८८ मध्ये ते घटकांपासून संरक्षित करण्यासाठी लाकडी संरचनेने झाकले गेले. आज ते एका काँक्रीटच्या इमारतीत (स.न. १९६५ मध्ये बांधलेले) जाड ऍक्रेलिक काचेच्या मागे ठेवलेले आहे. यामुळे सध्या फक्त समोरच्या आणि एकाच बाजूने ते पाहु शकतो. शोग्यो ओबा, एक माकी-ई लाख कलाकार, यांनी १९६४ मध्ये अंतर्गत लाखेचे काम पुनर्संचयित करण्यात मदत केली.[४]

गॅलरी संपादन

हे देखील पहा संपादन

  • क्योटो मधील किंकाकू-जी
  • निसर्गरम्य सौंदर्याची खास ठिकाणे, खास ऐतिहासिक स्थळे आणि विशेष नैसर्गिक स्मारकांची यादी
  • जपानच्या राष्ट्रीय खजिन्याची यादी (चित्रे)
  • जपानच्या राष्ट्रीय खजिन्याची यादी (शिल्प)
  • जपानच्या राष्ट्रीय खजिन्याची यादी (लेखन)
  • जपानच्या राष्ट्रीय खजिन्याची यादी (शिल्प-इतर)
  • जपानी बौद्ध धर्म, जपानी बौद्ध कला आणि जपानी बौद्ध मंदिर वास्तुकला यासंबंधीच्या संज्ञांच्या स्पष्टीकरणासाठी, जपानी बौद्ध धर्माचा शब्दकोष पहा.

संदर्भ संपादन

  1. ^ Sansom, George (1958). A History of Japan to 1334. Stanford University Press. p. 254,326. ISBN 0804705232.
  2. ^ "中尊寺境内". Cultural Heritage Online (Japanese भाषेत). Agency for Cultural Affairs. 5 April 2020 रोजी पाहिले.CS1 maint: unrecognized language (link)
  3. ^ Yiengpruksawan, Mimi Hall (1998). Hiraizumi: Buddhist Art and Regional Politics in Twelfth-Century Japan. Harvard University Press. pp. 107–111. ISBN 0-674-39205-1.
  4. ^ Shinano, Yoshihiro. "Oba Shogyo, Maki-e, holder of important intangible cultural property (1982)". Ishikawa Prefecture. Archived from the original on 2016-03-03. 2012-07-04 रोजी पाहिले.

बाह्य दुवे संपादन