रोझिता बाल्टझार (१६ ऑगस्ट १९६० - ६ जुलै २०१५) ही बेलीझियन नृत्यदिग्दर्शक, नृत्यांगना, नृत्य प्रशिक्षक आणि बेलीझ नॅशनल डान्स कंपनीच्या संस्थापक सहाय्यक संचालक होती. २००४ मध्ये, तिला डान्स ॲम्बेसेडर म्हणून लॉर्ड रॅबर्न म्युझिक अवॉर्डने सन्मानित करण्यात आले आणि २००९ मध्ये तिला बेलीझच्या नॅशनल गॅरीफुना कौन्सिल कडून गॅरीफुना संस्कृती जतन करण्याच्या प्रयत्नांसाठी चाटोयर रेकग्निशन अवॉर्ड मिळाला.

रोझिता बाल्टझार
चित्र:Rosita Baltazar.jpg

चरित्र

संपादन

रोझिता बाल्टझारचा जन्म १६ ऑगस्ट १९६०[] रोजी लिव्हिंग्स्टन, ग्वाटेमाला[] येथे झाला. तिचे पालक एनेस आणि मेरेजिल्डा बाल्टझार होते.[]. ती पुंता गोर्डा, बेलीझ येथे लहानाची मोठी झाली.[] सेंट पीटर क्लेव्हर प्राथमिक शाळेत शिक्षण घेतले. तिने आपले शिक्षण सेंट पीटर क्लेव्हर कॉलेजमध्ये केले. त्या कॉलेजचे सध्याचे नाव टोलेडो कम्युनिटी कॉलेज आहे. किशोरवयात ती बेलीझ सिटी, बेलीझ येथे राहायला गेली.[] लहानपणापासूनच तिने नृत्यांगना होण्याचा निर्धार केला होता.[][] १९८० च्या दशकाच्या सुरुवातीस तिने लिओ मार डान्स ग्रुपमधून तिच्या व्यावसायिक कारकिर्दीला सुरुवात केली.[] तिला एका अमेरिकन नृत्य प्रशिक्षकाने शोधून काढले आणि सारासोटा, फ्लोरिडा येथील सारसोटा बॅलेट आर्ट्स स्कूलमध्ये प्रशिक्षण देण्यासाठी शिष्यवृत्ती देऊ केली.[] ६ महिन्यांच्या सेमिनारला[] चार बेलीझियन नर्तकांनी हजेरी लावली आणि जेव्हा ते बेलीझला परतले, तेव्हा त्यांनी एकत्र सराव सुरू ठेवला. हा गट नर्तकांचा मुख्य भाग होता[] ज्यांनी १९९० मध्ये बेलीझ नॅशनल डान्स कंपनीची सह-स्थापना केली. यासाठी बाल्टझार यांनी सहाय्यक कलात्मक दिग्दर्शक म्हणून काम केले.[][] नॅशनल डान्स कंपनीसोबत तिच्या विविध क्षमतांमध्ये, बाल्टझारने केवळ शेकडो शोमध्येच दिसले नाही तर दिनचर्या, संकल्पना तयार केल्या आणि नियोजित आणि संघटित कामगिरी देखील केली.[]

बाल्टझारने नंतर जमैकाच्या नॅशनल डान्स थिएटर कंपनीत शिक्षण घेतले. तिचे शिक्षण सुरू ठेवून, तिने बॅले फोकलोरिको डी मेक्सिको येथे प्रशिक्षण घेतले.[] सुरुवातीला, तिची शैली आफ्रो-कॅरिबियन नृत्यांवर केंद्रित होती. यात पुंटा, हुंगू हुंगू, गुंजेई, परांडा आणि पुंता यांचा समावेश होता. परंतु तिच्या प्रशिक्षणामुळे तिला शास्त्रीय, लोक संगीत आणि आधुनिक नृत्यशैलीचा आधार मिळाला. त्यानंतर ती नृत्यदिग्दर्शन आणि अध्यापन दोन्हीमध्ये काम अधिक करण्यासाठी सक्षम झाली.[]

बाल्टझार यांनी नॅशनल डान्स कंपनीच्या शाखा म्हणून कार्यरत असलेल्या कनिष्ठ नृत्य कंपन्यांचे संचालक आणि विकासक म्हणून काम केले.[] १९८८ मध्ये, तिने सॅन पेड्रो डान्स कंपनीची[] स्थापना केली आणि त्यानंतर दोन वर्षांनंतर द काये काउलकर डान्स कंपनी स्थापन केली. बाल्टझार आणि क्युबन नृत्यांगना मारिएला रॉड्रिग्ज यांनी बेटातील मुलांना नृत्य शिकवण्यासाठी द काये काउलकर शाळेची स्थापना केली होती.[] नॅशनल डान्स कंपनीमध्ये तिच्या कामाव्यतिरिक्त, बाल्टझार एक प्रवासी शिक्षिका होती, ती खाजगी आणि सार्वजनिक शाळांमध्ये जसे की ग्रेस प्राइमरी स्कूल, होली रिडीमर प्रायमरी स्कूल, सेंट इग्नेशियस स्कूल, सेंट जोसेफ स्कूल या दोन्ही ठिकाणी नृत्य शिकवत होती. सॅन्डहिलमधील बेलीझ सिटी आणि पॅन कॉट्टो स्कूल.[] २००४ मध्ये, नॅशनल डान्स कंपनीचे सहकारी संस्थापक, अल्थिया सीली यांच्यासमवेत बाल्टझार यांना नृत्य दूत म्हणून लॉर्ड राबर्न संगीत पुरस्काराने सन्मानित करण्यात आले.[]

१९९७ मध्ये, बाल्टझारने रेना डेला कोस्टा माया पेजेंटच्या कोस्टा माया महोत्सवातील स्पर्धकांसाठी नृत्य कोरिओग्राफ केले.[] ज्यामुळे तिला कार्यक्रमाच्या नृत्यदिग्दर्शनात सतत सहभाग मिळाला.[१०][११] वारसा सुधार प्रकल्पाचा भाग म्हणून सेंट व्हिन्सेंट येथे आयोजित केलेल्या गॅरीफुना हेरिटेज समर कॅम्पसाठी २००१ मध्ये बाल्टझारला आमंत्रित करण्यात आले होते.[१२] सेंट व्हिन्सेंटमधील गॅरिफुना हेरिटेज फाऊंडेशनच्या संस्थापकांपैकी एक बनून, तिने बेटावरील गॅरिनागु वंशजांना भाषा आणि नृत्य दोन्ही शिकवले.[] तिने अनेक वर्षे सेंट व्हिन्सेंटवर आधुनिक आणि गॅरीफुना लोकनृत्य दोन्ही शिकवले. २००९ मध्ये गारिफूना संस्कृतीचे जतन आणि संरक्षण करण्याच्या तिच्या प्रयत्नांसाठी बेलीझच्या नॅशनल गॅरीफुना कौन्सिलने चॅटॉयर रेकग्निशन पुरस्काराने सन्मानित केले.[१३]

तिच्या संपूर्ण कारकिर्दीत, बाल्टझारने २००२ मध्ये अँडी पॅलासिओसोबत मलेशियाला केलेल्या सहलीसह मोठ्या प्रमाणावर परदेशात प्रवास केला.[१४] संपूर्ण कॅरिबियनमध्ये, कोस्टा रिका, क्युबा,[१५] फ्रान्स,[१६] मेक्सिको,[१५] स्पेन[१६] आणि युनायटेड स्टेट्समध्ये तिने कामगिरी केली.[१५] सप्टेंबर २०१२ मध्ये स्पेनच्या दौऱ्यावर असताना, बाल्टझारला स्तनाचा कर्करोग झाल्याचे निदान झाले आणि तिने इंग्लंडमध्ये उपचार घेतले.[] कंपनीच्या सदस्यांनी बाल्टझारच्या उपचारासाठी निधी उभारण्यासाठी मदत केली. काम थांबवण्यास नकार देऊन, बाल्टझारने नृत्य सादर करणे आणि शिकवणे चालू ठेवले. तिचा शेवटचा एकल परफॉर्मन्स ६ एप्रिल २०१५ रोजी “अवर फादर”[] नावाच्या नृत्यात झाला होता आणि तिच्या मृत्यूच्या काही महिन्यांपूर्वी तिने लेडीविले येथे एक नृत्य स्टुडिओ उघडला होता.[१७]

६ जुलै २०१५ रोजी लेडीविलेच्या लॉस लागोस शेजारील तिच्या घरी बाल्टझार यांचे निधन झाले.[] मरणोत्तर, २०१५ मध्ये सप्टेंबरच्या सेलिब्रेशनमध्ये तिला बेलीझियन मेरिटोरियस सर्व्हिस अवॉर्डने सन्मानित करण्यात आले.[१८]

संदर्भ

संपादन
  1. ^ a b c d Ramos 2015.
  2. ^ a b c San Pedro Sun 7/2015.
  3. ^ a b c d e f g h i Ali 2015.
  4. ^ a b c Ramos 2005.
  5. ^ a b c San Pedro Sun 12/1998.
  6. ^ Bain 2012.
  7. ^ San Pedro Sun 12/2000.
  8. ^ Conch Telegraph 2000.
  9. ^ Ramos 2004.
  10. ^ San Pedro Sun 7/1998.
  11. ^ Woods 2000.
  12. ^ Garifuna Heritage Foundation 2011.
  13. ^ Ambergris Today 2009.
  14. ^ News Channel 5 2002.
  15. ^ a b c Heusner 2005.
  16. ^ a b 7 News Belize 2005.
  17. ^ Balderamos Garcia 2015.
  18. ^ San Pedro Sun 9/2015.