नागेंद्र सिंग
महाराज नागेंद्र सिंग (१८ मार्च १९१४ - ११ डिसेंबर १९८८) हे एक भारतीय वकील आणि प्रशासक होते ज्यांनी १९८५ ते १९८८ पर्यंत आंतरराष्ट्रीय न्यायालयाचे अध्यक्ष म्हणून काम केले होते.[१] हेग येथील आंतरराष्ट्रीय न्यायालयाचे न्यायाधीश राहिलेल्या भारतातील चार न्यायाधीशांपैकी ते एक होते; (इतर होते बीएन राऊ (१९५२-१९५३), आर.एस. पाठक (१९८९-१९९१) आणि दलवीर भंडारी (२०१२–).[२]
Indian judge (1914–1988) | |||
माध्यमे अपभारण करा | |||
विकिपीडिया | |||
जन्म तारीख | मार्च १८, इ.स. १९१४ डुंगरपूर | ||
---|---|---|---|
मृत्यू तारीख | डिसेंबर ११, इ.स. १९८८ हेग | ||
नागरिकत्व |
| ||
शिक्षण घेतलेली संस्था |
| ||
व्यवसाय | |||
नियोक्ता | |||
सदस्यता |
| ||
पद |
| ||
भावंडे |
| ||
पुरस्कार |
| ||
| |||
१९६६ ते १९७२ दरम्यान सिंग हे भारताच्या राष्ट्रपतींचे सचिव होते.[३] त्यानंतर १ ऑक्टोबर १९७२ ते ६ फेब्रुवारी १९७३ पर्यंत ते भारताचे मुख्य निवडणूक आयुक्त होते. [४] १९६६, १९६९ आणि १९७५ मध्ये, त्यांना संयुक्त राष्ट्रांच्या असेंब्लीमध्ये भारताचे प्रतिनिधी म्हणून नियुक्त करण्यात आले.[३]
सिंग यांना १९७३ मध्ये भारत सरकारकडून पद्मविभूषण पुरस्कार मिळाला.[५]
संदर्भ
संपादन- ^ "Nagendra Singh, Judge At the World Court, 74". [[The न्यू यॉर्क टाइम्स, 13 December 1988.
- ^ "Former CJI Pathak dead". The Indian Express. 19 November 2007. 3 March 2013 रोजी पाहिले.
- ^ a b "ICJ Communiqué" (PDF). International Court of Justice. 13 December 1988.
- ^ List of former CEC of India Archived 2008-11-21 at the Wayback Machine. Election Commission of India Official website.
- ^ "Previous Awardees". Padma Awards, Government of India (इंग्रजी भाषेत). 2022-11-04 रोजी पाहिले.