सारे जहाँ से अच्छा

سارے جہاں سے اچھا (pnb); سارے جہاں سے اچھا (ur); സാരെ ജഹാൻ സെ അച്ഛാ (ml); সারে জাহাঁ সে আচ্ছা (bn); सारे जहाँ से अच्छा (mr); ಸಾರೆ ಜಹಾನ್ ಸೆ ಅಚ್ಚ (kn); ਸਾਰੇ ਜਹਾਂ ਸੇ ਅੱਛਾ (pa); Saare Jahan se Achcha (en); ساري جهان سي اجها (ar); सारे जहाँ से अच्छा (hi); Canto dell'India (it) poema e canto patriottico in urdu (it); উর্দু দেশাত্মবোধক কবিতা (bn); ദേശാഭിമാന കാവ്യം (ml); saare jahan se achcha songs (sa); उर्दू कविता (hi); Urdu poem (en); قصيدة اردية وطنية (ar); ہندوستان کے بعض لوگ اسے قومی ترانہ مانتے ہیں (ur); उर्दू कविता (mr) Tarānah-e-Hindi, Sare Jahan se Accha, Saare Jahan Se Achcha (it); तराना-ए-हिन्द (hi); ਤਰਾਨਾ-ਏ-ਹਿੰਦੀ, ਸਾਰੇ ਜਹਾਂ ਸੇ ਅਚ੍ਛਾ (pa); സാരേ ജഹാങ് സെ അച്ഛാ, Saare Jahan Se Achcha (ml); সারে জাহান সে আচ্ছা (bn)

"सारे जहाँ से अच्छा" हे एक भारतीय देशभक्तीपर गीत आहे.तराना-ए-हिंदी म्हणजे भारतीयांचे राष्ट्रगीत या नावानेही हे गीत ओळखले जाते. मोहम्मद इकबाल यांनी लहान मुलांसाठी लिहिलेले हे देशभक्तीचे काव्य असून उर्दू भाषेतील गझल या काव्यप्रकारात हे गीत रचण्यात आलेले आहे. १६ ऑगस्ट १९०४ रोजी इत्तेहाद नावाच्या साप्ताहिकात हे गीत प्रथम प्रकाशित झाले.

सारे जहाँ से अच्छा 

उर्दू कविता
माध्यमे अपभारण करा
विकिपीडिया
प्रकार	कविता
संगीतकार	अल्लामा इक्बाल
वापरलेली भाषा	उर्दू भाषा
प्रकाशन तारीख	ऑगस्ट १६, इ.स. १९०४
अधिकार नियंत्रण  Q3241743
रिसोनेंटेर पेटस्केन सखोलीया ओपनस्ट्रीट मॅप शोधक साधन चित्रित शोध

संपूर्ण गीत

सारे जहाँ से अच्छा हिन्दोसिताँ हमारा
हम बुलबुलें हैं इसकी यह गुलसिताँ हमारा

ग़ुर्बत में हों अगर हम, रहता है दिल वतन में
समझो वहीं हमें भी दिल हो जहाँ हमारा

परबत वह सबसे ऊँचा, हम्साया आसमाँ का
वह संतरी हमारा, वह पासबाँ हमारा

गोदी में खेलती हैं इसकी हज़ारों नदियाँ
गुल्शन है जिनके दम से रश्क-ए-जनाँ हमारा

ऐ आब-ए-रूद-ए-गंगा! वह दिन हैं याद तुझको?
उतरा तिरे किनारे जब कारवाँ हमारा

मज़्हब नहीं सिखाता आपस में बैर रखना
हिंदी हैं हम, वतन है हिन्दोसिताँ हमारा

यूनान-ओ-मिस्र-ओ-रूमा सब मिट गए जहाँ से
अब तक मगर है बाक़ी नाम-ओ-निशाँ हमारा

कुछ बात है कि हस्ती मिटती नहीं हमारी
सदियों रहा है दुश्मन दौर-ए-ज़माँ हमारा

इक़्बाल! कोई महरम अपना नहीं जहाँ में
मालूम क्या किसी को दर्द-ए-निहाँ हमारा !

रचना

इकबाल हे लाहोरच्या शासकीय महाविद्यालयात प्राध्यापक असताना त्यांचा विद्यार्थी लाला हरदयाल याने त्यांना एका कार्यक्रमाचे अध्यक्ष म्हणून आमंत्रित केले. त्यावेळी अध्यक्षीय भाषण करण्याऐवजी भारतीयांची संस्कृती बिंबविणारे हे गीतच त्यांनी सर्वाना गाऊन दाखविले. भारत,पाकिस्तान म्हणजे तत्कालीन ब्रिटिश भारत, बांगलादेश अशा सर्व ठिकाणी या गीताचा प्रसार झाला परंतु भारतात हे गीत विशेष लोकप्रिय झाले. भारतीय सैन्याच्या संचलनात या गीताच्या सुरावटीवर संचलन केले जाते.

अन्य

नंतरच्या काळात इकबाल हे तीन वर्षांसाठी युरोपात गेले आणि त्यानंतर इस्लामचे धार्मिक मार्गदर्शक म्हणून ते कार्यरत राहिले.