शर्ली बूथ
शर्ली बूथ (जन्म मार्जोरी फोर्ड ; ३० ऑगस्ट १८९८ – १६ ऑक्टोबर १९९२) एक अमेरिकन अभिनेत्री होती. अभिनयाचा तिहेरी मुकुट मिळविण्याऱ्या २४ कलाकारांपैकी ती एक आहे. बूथही अकादमी पुरस्कार, दोन प्राइमटाइम एमी पुरस्कार आणि तीन टोनी पुरस्कार प्राप्तकर्ता होता.
American actress (1898–1992)  Shirley Booth v roce 1950 | |
| माध्यमे अपभारण करा | |
 विकिपीडिया | |
| स्थानिक भाषेतील नाव | Shirley Booth |
|---|---|
| जन्म तारीख | ऑगस्ट ३०, इ.स. १८९८ ब्रुकलिन Thelma Marjorie Ford |
| मृत्यू तारीख | ऑक्टोबर १६, इ.स. १९९२ Chatham |
| मृत्युचे कारण | |
| चिरविश्रांतीस्थान |
|
| कार्य कालावधी (प्रारंभ) |
|
| नागरिकत्व | |
| व्यवसाय |
|
| वैवाहिक जोडीदार |
|
| पुरस्कार |
|
 | |
प्रामुख्याने ती एक नाटक अभिनेत्री होती. बूथने १९१५ मध्ये ब्रॉडवेवर तिच्या कारकिर्दीची सुरुवात केली. तिला तिचा पहिला टोनी पुरस्कार १९४८ चा नाटक गुडबाय, माय फॅन्सी साठी सर्वोत्कृष्ट सहाय्यक अभिनेत्रीसाठी मिळाला. तिचे सर्वात लक्षणीय यश म्हणजे लोला डेलानीच्या भुमीकेतील, कम बॅक, लिटल शेबा या नाटकात होते. त्यासाठी तिला १९५० मध्ये तिचा दुसरा टोनी पुरस्कार मिळाला. तिने १९५२ च्या चित्रपट आवृत्तीमध्ये तिच्या भूमिकेची पुनरावृत्ती करून चित्रपटसृष्टीत पदार्पण केले, ज्यासाठी तिने तिच्या अभिनयासाठी सर्वोत्कृष्ट अभिनेत्रीचा अकादमी पुरस्कार आणि सर्वोत्कृष्ट अभिनेत्रीचा गोल्डन ग्लोब पुरस्कार जिंकला. चित्रपटांमध्ये तिचा यशस्वी प्रवेश असूनही, तिने रंगमंचावर अभिनय करण्यास प्राधान्य दिले आणि फक्त अजून चार चित्रपट केले: मेन स्ट्रीट टू बॉडवे (१९५३), अबाऊट मिसेस लेस्ली (१९५४), हॉट स्पेल (१९५८) आणि द मॅचमेकर (१९५८). कम बॅक, लिटल शेबा आणि अबाऊट मिसेस लेस्ली साठी तिला बाफ्टा पुरस्काराचे नामांकन मिळाले होते. १९५८ च्या दोन्ही चित्रपटांसाठी तिला सर्वोत्कृष्ट अभिनेत्रीसाठी न्यू यॉर्क फिल्म क्रिटिक्स सर्कल पुरस्काराचे नामांकन मिळाले.
१९६१ ते १९६६ पर्यंत, तिने सिटकॉम हेझेलमध्ये शीर्षक भूमिका केली, ज्यासाठी तिने दोन प्राइमटाइम एम्मी पुरस्कार जिंकले. १९६६ च्या द ग्लास मेनेजरी या दूरचित्रवाणी प्रॉडक्शनमधील तिच्या अभिनयासाठी तिची प्रशंसा झाली. १९७४ च्या ॲनिमेटेड ख्रिसमस दूरचित्रवाणी स्पेशल द इयर विदाऊट अ सांताक्लॉजमध्ये मिसेस क्लॉजचा आवाज ही तिची अंतिम भूमिका होती.
कारकीर्द
संपादनगुडबाय, माय फॅन्सी (1948) मधील ग्रेस वुड्सच्या भूमिकेसाठी बूथला तिचा पहिला टोनी पुरस्कार, सर्वोत्कृष्ट सहाय्यक किंवा वैशिष्ट्यीकृत अभिनेत्री (नाटकीय) साठी मिळाला.[१] तिची दुसरी टोनी एका नाटकातील सर्वोत्कृष्ट अभिनेत्रीसाठी होती, जी तिला कम बॅक, लिटिल शेबा (1950) या मार्मिक नाटकातील अत्याचारित पत्नी लोला डेलेनीच्या भूमिकेत सर्वोत्कृष्ट अभिनयासाठी मिळाली. सिडनी ब्लॅकमरला तिच्या पती डॉकच्या भूमिकेसाठी नाटकातील सर्वोत्कृष्ट अभिनेत्याचा टोनी मिळाला.[२]
कम बॅक , लिटल शेबा मधील तिच्या अभिनयासाठी बूथला सर्वोत्कृष्ट अभिनेत्रीचा अकादमी पुरस्कार मिळाला, ती एकाच भूमिकेसाठी टोनी आणि ऑस्कर दोन्ही जिंकणारी पहिली अभिनेत्री ठरली. या चित्रपटाने कान्स फिल्म फेस्टिव्हल, गोल्डन ग्लोब अवॉर्ड्स, न्यू यॉर्क फिल्म क्रिटिक्स सर्कल अवॉर्ड्स, आणि नॅशनल बोर्ड ऑफ रिव्ह्यू कडून बूथ सर्वोत्कृष्ट अभिनेत्रीचे पुरस्कारही मिळवले.[३] द टाइम ऑफ द कुकू मधील तिच्या अभिनयासाठी तिला तिसरा टोनी, सर्वोत्कृष्ट अभिनेत्रीमध्ये पुरस्कार मिळाला.[१]
१९६१ मध्ये, बॅक्स्टर कुटुंबासाठी काम करणाऱ्या हेझेल बर्क नावाच्या दबंग तरीही प्रिय गृहिणीबद्दलची ही शीर्षक भूमिका होती. प्रीमियर झाल्यावर, हेझेल प्रेक्षकांमध्ये त्वरित हिट ठरली आणि उच्च रेटिंग मिळवली.[४] पाच वर्षांच्या कार्यकाळात, बूथने मालिकेतील तिच्या कामासाठी दोन प्राइमटाइम एम्मी पुरस्कार जिंकले आणि तिसऱ्यासाठी नामांकन मिळाले.[५] बूथ हे तीनही प्रमुख मनोरंजन पुरस्कार (ऑस्कर, टोनी, एमी) जिंकणाऱ्या काही कलाकारांपैकी एक आहे.
वैयक्तिक जीवन
संपादन२३ नोव्हेंबर १९२४ रोजी, बूथने एड गार्डनरशी लग्न केले, ज्यांनी नंतर डफीज टॅव्हर्न या रेडिओ मालिकेचा निर्माता आणि होस्ट म्हणून प्रसिद्धी मिळवली. १९४२ मध्ये त्यांचा घटस्फोट झाला.[६] तिने पुढच्याच वर्षी विल्यम एच. बेकर जुनियर, या यूएस आर्मीमध्ये कॉर्पोरलशी लग्न केले. १९५१ मध्ये हृदयविकाराने मृत्यू होईपर्यंत बूथ आणि बेकर विवाहित राहिले. तिने कधीही दुसरं लग्न केलं नाही आणि दोघांच्याही लग्नातून तिला मूलबाळ नव्हतं.[७]
१९७४ मध्ये अभिनयातून निवृत्त झाल्यानंतर, बूथ मॅसॅच्युसेट्स येथे गेली.[८][५] तिने दूरध्वनीद्वारे तिच्या मित्रांशी संपर्क ठेवला आणि तिचा वेळ पेंटिंग आणि शिवणकाम करण्यात घालवला.[८] नोव्हेंबर १९७९ मध्ये, तिला अमेरिकन थिएटर हॉल ऑफ फेममध्ये समाविष्ट करण्यात आले.[९] बूथ या समारंभाला उपस्थित राहिले नाहीत आणि हा पुरस्कार तिच्या वतीने सेलेस्टे होल्म यांनी स्वीकारला.[८] चित्रपट उद्योगातील तिच्या योगदानासाठी, बूथचे ६८५० हॉलीवूड बुलेवर्ड येथे हॉलीवूड वॉक ऑफ फेमवर नाव कोरले आहे.[१०]
मृत्यू
संपादन१९७६ पर्यंत, बूथची तब्येत ढासळू लागली. तिला पक्षाघाताचा झटका आला ज्यामुळे हालचाल समस्या आणि अंधत्व आले. तिच्या मृत्यूनंतर, बूथच्या बहिणीने सांगितले की तिने १९७९ मध्ये तिची कूल्हे मोडली होती, ज्यामुळे तिची हालचाल मर्यादित होती.[८] १६ ऑक्टोबर १९९२ रोजी, बूथ यांचे वयाच्या ९४ व्या वर्षी घरी निधन झाले.[७][११][८]
संदर्भ
संपादन- ^ a b Buck, Jerry (April 7, 1973). "Shirley Booth Has Lots of Character". Schenectady Gazette. p. 17. June 28, 2015 रोजी पाहिले.
- ^ Botto, Louis; Mitchell, Brian Stokes (2002). At This Theatre: 100 Years of Broadway Shows, Stories and Stars. New York; Milwaukee, WI: Applause Theatre & Cinema Books/Playbill. p. 93. ISBN 978-1-55783-566-6.
- ^ "Actress Shirley Booth Dies". The Prescott Courier. October 21, 1992. p. 3A. June 28, 2015 रोजी पाहिले.
- ^ Thomas, Bob (January 24, 1962). "Shirley Booth's 'Hazel' One Of the Big Hits Of Year". The Sumter Daily Item. p. 4–C. June 28, 2015 रोजी पाहिले.
- ^ a b "Actress Shirley Booth dies; Tony, Emmy, Oscar winner". Sarasota Herald-Tribune. October 21, 1992. p. 4–A. June 28, 2015 रोजी पाहिले.
- ^ Dunning, John (1998). On the Air: The Encyclopedia of Old-Time Radio. Oxford University Press. p. 212. ISBN 0-199-84045-8. 2019-08-16 रोजी पाहिले.
- ^ a b "Actress Shirley Booth, Star of TV's Hazel, Dies". October 21, 1980.
- ^ a b c d e Tucker, David C. (March 20, 2008). Shirley Booth: A Biography and Career Record. McFarland. p. 136. ISBN 978-0-7864-3600-2.
- ^ Johnston, Laurie (November 19, 1979). "Theater Hall of Fame Enshrines 51 Artists". March 23, 2018 रोजी पाहिले.
- ^ Folkart, Burt A. "Hollywood Star Walk: Shirley Booth".
- ^ Flint, Peter B. (October 21, 1992). "Shirley Booth, Star of TV, Radio, Stage and Screen, Is Dead at 94". August 21, 2021 रोजी पाहिले.