"स्वामी रामानंद तीर्थ" च्या विविध आवृत्यांमधील फरक

| नाव = स्वामी रामानंदरामानंदतीर्थ तीर्थ

| चित्र रुंदी = 150px

| जन्मस्थान = [[सिंदगी]], [[विजापूर जिल्हा|विजापूर]]

| मृत्युदिनांक = 22-jan-1972[[जानेवारी २२]], [[इ.स. १९७२|१९७२]]

| मृत्युस्थान = हैद्राबाद

| पत्रकारिता लेखन = व्हिजन साप्ताहिक

| वडील नाव = भगवानराव खेडगीकर

'''स्वामी रामानंद तीर्थरामानंदतीर्थ''' (ऊर्फ '''व्यंकटेश भगवानराव खेडगीकर''') ([[ऑक्टोबर ३]], [[इ.स. १९०३|१९०३]] - ?) हे [[संन्यासी]] व [[हैदराबाद मुक्तिसंग्राम|हैदराबाद मुक्तिसंग्रामाचे]] नेतृत्व करणारे [[मराठी]] चळवळकर्ते होते. रामानंद तीर्थरामानंदतीर्थ यांचा जन्म [[विजापूर]] जिल्ह्यातील [[सिंदगी]] या ठिकाणी झाला. त्यांचे शिक्षण [[सोलापुर]] येथील सरकारी शाळेत झाले. [[उस्मानाबाद]] जिल्ह्यातील [[हिप्परगा]] या गावी गुरुकुलात ते कार्यरत होते. इ.स. १९३० मध्ये स्वामी नारायण तीर्थनारायणतीर्थ यांनी रामानंदांना दीक्षा दिली व ते स्वामी रामानंद तीर्थरामानंदतीर्थ झाले. त्यांचे मराठीवरचे प्रेम [[अंबेजोगाई]] या ठिकाणी त्यांनी योगेश्वरी नूतन विद्यालयाच्याविद्यालयाचे नूतनीकरनातनूतनीकरण दिसून येतेकेले. या शाळेचे [[मराठी]] विद्यार्थ्यांना मराठी शिकता यावे यासाठी सुरुवात केली. मराठवाडा स्वातंत्र्य लड्यातील स्वामी रमानंद तीर्थ यांचे योगदान महत्वाचे आहे.

[[हैदराबाद]] येथील निजामाचा सेनापती कासीम रझवी याच्या ‘रजाकार’ या दहशतवादी संघटनेने [[मराठवाड्यातील|मराठवाडा]] [[हिंदू]] जनतेवर अत्याचार सुरू केले होते. याचा विरोध करणे आवश्यक झाले होते. या साठी काम करणाऱ्या महाराष्ट्र परिषदेचे चिटणीस म्हणून स्वामीजी काम पाहत होते. यासाठीची चळवळ अनेक वर्षे चालली होती. २७ ऑक्टोबर, १९३८ रोजी स्वामीजी कार्यकर्त्यांसह सत्याग्रहासाठी हैदराबाद शहरातील राजमार्गावर आले. त्यांना अटक झाली होती. ते सुमारे चार माहिनेमहिने कारावासत्कारावासात होते. यानंतर निजामाने जातीय दंगली घडवल्या व जनतेवर अत्याचारांना प्रोत्साहन दिले. यामुले सुटका होताच स्वामीजींनी भूमिगतपणे काम केले. याचा निजामाला इतका त्रास झाला की त्याने तडजोड मान्य करून संघटनेवरील बंदी हटवली.<br>

‘हैद्राबाद संस्थान भारतीय संघराज्यात विलीन करून लोकशाही मान्य करा व संस्थानाचे स्वतंत्र अस्तित्व संपवा’ अशी हाक रामानंदतीर्थ यांनी सरकार आणि जनतेला दिली. याचा परिणाम होऊन लोक या संग्रामात सामील झाले. मुक्तिसंग्रामात आपल्या विचारांचा प्रसार करण्यासाठी त्यांनी ’व्हीजन’ हे साप्ताहिक चालवले होते. यामार्फत ते भारतीय स्वातंत्र्याच्या विचारांचा प्रचार करत. माणिकराव पहाडे, शंकरभाई पटेल, [[बाबासाहेब परांजपे]]. [[गोविंदभाई श्रॉफ]] हे तरूण स्वातंत्र्यसैनिक होते. हैदराबाद मुक्तिसंग्राम चळवळीत स्वामी रामानंद तीर्थरामानंदतीर्थ यांचे ते प्रमुख समर्थक होते.<br>

*एस. एम्. जोशींनी ‘प्रादेशिक ऐक्य व लोकशाहीसाठी स्वामीजींचे नाव सुवर्णाक्षरांनी लिहावे लागेल’ असा त्यांच्या कार्याचा गौरव केलेला आहे.