धडाकेबाज
धडाकेबाज हा १९९० मध्ये प्रदर्शित मराठी चित्रपट आहे.
| धडाकेबाज | |
|---|---|
| दिग्दर्शन | महेश कोठारे |
| निर्मिती | महेश कोठारे |
| कथा | महेश कोठारे |
| पटकथा | महेश कोठारे, वसंत साठे |
| संवाद | पुरुषोत्तम बेर्डे |
| संकलन | विश्वास-अनिल |
| छाया | सूर्यकांत लवंदे |
| गीते | प्रवीण दवणे |
| संगीत | अनिल मोहिले |
| नृत्यदिग्दर्शन | सुबल सरकार |
| भाषा | मराठी |
| प्रदर्शित | १९९० |
यशालेख
संपादन- मराठी फिल्म फेस्टिव्हल (१९९१) मॉरिशस येथील उद्‍घाटक चित्रपट.
- मराठीतील पहिले सिनेमास्कोप आणि ४ ट्रॅक स्टिरिओफोनिक साऊंड असलेले चित्र.
पार्श्वभूमी
संपादनकथानक
संपादनलक्ष्य, महेश आणि बाप्पा हे सर्वात चांगले मित्र आहेत जे लहान गुन्हे करून स्वतःला आधार देतात. कारागृहातून सुटल्यानंतर महेश आणि बाप्पाने आपापल्या गुन्हेगारी कारवाया थांबवण्याचा आणि वेगळ्या मार्गाने जाण्याचा निर्णय घेतला. लक्ष्य आपल्या मित्रांसोबत भाग घेण्यास आणि गुन्हा सोडण्यास नाखूष आहे. तथापि, महेश आणि बाप्पा पुढे तयार होतात आणि वेगळे राहणे निवडतात. महेश बाप्पा आणि लक्ष्याला म्हणतो: "जर आपण तिघेही एकत्र राहिले तर आपण आपले गुन्हेगारी जीवन जगू शकत नाही. म्हणून आपण एकमेकांपासून दूर राहूनच जगायला हवे."
नंतर रस्त्यावर फिरत असताना लक्ष्याला पाच रुपयांची नाणी सापडली. तो नाणी त्याच्या जॅकेटच्या खिशात ठेवतो. तथापि, त्याच्या जाकीटच्या खिशात एक छिद्र आहे, म्हणून नाणे रस्त्यावर पडते. लक्ष्याने पुन्हा उचलला. असे बऱ्याच वेळा होते. तो भुकेला पडतो आणि आपल्याकडे 15 रुपये आहे असा विचार करून रेस्टॉरंटमध्ये जातो आणि विविध प्रकारचे पदार्थ खातो. जेव्हा रेस्टॉरंटचा मालक त्याला पैसे देण्यास सांगतो, तेव्हा त्याला असे वाटते की त्याच्याकडे पुरेसे पैसे नाहीत. मालकाने त्याला दुकानातून बाहेर फेकले. लक्ष्याला पुन्हा पाच रुपयांची नाणी सापडली आणि मग पोकर खेळून या नाण्याने पैसे मिळविण्याचा प्रयत्न केला. निर्विकार गेममध्ये तो काहीशे रुपये जिंकून घेण्यास भाग पाडतो. शेवटी तो फसवत असल्याचे उघडकीस आले. इतर खेळाडू लक्ष्यावर शारीरिक मारहाण करण्यास सुरुवात करतात, परंतु महेश तिथे आला आणि त्याला वाचवतो.
महेश, बाप्पा, आणि लक्ष्या पळून शिवापूर गावात पोहोचतात. ते शिव मंदिरात जातात आणि कायद्याचे पालन करणारे नागरिक म्हणून जगण्याचा संकल्प करतात. त्यानंतर लक्ष्या मंदिराच्या बाहेर फुले विकणारी मुलगी गंगीला भेटते. तो तिच्या प्रेमात पडतो. त्यानंतर, लक्ष्याला जुन्या किल्ल्याच्या अवशेषात एक बाटली सापडली. बाटलीत अडकलेला एक माणूस त्याला सांगतो की तो लक्ष्याचा पूर्वज गंगाराम आहे. तो असेही म्हणतो की तो एका गुरूंकडून जादू शिकत होता, परंतु एक अपघात झाला आणि त्याच्या गुरूने त्याला शाप देऊन या बाटलीत अडकविले. गुरूंनी गंगारामला सांगितले: "तुम्ही तेव्हाच या बाटलीपासून मुक्त व्हाल, जेव्हा तुमचा वंशज गुरूने दिलेले वाळू त्याच्या फायद्यासाठी वापरेल."
लक्ष्य ही बाटली महेश आणि बाप्पाला दाखवते. ते गंगारामची जादू वापरून शिव मंदिराला रंग देतात. कवत्या महाकाल हा एक कुख्यात दरोडेखोर लक्ष्याच्या मालकीच्या जादूच्या बाटलीविषयी अधिक जाणून घेण्यासाठी आला. तो बाटली चोरतो परंतु ते वापरण्यास अक्षम आहे. गंगारामची जादू वापरून तिन्ही मित्र महाकालला आणि शिवापूरला मुक्त करतात. गंगारामची सँडबॅग रिकामी आहे आणि आपल्या गुरूच्या शापातून मुक्त आहे.
उल्लेखनीय
संपादनया चित्रपटात खालील गाणी आहेत.
संदर्भ
संपादनबाह्य दुवे
संपादनहा लेख/विभाग स्वत:च्या शब्दात विस्तार करण्यास मदत करा. |