ग्लेशियर राष्ट्रीय उद्यान

ग्लेशियर नॅशनल पार्क हे कॅनडा- युनायटेड स्टेट्स सीमेच्या वायव्य भागात मोंटाना राज्यातील आणि कॅनडाच्या बाजूला अल्बर्टा आणि ब्रिटिश कोलंबिया प्रांतांना लागून असलेले एक अमेरिकन राष्ट्रीय उद्यान आहे. हे उद्यान एक दशलक्ष एकर (४,००० किमी ² ) पेक्षा जास्त क्षेत्र व्यापते आणि दोन पर्वत रांगा ( रॉकी पर्वतांच्या उप-श्रेणी), 130 हून अधिक नामांकित तलाव, १,००० हून अधिक विविध वनस्पती प्रजाती आणि वन्यजीवांच्या शेकडो प्रजातींचा समावेश आहे. १६,००० चौरस मैल (४१,००० किमी ² ) व्यापलेल्या संरक्षित जमिनीचा भाग असलेल्या या विशाल प्राचीन परिसंस्थेला "महाद्वीप परिसंस्थेचा मुकुट" असे संबोधले जाते.

ग्लेशियर नॅशनल पार्कमध्ये जवळजवळ सर्व मूळ मूळ वनस्पती आणि प्राण्यांच्या प्रजाती आहेत. ग्रिझली, अस्वल, मूस आणि माउंटन शेळ्यांसारखे मोठे सस्तन प्राणी तसेच वॉल्व्हरिन आणि कॅनेडियन लिंक्स सारख्या दुर्मिळ किंवा लुप्तप्राय प्रजाती देखील उद्यानात राहतात. पक्ष्यांच्या शेकडो प्रजाती, माशांच्या डझनहून अधिक प्रजाती आणि काही सरपटणारे प्राणी आणि उभयचर प्रजातींचे येथे दस्तऐवजीकरण केले गेले आहे. उद्यानात प्रेरीपासून टुंड्रापर्यंत अनेक परिसंस्था आहेत. उद्यानाच्या नैऋत्य भागात पश्चिम रेडनेक आणि हेमलॉक जंगलांचा समावेश आहे. उद्यानातील जंगलात आग लागणे ही एक सामान्य घटना आहे. १९६४ वगळता दरवर्षी उद्यानाला आग लागली आहे. १९३६ मध्ये ६४ आगी लागल्या होत्या जी सर्वात जास्त रेकॉर्ड आहे. २००३ मध्ये लागलेल्या सहा आगीत अंदाजे १,३६,००० एकर (५५० किमी ² ), उद्यानाच्या १३% पेक्षा जास्त भाग जळून खाक झाला.

इतिहास

अप्पर सेंट मेरी लेकजवळील ब्लॅकफीट कॅम्प ल. १९१६

पुरातत्वीय पुराव्यांनुसार, मूळ रहिवासी सुमारे १०,००० वर्षांपूर्वी हिमनदीच्या भागात प्रथम आले. ब्लॅकफीट जमाती पूर्वेकडील ग्रेट प्लेनमध्ये पूर्वेकडील उताराच्या बाजूने राहत होती जी आता उद्यानाचा भाग आहे. आज ब्लॅकफीट भारतीय आरक्षण उद्यानाच्या पूर्व सीमेवर आहे, तर फ्लॅटहेड भारतीय आरक्षण उद्यानाच्या पश्चिमेला आणि दक्षिणेला आहे. 1895 मध्ये, ब्लॅकफीटच्या प्रमुख व्हाईट काऊने अंदाजे 800,000 एकर पर्वतीय प्रदेश अमेरिकन सरकारला $1.5 दशलक्षमध्ये विकण्यास अधिकृत केले. या अटीवर की जोपर्यंत ती युनायटेड स्टेट्सची सार्वजनिक जमीन राहील, तोपर्यंत तो आवश्यक असेल तोपर्यंत ती जमीन शिकारीसाठी वापरू शकेल. यामुळे उद्यान आणि अभयारण्य यांच्यातील सध्याची सीमा निश्चित झाली.

गोइंग-टू-सन रोड बांधकाम, १९३२ दरम्यान रस्ते बांधकाम

लोगान पासच्या पश्चिमेस गोइंग-टू-द-सन रोडजवळ

बागेत स्पेरी शैलेट

हिवाळ्यात फ्लॅटहेड नदी

दोन औषधी तलाव आणि माउंट सिनपोह

२३ मार्च २००६ रोजी बर्फाच्छादित गोइंग-टू-द-सन रोड

बेअरग्रास ही एक उंच फुलांची वनस्पती आहे जी सामान्यतः उद्यानात आढळते.

२००८ पर्यंत उद्यानात अंदाजे ३०० तपकिरी अस्वल राहतात.

हिडन लेक येथे माउंटन बकरी आणि तिचे मुल

२००३ मध्ये, जंगलातील आगीमुळे उद्यानाचा १३% भाग जळून खाक झाला.