"नारायणोपनिषद्" च्या विविध आवृत्यांमधील फरक

Content deleted Content added
छो moving from वर्ग:विकिसोर्स to वर्ग:विकिस्रोत using AWB
No edit summary
ओळ ५:
'''विश्वं नारायणं देवमक्षरं परमं पदम् ॥१॥<br>'''
</div></blockquote>
अनंत शिरांनी युक्त असलेला(सर्व जगदात्मक विराट रूप, हाच महेश्वराचा देह आहे. यास्तव आम्हां जीवांचीजिवांची शिरें ही त्याचीच शिरे आहेत. त्यामुळे तो महेश्वर अनंत शिरानी युक्त आहे. त्याच न्यायाने), अनंत नेत्रांनी युक्त असलेला, सर्व जगाचे सुख ज्याच्यापासून होते तो विश्वशंभु, जगदात्मक, नारायण(जगत्कारणभूत पंचभूतांमध्ये राहिलेला), स्वप्रकाशक, अक्षर, सर्वांचे कारण असल्यामुळे श्रेष्ठ आणि ज्ञान्यांकडून प्राप्त करून घेतले जाणारे असे जे ब्रम्ह(महेश्वर); त्याचे ध्यान करावे. ॥१॥<br>
 
<blockquote style="border: 1px solid blue; padding: 0em;">
ओळ २७:
'''नारायण परो ध्याता ध्यानं नारायणः परः ॥४॥'''<br>
</div></blockquote>
पुराणांत नारायण या शब्दाने जाणला जाणारा जो परमेश्वर हाच सत्य-ज्ञानादि वाक्यप्रतिपादित तत्त्व आहे. तीच सर्वोत्कृष्ट ज्योति आहे. नारायणच परमात्मा आहे. नारायणच परब्रम्हतत्त्व आहे. नारायणच सर्वोत्कृष्ट आहे. तोच ध्याता(वेदान्ताचा अधिकारी), ध्यान(प्रत्यगात्माविषयक वृत्तिविशेष) आणि पाप्यांचा शत्रूशत्रु आहे अशा नारायणाचे ध्यान करावे. ॥४॥
 
<blockquote style="border: 1px solid blue; padding: 0em;">
ओळ ७५:
<div style="text-align: center;">
'''नीलतोयदमध्यस्थाव्दिद्युल्लेखेवभास्वरा ।'''<br>
'''नीवारशूकवत्तन्वी पीतापिता भास्वत्यणूपमा ॥११॥'''<br>
</div></blockquote>
जलामुळे नीलवर्ण दिसणार्‍या आकाशामध्ये, विद्युतलेखेप्रमाणें ती अग्निशिखा प्रभायुक्त, सांठ्याच्या कुसवासारखी सूक्ष्म(पातळ), बाहेरून पिवळी दिसणारी आणि दिप्तियुक्त असतें. तिला लौकिक अणूचीच उपमा देता येणे शक्य आहे. ॥११॥