"आज्ञापत्र" च्या विविध आवृत्यांमधील फरक
Content deleted Content added
KiranBOT II (चर्चा | योगदान) छो शुद्धलेखन (अधिक माहिती) |
KiranBOT II (चर्चा | योगदान) छो शुद्धलेखन — विसर्ग (अधिक माहिती) |
||
ओळ २७:
* राज्यातील कार्ये हळूवार झाल्यावर इतर सर्व उद्दिष्टे पूर्ण केली जातात.
* राजाने नेहमीच आपल्या प्रतिष्ठेची चिंता करावी.
* वेगवेगळ्या विभागांत आणि शाही स्वयंपाकघर, जलाशयांमध्ये, गोदामांमध्ये इत्यादी नेमणूक केलेली माणसे विश्वासू व
* सार्वजनिक ठिकाणी सहकाऱ्यांना कमी लेखू नये किंवा त्याचा अपमान केला जाऊ नये.
* सल्लागार शहाणे आणि हुशार असले पाहिजेत.
* प्रशासन एकहाती होऊ नये.
* एखाद्याच्या सुखात अनेकांनी
* हेरांशी संवाद बऱ्याचदा असावा.
* जोपर्यंत शंका मिळेपर्यंत संशयितास निलंबित केले पाहिजे.
ओळ ५७:
* मजकूरातच [[रामचंद्र नीळकंठ बावडेकर|रामचंद्र पंत अमात्य]] यांच्या लेखनाला समर्थन देणारे कोणतेही पुरावे नाहीत.
* या लिपीच्या सुरुवातीस आणि शेवटी [[रामचंद्र नीळकंठ बावडेकर|रामचंद्र पंत अमात्यची]] स्तुती करणारी [[रामचंद्र नीळकंठ बावडेकर|सामग्री आहे]] आणि म्हणूनच असा तर्क केला जातो की कोणताही शहाणा लेखक त्यांच्याबद्दल अशा स्तुतिपर शब्दांत लिहित नाही.
* ''आज्ञापत्रात'' [[रामचंद्र नीळकंठ बावडेकर|रामचंद्र पंत अमात्य]] यांची
== खंडन ==
ओळ ६४:
* ''आज्ञापत्र'' [[बखर|बखरच्या]] पारंपारिक स्वरूपात लिहिलेले होते. जिथे लेखक आपल्या स्वतःच्या कामांचे श्रेय घेत नाही परंतु राजा त्याला लिहायला किंवा कृती करण्याचा आदेश देत असल्यासारखे ते प्रस्तुत करतो.
* सुरुवातीला आणि लिपीच्या शेवटी रामचंद्र पंत अमात्य यांना दिलेली सन्माननीय उपाधी ऐतिहासिक कागदपत्रांमधील अनेक सामान्य आणि अपात्र अधिकाऱ्यांच्या नावांची उपसर्ग देखील सापडली. ती कौतुकाची गोष्ट नव्हती परंतु त्या दिवसांची एक शैली किंवा सामान्य सराव होती
* वतन आणि ''व्हिटिजविषयी'' [[रामचंद्र नीळकंठ बावडेकर|रामचंद्र पंत अमात्य]] यांनी १६८९ ते १७०७''. या'' काळात स्वातंत्र्य युद्धाच्या काळात [[शिवाजी महाराज|शिवाजीची]] काही मार्गदर्शक तत्त्वे दुर्लक्ष करावी लागली कारण परिस्थिती पूर्णपणे बदलली होती. [[मुघल साम्राज्य|मुघलांनी]] अशीच जमीन भेटी यापूर्वी [[मराठा]] ''सेनापतींना'' आकर्षित करण्यासाठी त्याला ''व्हॅटन्स'' आणि ''व्हर्टीज'' ऑफर ''करावे'' लागले. समजा रामचंद्र पंत
* शेवटी, [[रामचंद्र नीळकंठ बावडेकर|रामचंद्र पंत अमात्य]] हा एकमेव जिवंत व्यक्ती होता जो [[रामचंद्र नीळकंठ बावडेकर|चारी]] सार्वभौम छत्रपतींच्या ( छत्रपती [[शिवाजी महाराज|शिवाजी]], छत्रपती [[संभाजी भोसले|संभाजी]], छत्रपती[[राजाराम भोसले|राजाराम]] आणि छत्रपती [[शिवाजी द्वितीय|शिवाजी II]] ) चा समकालीन होता आणि ज्याला योग्य अनुभव अनुभवलेला होता त्यांनी ''आज्ञापत्रा''मध्ये व्यक्त केले होते. त्याच्याशिवाय इतर कोणीही नौदल आणि भांडवलशाही युरोपियन व्यापाऱ्यांविषयी इतके सावधपणे लिहू शकले नाही कारण इतर कोणाचाही किनारपट्टीसंबंधांशी थेट संबंध नव्हता.
| |||