"ग्रेगोर मेंडेल" च्या विविध आवृत्यांमधील फरक

== प्रमुख विचार/संशोधनग्रेगोर जोहान मॅडेल (चेक: Řehoř Jan Mendel; [1] 20 जुलै 1822 [2] - 6 जानेवारी 1884) (इंग्रजी / मँदॉल /) एक वैज्ञानिक, ऑगस्टिनियन शुक्रवार आणि ब्रोवा येथील सेंट थॉमस अॅबीचाॲबीचा मठाचा मोरोपियातील मार्गारिएट . मेंडल जर्मन भाषिक कुटुंबात जन्मला [3] ऑस्ट्रियन साम्राज्य (आजचे चेक रिपब्लिक) च्या सिलेसियन भागामध्ये आणि आनुवांशिक विज्ञानाचे आधुनिक विज्ञान संस्थापक म्हणून मरणोत्तर मान्यता प्राप्त केली. शेतक-यांना हजारों वर्षांपासून माहीत होते की जनावरे आणि वनस्पतींचे संकर प्रजाती काही उपयुक्त गुणधर्मांना हातभार लावू शकतील, परंतु 1856 आणि 1863 च्या दरम्यानच्या मेंडलच्या मटारांच्या वनस्पतींचे प्रयोग आनुवंशिकतेचे अनेक नियम बनले जे आता मेंडेलियन वारसाचे नियम म्हणून ओळखले जातात. [4] ==

20 व्या शतकाच्या सुरुवातीपर्यंत (तीन दशकांहून अधिक काळ) त्यांच्या कायद्यांची पुनर्रचना करून मेंडेलच्या कार्याचा गहन महत्त्व ओळखला जात नव्हता. [5] एरिच फॉन सशरकमक, ह्यूगो डी व्ह्रीस, कार्ल कोर्रेन्स आणि विल्यम जास्पर स्पिलमन यांनी स्वतंत्रपणे मॅंडेलच्यामँडेलच्या प्रायोगिक निष्कर्षांविषयीचे अनेक स्वतंत्रपणे पडताळले, आधुनिक जननशास्त्रांच्या युगात प्रवेश केला.

मटारांच्या झाडे सह प्रारंभिक प्रयोगांनंतर, मेंडेलने सात गुणांचा अभ्यास केल्यावर पश्चातबुद्धी केली, जी स्वतंत्रपणे इतर गुणधर्मांमधून वारशाने आल्या: बीझ आकार, फुलांचा रंग, बियाणे डगलाचे झाकण, पोड आकृती, कच्चा पोड रंग, फ्लॉवरचे स्थान आणि रोपांची उंची. त्यांनी प्रथम बीज आकार केंद्रित केला, जो कोन किंवा गोल होता. [17] 1856 आणि 1863 च्या दरम्यान मॅंडेलनेमँडेलने काही 28,000 झाडांची लागवड केली आणि त्यातील बहुतांश मटार (पिसुम सटिवुम) झाडे लावले. [18] [1 9] [20] या अभ्यासातून असे दिसून आले की जेव्हा खरे-प्रजननासाठी विविध प्रकारचे एकमेकांना ओलांडले (उदा. लहान वनस्पतींनी लहान वनस्पतींनी फलित केले), चार मटारांच्या वनस्पतींपैकी एकाने शुद्धीकरणाचे अपवर्जन गुण होते, चार पैकी दोन संकरित होते आणि चारपैकी एक होते. शुभ्र प्रबळ त्यांच्या प्रयोगांनी त्यांना दोन सामान्यीकरण, कायदा कायदा आणि स्वतंत्र वर्गीकरण कायदा बनविला, ज्याला नंतर मॅन्डेलचे वारस म्हणून ओळखले जाऊ लागले. [21]

'''<big>विवाद</big>''' <small>मेंडलचे प्रायोगिक परिणाम नंतर बर्याचदा विवादाचे उद्दिष्ट होते. [15] मेंडलने सात गुणांपैकी प्रत्येकासाठी खरे-प्रजनन (होमोझीगस) मटारांच्या झाडाच्या दरम्यान ओलाचा वापर केला. प्रत्येक प्रकरणात संतती (एफ 1) हीट्रोरोझीगस असेल आणि त्यामुळे हाती सत्ता असलेला प्रबळ राज्य एकसमान (जसे राउंड किंवा हरीत मटार) प्रदर्शित करेल. 1 9 36 मध्ये, आर.ए. फिशरने मेंडलच्या प्रयोगांची पुनर्रचना केली, एफ 2 (दुसरे filial) पिढीतील निकालांचे विश्लेषण केले आणि असे आढळले की ते प्रभावशाली गुणोत्तरांपासून अपुरेष्टेपर्यंतचे गुणोत्तर (उदा. हिरव्या बनावट पिवळे मटार, फेरी व्हर्नस झुरळलेले मटार) हे गुणोत्तर 3 ते 1 अशी अपेक्षित गुणोत्तरापर्यंत होते. [ 47] [48] मेंडेलने मटारांच्या झाडाची निर्मिती केली ज्यामुळे होमोथेरॉजिट्सला हत्तीजन्य रक्तवाहिन्यांकडे अप्रभावी संयोगजन्य संक्रमणाची घटना झाल्याचे गुणोत्तर निश्चित करण्यासाठी आत्मनिर्भर होण्याचे प्रभावी प्रायोगिक लक्षण दर्शविले. फिशर खऱ्या प्रजनन (समयुग्गीयotes) पासून मिक्स प्रजननास (हीट्रोझिओगोटे) पर्यंतच्या मेंडलच्या 1: 2 प्रमाणात संशयास्पद होते आणि म्हणाले की मेंडलचा परिणाम "सत्य असल्याचे चांगले" होते. [4 9] विशेषत: फिशरने सुचवले की मेंडेलने 10 संततींच्या परीक्षणाद्वारे पॅरेंटल फिनीटिपची अनुमान काढली, परंतु संभाव्यतेसाठी त्याची अपेक्षित समायोजित केली नाही की हेरटोजायगेट पॅरेंट 10 प्रमुख घटकांच्या वंशात उत्पन्न करु शकतात (हे 0.7510 = 6% परीक्षणाची वारंवारता येते).अशा प्रकारे सुधारित केल्यामुळे 1.7: 1 चे गुणोत्तर अपेक्षित असावे, जे मेन्डेलच्या 720: 353 च्या परिणामांपेक्षा बरेच वेगळे असावे, जे मॅडेलच्या 2: 1 ची चुकीची अपेक्षेपेक्षा अगदीच योग्य आहे. [47] 1 99 0 मध्ये मॅंडेलच्यामँडेलच्या कामावर टीका केल्याबद्दल या संख्याशास्त्रीय विश्लेषणाची अंमलबजावणी करण्यात आली, प्रयोगात्मक फसवणुकीवर आरोपपत्र, आउटडेटर्स "टिडिंग" डेटासेट्स आणि पुनरावृत्त प्रयोग काढून टाकण्यात आले. [50] फिशर म्हणाले, की "सर्वात जास्त डेटा, सर्व नाही तर, प्रयोगांवरून फेड केले गेले आहे जेणेकरुन मेंडेलच्या अपेक्षांबरोबर सहमत होणे" [47] आणि त्याने मेंडलचा परिणाम "घृणित", "धक्कादायक" म्हटले [51] आणि "शिजवलेले". [52] फिशर आरोपी मेंडलच्या प्रयोगांनी "अपेक्षित सह करारनाच्या दिशेने जोरदार पूर्वग्रहदूषित केले ... या सिद्धांताने शंकाचा लाभ" दिला. [47] हे बर्याचदा पुष्टीकरण पूर्वाग्रहांचे उदाहरण म्हणून उद्धृत केले गेले आहे. [53] हे असे दिसून येऊ शकते की त्यांच्या प्रयोगांमधील अंदाजे 3 ते 1 गुणोत्तर हे लहान सॅम्पल आकाराच्या तुलनेत, आणि, ज्या बाबतीत हे गुणोत्तर थोड्याहून कमी पडल्यासारखे दिसू लागले त्यानुसार अधिक डेटा गोळा करणे सुरू राहिल्याशिवाय जोपर्यंत परिणाम जवळजवळ निश्चित प्रमाणात . 2004 मध्ये जे.व्ही. पोर्ट्री यांनी निष्कर्ष काढला की मेंडलचे निरीक्षण अयोग्य आहेत. [54] तथापि, प्रयोगांच्या पुनरुत्पादनाने असे दर्शविले आहे की मेंडलच्या डेटाबद्दल काही वास्तविक पूर्वाभिमुखता नाही. [55]2007 मध्ये डॅनियल एल. हार्ट आणि डॅनिअल जे. फेअरबॅंक्सफेअरबँक्स यांनी फिशर यांनी या प्रयोगांचा चुकीचा अर्थ लावला. त्यांना कदाचित असे आढळून आले की मेंडलने 10 पेक्षा जास्त संतती मिळविली आणि परिणाम अपेक्षेनुसार जुळतील. ते निष्कर्ष काढतात की, "मुद्दाम खोटेपणाचे फिशर्सचे आरोप पूर्णपणे विश्रांतीसाठी दिले जाऊ शकतात, कारण जवळून विश्लेषण केल्यामुळे ते पुराव्यावरून सिद्ध झाले नाही." [51] [56] 2008 मध्ये हार्ट आणि फेअरबॅंक्सफेअरबँक्स (अॅलनॲलन फ्रँकलीन व ए.डब्ल्यू.एफ. एक सर्वसमावेशक पुस्तक लिहिले ज्यामध्ये त्यांनी निष्कर्ष काढला की मेंडलने आपल्या परिणामांची निर्मिती केली नाही आणि फिशरने मुद्दाम मॅंडेलच्यामँडेलच्या वारसा कमी करण्याचा प्रयत्न केला नाही. [57] सांख्यिकी विश्लेषणाचे पुनर्मूल्यांकन देखील मेंडलच्या परिणामांमधील पुष्टीकरण पूर्वावलोकनाची कल्पना नाकारते. [58]</small>