[[परभणी]]चे प्रभाकर देशपांडे साखरेकर (जन्म : इ.स. १९४२) हे [[शेक्सपियर]]च्या साहित्यावर प्रेम करणारे एक मराठी लेखक आहेत. बी.ए झाल्यानंतर ते महाराष्ट्र सरकारच्या पशुसंवर्धन विभागात काम करू लागले. आता निवृत्त झाले आहेत.
==प्रभाकर देशपांडे यांचे [[शेक्सपियर]]-प्रेम==
शेक्सपिअरची[[शेक्सपियरची]] ३७ नाटके, पण त्यात ओळी किती? ७३ वर्षांच्या प्रभाकरराव देशपांडे यांच्याकडे यांसह अशा सर्व बाबींची नोंद आहे. शेक्सपिअरच्या[[शेक्सपियरच्]]या अशा अनेक गोष्टींसह त्यांच्या नाटकाचा कथानुवाद सोप्या पद्धतीने केलेल्या या 'शेक्सपिअर[[शेक्सपियर]]'वेडय़ा माणसाचे साडेबाराशे पानांचे पाच खंड जागतिक ग्रंथदिनी (२३ एप्रिल २०१५ रोजी) प्रकाशित झाले. शेक्सपिअरने[[शेक्सपियर]]ने झपाटलेल्या परभणीच्या देशपांडे यांना नाटकातील म्हणींपासून ते पात्रांचे गाजलेले संवादही तोंडपाठ आहेत.<br/>
इंग्रजीतून कला विषयाची पदवी घेताना त्यांनी अभ्यासलेली मर्चंट ऑफ व्हेनिस व मॅकबेथ ही दोन नाटके त्यांना अस्वस्थ करीत होती. त्यानंतर प्रभाकर देशपांडे यांनी आणखी चार नाटके अभ्यासली व पुढे एक कथा लिहिली. त्यानंतर जनशक्ती वाचक चळवळीच्या श्रीकांत उमरीकर यांनी शेक्सपिअरचा[[शेक्सपियर]]चा पूर्ण अभ्यासच करा, असा आग्रह धरला. देशपांडे एक एक नाटक वाचू लागले. शेजारी डिक्शनरी असे. प्रत्येक शब्दाचा अर्थ नव्याने तपासायचा. बाजूला टिपणे काढायची. नंतर प्रभाकर देशपांडे यांनी शेक्सपियरच्या[[शेक्सपियर]]च्या नाटकांची कथानके मराठीतून लिहायला सुरुवात केली. या नाटकांच्या कथानकांचा पहिला खंड ७ शोकांतिकांचा होता. पुढे देशपांडे '[[शेक्सपियर]]'मय होऊन गेले. आणि शेक्सपियरच्या[[शेक्सपियर]]च्या नाट्यकथानकांचॆ ५ही खंड लिहून झाले.<br/>
पहिल्या खंडात रसाळ, ओघवत्या शब्दांमध्ये कथन केलेल्या शेक्सपियरच्या[[शेक्सपिय]]च्या सात नाट्यकृतींतील गोष्टी असे या पुस्तकाचे वर्णन करता येईल. या कथाखंडात शेक्सपियरच्या[[शेक्सपियर]]च्या रोमिओ अॅन्ड ज्युलिएट, हॅम्लेट, ऑथेल्लो, किंग लियर, मॅकबेथ, ज्युलियस सीझर व ॲन्टनी अॅन्ड क्लिओपात्रा या सात शोकान्तिकांचा समावेश होता. आता पाचही खंड प्रकाशित झाले आहेत.
