भारत-नेपाळ शांतता आणि मैत्री करार, १९५०
१९५० चा भारत-नेपाळ शांतता आणि मैत्री करार (अधिकृत नाव: भारत सरकार आणि नेपाळ सरकार यांच्यातील शांतता आणि मैत्रीचा करार) हा धोरणात्मक संबंध प्रस्थापित करण्यासाठी नेपाळ राज्य आणि भारतीय प्रजासत्ताक यांनी स्वाक्षरी केलेला दोन दक्षिण आशियाई शेजारी देशांमधी द्विपक्षीय करार आहे. ३१ जुलै १९५० रोजी नेपाळचे शेवटचे राणा पंतप्रधान मोहन शमशेर जंग बहादूर राणा आणि नेपाळमधील भारताचे राजदूत चद्रेश्वर नारायण सिंह यांनी काठमांडू येथे
1950 treaty between Nepal and India | |||
माध्यमे अपभारण करा | |||
विकिपीडिया | |||
प्रकार | bilateral treaty | ||
---|---|---|---|
स्थान | काठमांडू, Kathmandu District, Bagmati Province, नेपाळ | ||
तारीख | जुलै ३१, इ.स. १९५० | ||
| |||
या करारावर स्वाक्षरी केली आणि कराराच्या कलम ९ नुसार त्याच दिवशी हा अंमलात आला.[१][२] करारावर स्वाक्षरी झाल्यानंतर अवघ्या ३ महिन्यांनी नेपाळमधील राणा राजवट संपली. या करारामुळे राष्ट्रांमधील लोकांची आणि मालाची मुक्त हालचाल आणि संरक्षण आणि परराष्ट्र धोरणाच्या बाबतीत जवळचे संबंध आणि सहयोग निर्माण होऊ शकले.[३]
संदर्भ
संपादन- ^ "India willing to review 1950 treaty". 17 February 2019 रोजी मूळ पान पासून संग्रहित. 15 May 2008 रोजी पाहिले.
- ^ "Top five countries that Indians can visit without Visa". Ne Now News. 1 November 2022. 1 November 2022 रोजी पाहिले.
Indian citizens can work and live in Nepal according to the 1950 Indo-Nepal Treaty of Peace and Friendship.
- ^ "Nepal Immigration Manual, Section 8.4" (PDF). 2 March 2019 रोजी पाहिले.