बाल्बिनस, ज्याचे पूर्ण नाव डेसिमस कॅलियस कॅल्विनस बाल्बिनस पायस ऑगस्टस होते, हा रोमन सम्राट होता ज्याने 238 AD मध्ये प्युपियनसच्या बरोबरीने राज्य केले. त्याची कारकीर्द संक्षिप्त होती, फक्त काही महिने टिकली आणि बहुतेक वेळा सहा सम्राटांचे वर्ष म्हणून ओळखल्या जाणाऱ्या अशांत कालावधीशी संबंधित आहे.

बॅल्बिनस
रोमन सम्राट (पुपिएनस यासह)
अधिकारकाळ २२ एप्रिल - २९ जुलै २३८
जन्म इ.स. १७८
मृत्यू २९ जुलै २३८
रोम
पूर्वाधिकारी गॉर्डियन पहिलादुसरा
उत्तराधिकारी गॉर्डियन तिसरा

बाल्बिनस एक आदरणीय सेनेटर आणि उच्चभ्रू रोमन अभिजात वर्गाचा सदस्य होता. मागील सम्राट, गॉर्डियन पहिला च्या हत्येला आणि त्यानंतरचा उठाव आणि मॅक्झिमिनस थ्राक्सच्या मृत्यूला प्रतिसाद म्हणून सिनेटने सम्राट होण्यासाठी त्याची निवड केली. बाल्बिनसला एक स्थिर व्यक्तिमत्व म्हणून पाहिले जात होते जे साम्राज्यात सुव्यवस्था आणि एकता पुनर्संचयित करू शकतात.

त्याच्या अल्पशा कारकिर्दीत, बाल्बिनसला अंतर्गत आणि बाह्य अशा अनेक आव्हानांचा सामना करावा लागला. त्याच्या प्राथमिक उद्दिष्टांपैकी एक म्हणजे मॅक्झिमिनस थ्रॅक्सच्या समर्थकांकडून उद्भवलेल्या धोक्यांना तोंड देणे, ज्यांच्याकडे अजूनही महत्त्वपूर्ण लष्करी शक्ती होती. बाल्बिनसने आपला अधिकार बळकट करण्यासाठी आणि सम्राटाच्या संरक्षणासाठी जबाबदार असलेल्या शाही अंगरक्षक प्रॅटोरियन गार्डचा पाठिंबा मिळविण्यासाठी काम केले.

बाल्बिनस त्याच्या प्रशासकीय क्षमतेसाठी आणि सिनेटचे अधिकार पुनर्संचयित करण्यावर लक्ष केंद्रित करण्यासाठी ओळखले जात होते. त्यांनी निर्णय प्रक्रियेत सेनेटर्सना सामील करून घेण्याचा प्रयत्न केला आणि प्रभावीपणे शासन करण्यासाठी त्यांच्या कौशल्यावर अवलंबून राहिले. बाल्बिनसचे उद्दिष्ट साम्राज्याची आर्थिक स्थिरता सुधारणे, आर्थिक भार कमी करण्यासाठी आणि सार्वजनिक वित्त पुनर्संचयित करण्यासाठी वित्तीय सुधारणा लागू करणे हे होते.

तथापि, बाल्बिनसला त्याच्या सह-सम्राट, प्युपियनसकडून महत्त्वपूर्ण आव्हानांचा सामना करावा लागला. दोन शासकांमध्ये परस्परविरोधी व्यक्तिमत्त्वे आणि शासक शैली होती, ज्यामुळे शाही प्रशासनात तणाव आणि सत्ता संघर्ष झाला. सहकार्य करण्यास आणि एकसंध नेतृत्व स्थापन करण्यास त्यांच्या असमर्थतेमुळे त्यांचे शासन कमकुवत झाले आणि त्यांचे अधिकार कमी झाले.

बाहेरून, बाल्बिनसला आक्रमण करणाऱ्या जमातींपासून आणि विविध प्रांतांतील बंडांच्या धोक्यांचा सामना करावा लागला. आफ्रिकेतील शक्तिशाली गव्हर्नर, गॉर्डियन दुसरा, ज्याने स्वतःला सम्राट घोषित केले आणि बाल्बिनसच्या राजवटीला थेट धोका निर्माण केला, त्याच्याकडून सर्वात महत्त्वपूर्ण आव्हानांपैकी एक आले. बाल्बिनसने बंड रोखण्यासाठी सैन्य पाठवले, परंतु शेवटी त्यांचा पराभव झाला, ज्यामुळे त्याचा स्वतःचा पराभव झाला.

238 च्या उन्हाळ्यात, गॉर्डियन दुसरा आणि मॅक्झिमिनस थ्राक्सच्या समर्थकांच्या नेतृत्वाखाली रोममध्ये बंडखोरी झाली. जमावाने शाही राजवाड्यावर हल्ला केला, बाल्बिनस आणि प्युपियनस यांना पकडले आणि त्यांची निर्घृण हत्या केली. या घटनेने त्यांच्या अल्पशा कारकिर्दीचा अंत आणि रोमन साम्राज्यात पुढील अस्थिरता आणि सत्ता संघर्षांची सुरुवात झाली.

ऐतिहासिक मूल्यमापनांमध्ये, बाल्बिनसला बऱ्याचदा एक सक्षम प्रशासक म्हणून पाहिले जाते ज्याने संकटाच्या वेळी सुव्यवस्था आणि स्थिरता पुनर्संचयित करण्याचा प्रयत्न केला. तथापि, त्याच्या कारकिर्दीत अंतर्गत विभाजने आणि बाह्य धमक्यांनी चिन्हांकित केले गेले ज्यामुळे शेवटी त्याचा पतन झाला. बाल्बिनसचा नियम संक्रमणाच्या काळात राज्यकारभाराची आव्हाने आणि विभाजित साम्राज्यात एकता आणि सहकार्य साध्य करण्याच्या अडचणींवर प्रकाश टाकतो.