प्रायश्चित्त हे संस्कृत शब्द आहे ज्याचा अर्थ "तपश्चर्या, समागम" आहे.

हिंदू धर्मात, ही धर्माशी संबंधित संज्ञा आहे आणि एखाद्याच्या चुका आणि दुष्कर्म, कबुलीजबाब, पश्चात्ताप (पश्चात्ताप), तपश्चर्या आणि समाप्तीच्या साधनांचे स्वेच्छेने कर्माचे परिणाम स्वीकारण्यासाठी किंवा कमी करण्यासाठी दर्शवितात. यात हेतुपुरस्सर आणि नकळत गैरप्रकारांसाठी प्रायश्चित्त समाविष्ट आहे. पश्चात्ताप, प्रायश्चित्त आणि प्रायश्चित्ताबद्दल प्राचीन हिंदू साहित्य व्यापक आहे, अगदी प्राचीन का उल्लेख वैदिक साहित्यात सापडतात. जाणीवपूर्वक आणि हेतुपुरस्सर गैरकृत्याबद्दल पश्चात्ताप करणे म्हणजे एखाद्याची दुष्कर्म, तपस्या, उपवास, तीर्थक्षेत्र आणि पवित्र पाण्याने स्नान करणे, तपस्वी जीवनशैली, यज्ञ (अग्नीदान, होमा), प्रार्थना करणे, योग करणे, गरीब आणि गरजूंना भेटवस्तू देणे इ. .