पाणी आणि मीठ ही एक इटालियन परीकथा आहे. ती थॉमस फ्रेडरिक क्रेन यांनी संग्रहित केलेल्या इटालियन पॉप्युलर टेल्स या संग्रहात आढळू शकते.

पाणी आणि मीठ
लोककथा
नाव पाणी आणि मीठ
माहिती
आर्ने-थॉम्पसन वर्गीकरण प्रणाली ९२३
मध्ये प्रकाशित इटालियन पॉप्युलर टेल्स

आर्ने-थॉम्पसन वर्गीकरण प्रणालीमध्ये, या कथेला ९२३ प्रकारात वर्गीकृत केलेले आहे.

सारांश

संपादन

एकदा राजा त्याच्या तीन सुंदर मुलींना विचारतो की ते त्यांच्या वडिलांवर किती प्रेम करतात.

  • सर्वात मोठी म्हणतो, "मी तुझ्यावर सूर्यप्रकाशाइतके तेजस्वी प्रेम करते."
  • दुसरी मुलगी म्हणते, "मी तुझ्यावर समुद्रासारखे विस्तीर्ण प्रेम करते."
  • सर्वात धाकटी म्हणते, "अरे बाबा, मी तुझ्यावर पाणी आणि मीठ इतके प्रेम करतो."

सर्वात धाकट्या मुलीच्या उत्तराने समाधान न झाल्याने वडील तिला मृत्युदंड देतात. तिच्या दोन बहिणी त्याऐवजी एक लहान कुत्रा आणि सर्वात लहान बहिणीचे कपडे जल्लादांना देतात. त्यांनी लहान कुत्र्याची जीभ कापली आणि राजाला दाखवले की ही सर्वात तरुण राजकुमारी आहे. प्रत्यक्षात, जल्लादांनी तिला गुहेत सोडून दिलेले असते.

ती त्या गुहेत एका मांत्रिकाला सापडते जो तिला राजवाड्याच्या पलीकडे असणाऱ्या त्याच्या वाड्यात घेऊन जातो. येथे एका राजाचा मुलगा राजकुमारीच्या प्रेमात पडतो आणि लवकरच ती त्याला सहमती दर्शवते. लग्नाच्या आदल्या दिवशी, ते त्या मांत्रिकाला मारतात. त्याच्या रक्ताने किल्ल्याचे रूपांतरण राजवाड्यात होते.

लग्नाच्या दिवशी, मुलगी सर्वांना मीठ आणि पाणी देते. पण ती राजाला देत नाही तो का खात नाही असे विचारले असता, तो स्पष्ट करतो की त्याला बरे वाटत नाही. जेवण झाल्यावर सर्वजण गप्पा मारायला लागतात.

राजा त्याने त्याच्या मुलीला दिलेल्या फाशी बद्दल जमावाला सांगतो. यादरम्यान राजकुमारी तोच ड्रेस घालते जो तिने त्या दिवशी घातला होता. ती त्याला सांगते की पाणी आणि मीठाशिवाय काहीही खाणे किती कठीण आहे. राजाला कळते की तिचे त्याच्यावर किती प्रेम होते. त्या दोघांत समेट होतो आणि ते एकमेकांना मिठी मारतात.

बाह्य दुवे

संपादन