"इंदिरा गोस्वामी" च्या विविध आवृत्यांमधील फरक

''चिनाबार स्रोत'' ही इंदिरा गोस्वामी यांची पहिली [[कादंबरी]] इ.स. १९७२ मध्ये प्रसिद्ध झाली. इ.स. १९७६ साली प्रसिद्ध झालेल्या ''नीलकंठी व्रज'' या कादंबरीत त्यांनी [[वृंदावन]]मधील अभागी विधवा स्त्रियांच्या शोषणाची कहाणी सांगितलेली आहे. इ.स. १९८० मध्ये ''मामारा धारा तारोवाल'' (गंजलेली तलवार) ही कादंबरी प्रकाशित झाली. याच कादंबरीला १९८३ मध्ये [[साहित्य अकादमी पुरस्कार]] मिळाला. त्यांची [[मध्यप्रदेश|मध्यप्रदेशातील]] [[अहिरान नदी]]वरील बांधकामावर काम करणार्‍याकरणाऱ्या मजुरांच्या दयनीय स्थितीवर प्रकाश टाकणारी ''अहिरान'' ही कादंबरी १९८८ मध्ये प्रकाशित झाली. ''ईश्वरी जख्मी जात्री इत्यादी'', ''उने खोवा हावरा'' (मत्त हत्तीचा वाळवी लागलेला हौदा) या इंदिरा गोस्वामी यांच्या विशेष गाजलेल्या कादंबर्‍या आहेत. ''आधालेखा दस्तवेज'' (अर्धीमुर्धी कहाणी) हे आत्मचरित्र त्यांनी लिहिलेले आहे.