"नंगा पर्वत" च्या विविध आवृत्यांमधील फरक
Content deleted Content added
No edit summary |
No edit summary |
||
ओळ २६:
[[चित्र:RakhiotBaseCamp.jpg|thumb|४,१०० मी वरुन]]
अर्ध्या शतकाहून अधिक काळाच्या प्रयत्नानंतर् सरते शेवटी ३ जुलै १९५३ रोजी ऑस्ट्रीयन गिर्यारोहक हरमान बुहल यांनी नंगा पर्वत सर केला. ही मोहीम जर्मनी व ऑस्ट्रीया यांची संयुक्त होती. ह्या मोहीमेचे नेतृत्व त्यांचे बंधू विली मेर्कल व पेतर ऍशेनब्रेनर यांच्या कडे होते. या मोहीमेतील बहुतांशी लोकांना पुर्वीच्या असफल मोहिमांचा अनुभव होता.<ref>This includes two British climbers who disappeared low on the mountain in December 1950. They were studying conditions on the Rakhoit glacier, not attempting the summit. See Mason p.306.</ref> बुहल यांनी शेवटच्या टप्यात उशीर झाला व इतर सहकारी मागे फिरले तरी बुहल यांनी शिखराकडे एकट्याने वाटचाल चालू ठेवली. शिखर सर संध्याकाळच्या ७ वाजता झाले. व परतीची वाट अंधारात काढणे अतिशय खडतर होते. यांनी कड्याच्या अतिशय अरुंद जागेत आपलाअ तळ ठोकला. बुहल लिहीतात की ते अतिशय सुदैवी होते की ती रात्र अतिशय शांत होती व त्यांना नंगा पर्वतवरील बोच-या वार्याच्या त्रास झाला नाही.
|पहिलेनाव=Richard|लेखकदुवा= |सहलेखक=Cleare, John |वर्ष=2000 |प्रकाशक=Mountaineers Books |स्थान=Seattle |आयएसबीएन=978-0898867275 |पृष्ठे=pp.72-73 }}</ref> या मोहीमेत केवळ बुहल हेच शिखर सर करण्यात यशस्वी झाले.ही पहिली चढाई होती ज्यात ऑक्सिजनचा वापर झाला नाही व पुढील कित्येक वर्षे बुहल हेच एकमेव होते ज्यांनी ८००० मीटर वरील शिखरांवरील चढाई बिना ऑक्सिजनची पार पाडली.
| |||