"नावजीबुवा साळुंखे-किवळकर" च्या विविध आवृत्यांमधील फरक

नावजीनाथ साळुंखे(ससे पाटील,[[किवळ]]कर),हे श्री केदारनाथाचे([[ज्योतिबाचा डोंगर|ज्योतिबा]]चे) भक्त होते.देवाला नैवेद्य दाखवल्याशिवाय अन्नग्रहन करायचे नाही असा त्यांच नित्यक्रम होता.

 

जोतिबाच्या दक्षिणद्वारी कापूर-अगरबत्ती जेथे लावली जाते, त्या पायरीला लागून आडवी मूर्ती आणि ज्यावर भक्तिभावाने गुलाल-फुले वाहिली जातात त्या पादुका परमभक्त नावजी बुवांच्या. देवाच्या दारी पायरीजवळ अजरामर होऊन राहण्याचा मान किवळ (ता. कराड) येथील नावजी ससे (पाटील) यांना लाभला आहे. या पायरीवर दक्षिण बाजूलाच देवालयाच्या शिखरावर नावजींचा बैठ्या स्वरूपातील पुतळा आहे.

[[चित्र:Z5gb5xv.jpg|right|thumb|ज्योतिबा ]]

श्री [[ज्योतिबा]]चे आज जे मोठे मंदीर दिसते आहे त्या ठिकाणी पूर्वी छोटेसे देवालय होते.मूळ मंदीर [[कराड]]जवळच्या [[किवळ]] येथील संत नावजीनाथ नामक भक्ताने बांधले व त्याचे नंतर आजचे देवालय आहे ते इ.स.१७३० मध्ये ग्वाल्हेरचे महाराज राणोजीराव शिंदे यांनी मुळच्या ठिकाणी भव्य स्वरूपात पुनर्रचित करून बांधले.मंदिराचे बांधकाम उत्तम प्रतीच्या वेसाल्ट दगडात करण्यात आले आहे.

 

नावजीनाथाचे सामाजीक कार्यही उल्लेखनीय आहे.त्यांनी गावात तळे,विहीर,विठ्ठ्ल ,मारुती मंदीर,ग्रामपंचायत कट्टा,मुस्लिम समाजासाठी मशिद ही कामे केली.

 

== आरती नावजीनाथांची ==