"श्रीकृष्ण नारायण रातंजनकर" च्या विविध आवृत्यांमधील फरक
Content deleted Content added
No edit summary |
छोNo edit summary |
||
ओळ १:
'''पंडित श्रीकृष्ण नारायण रातंजनकर ([[१ जानेवारी]] १९०० - [[१४ फेब्रुवारी]], १९७४)''' हे हिंदुस्तानी शास्त्रीय संगीताचे गाढे अभ्यासक, संगीत गुरू व आग्रा घराण्याचे गायक होते. [[विष्णू नारायण भातखंडे]] व बडोदा संस्थानाचे उस्ताद फैय्याझ खान यांचे ते अग्रतम शिष्य होत. त्यांनी लखनौच्या भातखंडे म्युझिक इन्स्टिट्यूट (भातखंडे संगीत संस्थान विश्व विद्यालय)चे
{{विकिकरण}}
==पूर्वायुष्य ==
त्यांचे वडील श्री नारायण गोविंद रातंजनकर हे ब्रिटिश राजवटीत पोलिस अधिकारी होते, तसेच उत्तम
==सांगीतिक कारकीर्द==
पं.रातंजनकर हे अनेक वर्षे [[लखनौ]] येथील भातखंडे संगीत संस्थान विश्व विद्यालयाचे मुख्याध्यापक होते. (या संस्थेचे आधीचे नाव मॉरिस म्युझिक कॉलेज असे होते.) नंतर त्यांची मध्य प्रदेशातील खैरागढ(हे आता छ्त्तीसगड राज्यात आहे) येथील इंदिरा संगीत कला विश्व विद्यालयाचे उप-कुलपती म्हणून नियुक्ती झाली. तिथून त्यांना पुन्हा भातखंडे संगीत संस्थान विश्व विद्यालयाच्या मुख्याध्यापकपदी २ वर्षांसाठी आमंत्रित केले गेले. त्यांच्या
त्यांनी [[आग्रा घराण्याच्या]] ध्रुपद व ख्याल शैलीतील अनेक रचना गायल्या. आपले उस्ताद भातखंडेबुवा यांप्रमाणेच त्यांनी ८०० पेक्षा जास्त चिजा रचल्या. या चिजा त्यांनी ''''सुजन'''' या टोपणनावाने बांधल्या होत्या. त्यांचे शिष्य के.जी.गिंडे यांनी त्या चिजांची पद्धतशीरपणे कागदोपत्री नोंद करून ठेवली आहे.
Line १२ ⟶ १३:
त्यांनी गीतमंजरी, तानसंग्रह, संगीत शिक्षा, अभिनव गीतमंजरी यांसारखी अनेक पुस्तकेही लिहिली.
तसेच, मार्ग बिहाग, केदार बहार, सावनी केदार, सालग वराळी, यमनी बिलावल अशा नव्या रागांचीही रचना
==पुरस्कार==
Line १८ ⟶ १९:
==मृत्यू==
वयाच्या ७४ व्या वर्षी, [[इ.स. १९७४]]मध्ये श्री.ना.रातंजनकर यांचे देहावसान झाले.
|