"नारायण सीताराम फडके" च्या विविध आवृत्यांमधील फरक

'''{{लेखनाव}}''' ([[ऑगस्ट ४]], [[इ.स. १८९४|१८९४]] - [[ऑक्टोबर २२]], [[इ.स. १९७८|१९७८]]) हे [[मराठी भाषा|मराठी]] साहित्यातील नावाजलेले लेखक होते. ना.सी. फडक्यांच्या कथा तंत्रशुद्धता, रेखीवपणा व डोलदारडौलदार भाषा या त्रिगुणांनी नटलेल्या आहेत. आकर्षक प्रारंभ, कथेच्या मधेमध्ये गुंतागुंत, व शेवटीअंती उकल आणि मग शेवट असे त्यांच्या लेखनाचे ठराविकठरावीक तंत्र आहे. तंत्रावर भर देणारे लेखक म्हणून ते प्रसिद्ध आहेत. तंत्राबरोबर फडक्यांची कथा रचना व भाषा या दृष्टीने प्रभावी आहे. एखाद्या प्रसंगाचे सुंदर शब्दचित्र रंगविणे व रेखीव व्यक्तिदर्शने घडविणे यात फडके निष्णात आहेतहोते. फडक्यांच्या कथा भावोत्कट नसतात, त्या केवळ मनोरंजन करतात., मनावर कोणतेही संस्कार करत नाहीत., आशयाच्या बाबतीत कथेचाउथळ उथळपणा.असून शरीरनिष्ठ प्रणयाला प्राधान्य वदेणार्‍या प्रणयअसतात हाअसे शरीरनिष्ठआक्षेप फडक्यांच्या लिखाणावर टीकाकार घेत असतोअसत. असे काही कथांचे स्वरुप.स्वरूप जरी असले तरी रचनेतील सफाई, मृदुमधुर भाषा, कथेमधले एखादे नाजूक रहस्य, विस्मयाच्या हुलकावण्या व वाचकांचे मनोरंजन करण्याचे सामर्थ्य हे फडक्यांचे कथेंचेकथांचे विशेष. होते.

| अल्ला हो अकबर |कादंबरी| || ||

| कलंकशोभा || |कादंबरी| ||

| अटकेपार || |कादंबरी| ||

| दौलत |कादंबरी| || ||

| अखेरचे बंड |कादंबरी| || ||

| जादूगार |कादंबरी| || ||