"शब्द व्युत्पत्ती" च्या विविध आवृत्यांमधील फरक

मराठींत येणारे बरेचसे संस्कृत शब्द जसेच्या तसे येतात, ते शब्द मूळ संस्कृअत धातूंना केव्हां मागें '''उपसर्ग''' व केव्हां पुढें प्रत्यय लावून बनतात व केव्हां दोन्ही लागून बनतात.

जीं अव्ययरूप अक्षरें धातूच्या मागें लागून, बरेच वेंळा त्या धातूचा अर्थ फिरवतात, त्यांस '''उपसर्ग''' असें म्हणतात.उदा.-'ह' धातूचा मूळ अर्थ हरण करणें;परंतु आ-हार=खाणें,वि-हार=खेळणें,सं-हार=ठार मारणें,प्र-हार=तडाखा देणें,याप्रमाणें मागे लागलेल्या अक्षरांमुळें त्या धातूच्या अर्थंत बदल झाला आहे.असेंच इअतर धातूंविषयीं समजावें.उपसर्ग हे स्वतंत्रपणें केव्हांच येंऊ शकत नाहींत.कोणत्या उपसर्गामुळें कोणते अर्थ उत्पन्न होतात , ह्याच्या समजुतीसाठीं ते उपसर्ग व त्यांनी युक्त असे शब्द देतों.

*अति-(आधिक्य)अतिशय,अतिरेक;

*अति-(पलीकडे) अतिक्रम,अत्यंत