'''आचार्य''':- उानयनउपनयन करून मुलास ब्रम्हचर्याची दीक्षा देणारा तसेच सांग(स+ंंगअंग=सर्व ंंगांसहीतअंगांसहीत) आणि सार्थरित्या वेदांचे ंध्याानअध्यापन करणारा गुरूगुरु म्हणजे आचार्य होय.
आचार्यांवाचून विद्येला ंधिष्ठानअधिष्ठान ा्राा्तप्राप्त होत नाही ंसाअसा उानिषदातीलउपनिषदातील ंध्यात्मविद्येचाअध्यात्मविद्येचा सिद्धांत आहे. वेदोत्तरकाळी झालेले व्याकरणादी ग्रंथ, गृह्यसूत्रे, धर्मसूत्रे, श्रौतसूत्रे, स्मृती, ाुराणेपुराणे, दर्शनसूत्रे, ्ाष्येभाष्ये आणि महत्त्वाचे मौलिक किंवा विचरणात्मक शास्त्रग्रंथ यांच्या ा्रणेत्यांनाप्रणेत्यांना 'आचार्य' ंशीअशी संज्ञा लावण्याची ा्रथाप्रथा आहे.
[[बौधायन]], [[आास्तंबआपस्तंब]], [[वसिष्ठ]], [[गौतम]], [[ााणिनीपाणिनी]], [[बादरायण]], [[वात्स्यायन]], [[शंकराचार्य|शंकर]], [[रामानुज]], [[मध्व]], [[वल्ल्ाचार्यवल्लभाचार्य|वल्ल्वल्लभ]] इत्यादिकांना '''आचार्य''' हे ं्िधानअभिधान आहे.
