'''आचार्य''':- उपनयनउानयन करून मुलास ब्रम्हचर्याची दीक्षा देणारा तसेच सांग(स+अंगंंग=सर्व अंगांसहीतंंगांसहीत) आणि सार्थरित्या वेदांचे अध्यापनंध्याान करणारा गुरू म्हणजे आचार्य होय.
आचार्यांवाचून विद्येला अधिष्ठानंधिष्ठान प्राप्ता्राा्त होत नाही असांसा उपनिषदातीलउानिषदातील अध्यात्मविद्येचांध्यात्मविद्येचा सिद्धांत आहे. वेदोत्तरकाळी झालेले व्याकरणादी ग्रंथ, गृह्यसूत्रे, धर्मसूत्रे, श्रौतसूत्रे, स्मृती, पुराणेाुराणे, दर्शनसूत्रे, भाष्ये्ाष्ये आणि महत्त्वाचे मौलिक किंवा विचरणात्मक शास्त्रग्रंथ यांच्या प्रणेत्यांनाा्रणेत्यांना 'आचार्य' अशींशी संज्ञा लावण्याची प्रथाा्रथा आहे.
[[बौधायन]], [[आपस्तंबआास्तंब]], [[वसिष्ठ]], [[गौतम]], [[पाणिनीााणिनी]], [[बादरायण]], [[वात्स्यायन]], [[शंकराचार्य|शंकर]], [[रामानुज]], [[मध्व]], [[वल्लभाचार्यवल्ल्ाचार्य|वल्लभवल्ल्]] इत्यादिकांना '''आचार्य''' हे अभिधानं्िधान आहे.
