"आनंद" च्या विविध आवृत्यांमधील फरक

ऍरिस्टॉटलने युडाइमोनिया (ग्रीक:ग्रीकः εὐδαιμονία) चे मानवी विचार आणि कृतीचे उद्दिष्ट म्हणून वर्णन केले. Eudaimonia चे भाषांतर आनंदासाठी केले जाते, परंतु काही विद्वानांचे म्हणणे आहे की "मानवी उत्कर्ष" हे अधिक अचूक भाषांतर असू शकते. ॲरिस्टॉटलने निकोमाचियन एथिक्समध्ये या शब्दाचा वापर आनंदाच्या सामान्य अर्थाच्या पलीकडे केला आहे.

इस पूर्व ३५० मध्ये लिहिलेल्या निकोमाचेन एथिक्समध्ये, ॲरिस्टॉटलने सांगितले की आनंद (चांगले असणे आणि चांगले करणे) ही एकमेव गोष्ट आहे जी मनुष्य स्वतःच्या फायद्यासाठी इच्छिते, धन, सन्मान, आरोग्य किंवा मैत्री यापेक्षा वेगळे. त्यांनी निरीक्षण केले की पुरुष केवळ त्यांच्या स्वत:स्वतः च्या फायद्यासाठी नव्हे तर आनंदी राहण्यासाठी धन, सन्मान किंवा आरोग्य शोधतात. ॲरिस्टॉटलसाठी युडायमोनिया ही संज्ञा, ज्याचे भाषांतर 'आनंद' किंवा 'उत्कर्ष' असे केले जाते, ही भावना किंवा स्थितीऐवजी क्रियाकलाप आहे. Eudaimonia (ग्रीक:ग्रीकः εὐδαιμονία) हा एक शास्त्रीय ग्रीक शब्द आहे ज्यामध्ये "eu" ("चांगले" किंवा "कल्याण") आणि "डाइमोन" ("आत्मा" किंवा "लहान देवता" या शब्दाचा समावेश आहे, ज्याचा वापर एखाद्याच्या भरपूर अर्थासाठी विस्ताराने केला जातो. किंवा दैव). अशा प्रकारे समजले की, आनंदी जीवन हे चांगले जीवन आहे, म्हणजेच असे जीवन ज्यामध्ये एखादी व्यक्ती मानवी स्वभावाची उत्कृष्ट रीतीने पूर्तता करते. विशेषतः, ऍरिस्टॉटलने असा युक्तिवाद केला की चांगले जीवन हे उत्कृष्ट तर्कसंगत क्रियाकलापांचे जीवन आहे. "फंक्शन अर्ग्युमेंट" सह तो या दाव्यावर पोहोचला. मूलभूतपणे, जर ते योग्य असेल तर, प्रत्येक सजीवाचे एक कार्य असते, जे ते अद्वितीयपणे करते. ऍरिस्टॉटलसाठी मानवी कार्य हे तर्क करणे आहे, कारण ते एकमेव आहे जे मानव अद्वितीयपणे करतात. आणि एखाद्याचे कार्य चांगले किंवा उत्कृष्टपणे करणे चांगले आहे. ऍरिस्टॉटलच्या मते, उत्कृष्ट तर्कसंगत क्रियाकलापांचे जीवन म्हणजे आनंदी जीवन. अ‍ॅरिस्टॉटलने असा युक्तिवाद केला की जे उत्कृष्ट तर्कसंगत कार्य करण्यास असमर्थ आहेत त्यांच्यासाठी दुसरे सर्वोत्तम जीवन म्हणजे नैतिक सद्गुणांचे जीवन. अ‍ॅरिस्टॉटल ज्या मुख्य प्रश्नाचे उत्तर शोधत आहे तो म्हणजे "मानवी अस्तित्वाचा अंतिम हेतू काय आहे?" बरेच लोक आनंद, आरोग्य आणि चांगली प्रतिष्ठा शोधत आहेत. हे खरे आहे की त्यांचे मूल्य आहे, परंतु त्यांच्यापैकी कोणीही मानवतेचे उद्दिष्ट असलेल्या महान चांगल्याचे स्थान व्यापू शकत नाही. असे दिसते की सर्व वस्तू हे आनंद मिळविण्याचे साधन आहेत, परंतु ॲरिस्टॉटल म्हणाले की आनंद हा नेहमीच स्वतःचा अंत असतो.