"आयकर" च्या विविध आवृत्यांमधील फरक

करपात्र उत्पन्न वाढल्याने कर दर वाढू शकतो (याला पदवीप्राप्त किंवा प्रगतीशील कर दर म्हणून संबोधले जाते). कंपन्यांवर लादलेला कर सामान्यतः कॉर्पोरेट कर म्हणून ओळखला जातो आणि सामान्यतः सपाट दराने आकारला जातो. वैयक्तिक उत्पन्नावर बर्‍याचदाबऱ्याचदा प्रगतीशील दराने कर आकारला जातो जेथे उत्पन्नाच्या प्रत्येक अतिरिक्त युनिटवर लागू कर दर वाढतो (उदा. पहिल्या 2,50,000 उत्पन्नावर 0% कर, पुढील 2,50,000 वर 5% कर, इ.). बहुतेक अधिकारक्षेत्रे स्थानिक धर्मादाय संस्थांना करातून सूट देतात. गुंतवणुकीतून मिळणाऱ्या उत्पन्नावर इतर प्रकारच्या उत्पन्नापेक्षा वेगळ्या (सामान्यत: कमी) दरांवर कर आकारला जाऊ शकतो. कर कमी करणाऱ्या विविध प्रकारच्या क्रेडिट्सना परवानगी दिली जाऊ शकते. काही अधिकारक्षेत्रे आयकर किंवा पर्यायी आधारावर किंवा उत्पन्नाच्या मापावर जास्त कर लावतात.

अधिकारक्षेत्रातील रहिवासी करदात्यांच्या करपात्र उत्पन्न हे सर्वसाधारणपणे एकूण उत्पन्न कमी उत्पन्न उत्पन्न करणारे खर्च आणि इतर वजावट असते. सामान्यतः, केवळ मालमत्तेच्या विक्रीतून मिळणारा निव्वळ नफा, विक्रीसाठी ठेवलेल्या वस्तूंसह, उत्पन्नामध्ये समाविष्ट केला जातो. कॉर्पोरेशनच्या भागधारकांच्या उत्पन्नामध्ये सामान्यतः कॉर्पोरेशनच्या नफ्याचे वितरण समाविष्ट असते. वजावटीत सामान्यत: सर्व उत्पन्न-उत्पादक किंवा व्यावसायिक खर्च समाविष्ट असतात ज्यात व्यवसाय मालमत्तेच्या खर्चाच्या पुनर्प्राप्तीसाठी भत्ता समाविष्ट असतो. अनेक अधिकार क्षेत्रे व्यक्तींसाठी काल्पनिक कपातीची परवानगी देतात आणि काही वैयक्तिक खर्चाच्या कपातीची परवानगी देतात. बर्‍याचबऱ्याच अधिकारक्षेत्रे एकतर अधिकार क्षेत्राबाहेर कमावलेल्या उत्पन्नावर कर देत नाहीत किंवा अशा उत्पन्नावरील इतर अधिकारक्षेत्रांना भरलेल्या करांसाठी क्रेडिटची परवानगी देत ​​नाहीत. अनिवासी लोकांवर काही अपवाद वगळता केवळ अधिकारक्षेत्रातील स्त्रोतांकडून मिळणाऱ्या विशिष्ट प्रकारच्या उत्पन्नावर कर आकारला जातो.

बर्‍याचबऱ्याच अधिकारक्षेत्रांना कराचे स्वयं-मूल्यांकन आवश्यक असते आणि काही प्रकारचे उत्पन्न देणाऱ्यांना त्या देयकेमधून कर रोखून ठेवण्याची आवश्यकता असते. करदात्यांनी आगाऊ कर भरणे आवश्यक असू शकते. थकीत कर वेळेवर न भरणारे करदाते सामान्यतः महत्त्वपूर्ण दंडांच्या अधीन असतात, ज्यामध्ये व्यक्तींसाठी तुरुंगवास किंवा एखाद्या संस्थेचे कायदेशीर अस्तित्व रद्द करणे समाविष्ट असू शकते.

==सुरुवातीचीसुरूवातीची उदाहरणे==

पहिला आयकर साधारणपणे इजिप्तला दिला जातो.[1] रोमन प्रजासत्ताकाच्या सुरुवातीच्यासुरूवातीच्या काळात, सार्वजनिक करांमध्ये मालकीची संपत्ती आणि मालमत्तेचे माफक मूल्यमापन होते. सामान्य परिस्थितीत कर दर 1% होता आणि कधीकधी युद्धासारख्या परिस्थितीत 3% पर्यंत चढतो. हे माफक कर जमीन, घरे आणि इतर रिअल इस्टेट, गुलाम, प्राणी, वैयक्तिक वस्तू आणि आर्थिक संपत्तीवर लावले गेले. एखाद्या व्यक्तीकडे जितकी जास्त मालमत्ता होती, तितका जास्त कर त्यांनी भरला. व्यक्तींकडून कर वसूल करण्यात आला.[2]