"आचार्य पार्वतीकुमार" च्या विविध आवृत्यांमधील फरक

Content deleted Content added
(चर्चा | योगदान)
ओळ ६:
पार्वतीकुमार ह्यांचे औपचारिक शिक्षण इयत्ता चौथीपर्यंतच झाले{{sfn|पार्वतीकुमार|२०११}}. त्यांना नृत्याची स्वाभाविक आवड लहानपणापासून असली तरी शांताराम येरळकर ह्या त्यांच्या मित्रामुळे ते नृत्याकडे खऱ्या अर्थी वळले. येरळकरांनी त्यांना मुंबईतील परळ येथील संगीत नृत्य कलामंदिर येथे नेले आणि तेथे रतिकांत आर्य ह्यांच्याकडे त्यांनी कथक नृत्यशैलीचे शिक्षण घेण्यास प्रारंभ केला{{sfn|पार्वतीकुमार|२०११}}. कथक नृत्यशैली आत्मसात केल्यावर त्यासंदर्भातील शिकवण्या घेत असताना गिरगावातील देवधर संगीत-नृत्य-वर्गात कथकलीचे नृत्यगुरू कर्णाकर पण्णीकर ह्यांच्याशी त्यांचा परिचय झाला आणि पार्वतीकुमार कथकलीचे शिक्षण घेऊ लागले{{sfn|पार्वतीकुमार|२०११}}.
 
==पार्वतीकुमार यांनी दिग्दर्शित केलेले बॅले आणि चित्रपट==
मनीताईची फजिती, बिल्ली मौसी की फजेती, स्नो व्हाईट ॲन्ड सेवन ड्वार्फस्, पंचतंत्र, अपना हाथ जगन्नाथ आदी मुलांचे बॅलेही त्यांच्या नृत्यदिग्दर्शनाखाली गाजले.
 
गवना, दाग, बदमाश, विश्वामित्र मेनका, हम हिंदोस्थानी, एक मुसाफिर एक हसिना, दिल देके देखो, तुमसा नहीं देखा, काले-गोरे, मिस्टर एक्स, ढोला मारू, राज मुकुट, जय महालक्ष्मी (हिंदी), पोस्टातील मुलगी, प्रेम आंधळं असतं (मराठी), सुदी गुंटालू (तेलगू) आदी चित्रपटांतही त्यांनी नृत्यदिग्दर्शक म्हणून भूमिका बजावली. त्यांनी ‘तंजावूर नृत्यशाळा’ ही भरतनाट्यम् शिकवणारी संस्था स्थापन केली होती.
 
राज्य सरकारचा सांस्कृतिक विभाग पुरस्कार, एफआयई फाऊंडेशन पुरस्कार, अखिल भारतीय नाटय़ परिषदेचा पुरस्कार, संगीत नाटक अकादमी पुरस्कार, मराठी नाट्य परिषद मुंबईचा पुरस्कार, शारंगदेव शिष्यवृत्ती, महाराष्ट्र गौरव पुरस्कार आदी सन्मान त्यांना मिळाले आहेत. त्याखेरिज कला छाया, बाल रंगभूमी, लिटल थिएटर, साहित्य संघ मंदिर, युवक बिरादरी, गान कला भारती, गणेश प्रसाद सोशल फोरम, रंगश्री बॅले ट्रुप, कला परिचय, कोकण कला मंडळ आदी संस्थांचेही पुरस्कार त्यांना मिळाले आहेत. संगीत नाटक अकादमी, नवी दिल्ली या संस्थेचेही ते कार्यकारिणी सदस्य होते.
 
==संदर्भ==