"राष्ट्रभाषा" च्या विविध आवृत्यांमधील फरक

Content deleted Content added
(चर्चा | योगदान)
छोNo edit summary
टंकनदोष काढले
खूणपताका: मोबाईल संपादन मोबाईल वेब संपादन
ओळ २:
भारतीय संविधानानुसार भारताला कोणतीही अधिकृत राष्ट्रभाषा नाही. परंतु, भारतात २२ अधिकृत राष्ट्रीय भाषा आहेत. देशात हिंदी, बंगाली, [[मराठी]], तेलगू, तामिळ, गुजराती, कन्नड, ओडिया, मल्याळम, पंजाबी, आसामी या मुख्य भाषा आहेत. संस्कृत, तामिळ, मल्याळम, कन्नड, तेलगू आणि ओडिया यांना भारताच्या अभिजात भाषा म्हणून सरकारने घोषित केले आहे. या भाषांमध्ये हिंदी भाषा नाही.
 
संसदीय कार्यवाही, न्यायपालिका आणि केंद्र सरकार आणि विविध राज्य सरकारांमधीलशासनातील संवाद यांच्यासारख्या अधिकृत हेतूंसाठी इंग्रजीचा आणि हिंदीचा वापर केला जातो. राज्य सरकारशासन त्यांच्या पत्रव्यवहारात इंग्रजी तसेच काही राज्ये हिंदी भाषा वापरतात. भारतातील राज्ये परशिष्टात नमूद केल्यानुसार २२ अधिकृत भाषांना अधिकृत दर्जा देण्यात आला आहे. या सर्व भाषा समान अधिकृत दर्जाची आहेत आणि यापैकी कोणत्याही एका भाषेत सरकारीशासकीय कागदपत्रे लिहिली जाऊ शकतात. म्हणूनचभारताच्या भारतालासंविधानानुसार २२देशाला मोठ्या अधिकृत भाषा असून हिंदीला देशाच्या राज्यघटनेनुसार राष्ट्रीय भाषेचा दर्जा नसला तरी भारतीयांच्या जनमानसात हिंदी हीच बोलीकोणतीही [[राष्ट्रभाषा]] आणि इंग्रजी हीच लेखी राष्ट्रभाषा आहे, अशी मान्यता आहेनाही.
 
==सी.एम.बी.ब्रान यांच्या व्याखेनुसार ==