"कथक" च्या विविध आवृत्यांमधील फरक

कथ्थक हा उत्तर भारतातील प्रमुख नृत्यप्रकार असून भावप्रधान आणि चमत्कारप्रधान तत्त्वाचा समावेश हे या शैलीचे वैशिष्ट्य आहे. शास्रीयदृष्ट्या या शैलीत गत, तोडे, नायक नायिका भेद, तत्कार, घुंगुरांचा आवाज, तालवादकासह नर्तकाची जुगलबंदी अशा प्रकारांचा समावेश होतो. या गोष्टीमुळे लोकरंजनही होते.

कथक ह्या शब्दाचा व्युत्पुतीव्युत्पत्ती 'कथा कहे सो कथक' अशी सांगितली जाते. म्हणजेच हावभाव आणि हाताच्या व पायाच्या हालचाली वापरून कथा सांगणाऱ्या व्यक्तींपासून कथक हा शब्द आला असे म्हणले जाते. याचाच दुसरा अर्थ कथा सांगणारी शैली म्हणजे कथक असा होतो.

१. [[जयपूर घराणे (कथक)|जयपूर घराणे]] - भानुजी हे मुख्य प्रवर्तक ते. याच्या चार शाचेशाखांचे नायक नत्थूलाल, शंकरलाल, गिरिधारीलाल, व भानजी. हे अन्य प्रवर्तक होयहोत.

२. [[लखनौ घराणे (कथक)|लखनौ घराणे]] - ईश्वरीप्रसाद हे प्रवर्तक होते: ईश्वरीप्रसाद.

३. [[बनारस घराणे (कथक)|बनारस घराणे]] - जानकीप्रसादप्रवर्तक हे: प्रवर्तकजानकीप्रसाद होते.

अच्छन महाराज, [[बिरजू महाराज]], [[रोहिणी भाटे]], [[नंदकिशोर कपोते]], [[मनीषा साठे]], रोशनकुमारी, हजारी प्रसाद हे कथ्थक नृत्यप्रकारातील प्रसिद्ध कलाकारकलावंत आहेत.