"रघुनाथ जगन्नाथ सामंत" च्या विविध आवृत्यांमधील फरक

'''रघुवीर सामंत''' (जन्म: [[वाई, २४ डिसेंबर]], [[इ.स. १९०९]],; [[वाई]]मृत्यू : दादर-मुंबई, मृत्यू: [[१७ सप्टेंबर]], [[इ.स. १९८५]], [[दादर]]) हे मराठी लेखक, प्रकाशक व संपादक होते. यांचे मूळ नाव रघुनाथ जगन्नाथ सामंत. ‘रघुवीर सामंत’ या नावाने, तसेच ‘कुमार रघुवीर’ ह्या टोपण नावाने त्यांनी लेखन केले.<ref>{{संकेतस्थळ स्रोत|दुवा=http://marathivishwakosh.in/khandas/khand19/index.php?option=com_content&view=article&id=10117|title=सामंत, रघुवीर जगन्नाथ|प्रकाशक=महाराष्ट्र राज्य मराठी विश्वकोश निर्मिती मंडळ, मुंबई|लेखक=अ.र. कुलकर्णी|ॲक्सेसदिनांक=१५ जुलै २०१४}}</ref>

रघुवीर सामंतांचे वडील जगन्नाथ सामंत सबजज्ज होते. वाई, भिवंडी, डहाणू, कल्याण, धुळे, पुणे, ठाणे याठीकाणीया ठिकाणी नोकरी करून शेवटी ते ठाणे येथे स्थायिक झाले. मुलगा रघुवीर याला शिक्षणासाठी त्यांनी वसतिगृहात ठेवले होते.

इ.स. १९३३ साली रघुवीर सामंतांनी 'पारिजात प्रकाशन' सुरु केले. त्यांची तीन वर्षांची मुलगी ज्योती अकाली निधन पावल्यामुळे तिच्या स्मृत्यर्थ सामंतांनी इ.स. १९४३ साली 'अमरज्योति वाङमय' ही प्रकाशनसंस्था सुरु केली. बालवाङमय प्रसिद्ध करण्याकडे त्यांचा अधिक कल होता. दोन्ही प्रकाशनसंस्थांतर्फे कथा, शब्दचित्रे, लघुनिबंध, गाणी, सांघिक अभिनयगीते, नाट्यात्मक कादंबरीकादंबऱ्या, ग्रामीण जीवनावरील कादंबरीकादंबऱ्या, नाटकनाटके, विद्यार्थ्यांसाठी माहितीपर छोटी पुस्तके आणि विज्ञानकोशाचे दोन खंड अशी वेगवेगळ्या प्रकारातील पुस्तके इ.स. १९३३ ते १९६५ या कालावधीत सामंतांनी प्रकाशित केली.

इ.स. १९३४च्या जानेवारी महिन्यात सामंतांनी 'पारिजात' मासिक सुरुसुरू केले. जानेवारी, इ.स. १९३४ ते फेब्रुवारी, इ.स. १९३५ या वर्षभराच्या काळात त्यांनी 'पारिजात'चे चौदा अंक प्रसिद्ध केले. त्यानंतर इ.स. १९४० साली जानेवारी महिन्यात 'ज्योती' नावाचे मासिक सुरुसुरू करून फेब्रुवारी, इ.स. १९४१ पर्यंत त्याचेही चौदा अंक प्रकाशित केले.

कोल्हापूरच्या एस.एम.टी.टी.(Shri Maharani Tarabai Govt. College of Education) महाविद्यालयातून सामंतांनी अध्यापनक्षेत्रातील पदवी मिळवली होती. इ.स. १९३८ ते १९५० या काळात त्यांनी गिरगावातील 'चिकित्सक हायस्कूल' मध्ये शिक्षक म्हणून काम केले. इ.स. १९४१ साली त्यांनी 'चिरंजीव' या चित्रपटनिर्मितीतहीचित्रपटनिर्मितीत भाग घेतला होता. 'चिकित्सक'मधील नोकरी सोडल्यानंतर त्यांनी खंडाळ्याला 'घरकुल' हे लाॅजिंग बोर्डींगबोर्डिंग इ.स. १९५० ते १९५३ या काळात चालवले. इ.स. १९५७ साली रघुवीर सामंत पुन्हा अध्यापन व्यवसायाकडे वळाले. इ.स. १९५७-५८ ही दोन वर्षे पालघरजवळच्या सातपाटी येथील 'आदि जनता हायस्कूल'मध्ये मुख्याध्यापक, इ.स. १९५९ साली माहीमच्यामाहीम-मुंबईच्या लोकमान्य विद्यालयात फर्स्ट असिस्टंट, व इ.स. १९६० साली मुंबईच्या मराठा मंदिर संस्थेच्या वरळी हायस्कूलमध्ये मुख्याध्यापक म्हणून काम केल्यावर इ.स. १९६१च्या जानेवारी महिन्यात ठाकुरद्वारच्याठाकुरद्वार(मुंबई)च्या मराठा मंदिर शाळेत त्यांची बदली करण्यात आली. इ.स. १९६१च्या जून महिन्यात नोकरीचा राजीनामा देऊन सामंत अध्यापन व्यवसायापासून दूर झाले.

|सुरंगीचीआजची वेणीगाणी||रूपांतरितसांघिक रशियनगेय कथागीते||मराठी||भारतगौरवपारिजात ग्रंथमालाप्रकाशन, मुंबई||इ.स. १९३५१९३९

|पणत्याउपकारी माणसे (खंड ४- घरोघरच्या देवी)||लघुनिबंधनाट्यात्मक कादंबरी||मराठी||पारिजात प्रकाशन, मुंबई||इ.स. १९३८१९४४

|आजचीएम. गाणीव्हिटॅमिन||सांघिकदोन गेयअंकी गीतेनाटक||मराठी||पारिजातअमरज्योती प्रकाशनवाङ्मय, मुंबई||इ.स. १९३९१९५७

|मसालेवाईकजिवंत प्राणी - दुसरे सातझरे||स्वभावचित्रेकथासंग्रह||मराठी||पारिजातअमरज्योती प्रकाशनवाङ्मय, मुंबई||इ.स. १९४०१९५९

|तारांगणजीवनगंगा ||अभिनव चित्रबंधकादंबरी||मराठी||पारिजात प्रकाशन, मुंबई||इ.स. १९४०१९४७

|तांडापणत्या||कथासंग्रहलघुनिबंध||मराठी||अमरज्योतीपारिजात वाङमयप्रकाशन, मुंबई||इ.स. १९४६१९३८

|जीवनगंगामसालेवाईक प्राणी - पहिले सात||कादंबरीस्वभावचित्रे||मराठी||पारिजात प्रकाशन, मुंबई||इ.स. १९४७१९४०

|आम्हालामाणसाचे जगायचंयशेपूट||कादंबरी ||मराठी ||अमरज्योती वाङमय, मुंबई||इ.स. १९५४१९४४

|एम.रक्त नि व्हिटॅमिनशाई||दोनकविता अंकीव नाटकसांघिक गीते||मराठी||अमरज्योतीपारिजात वाङ्मयप्रकाशन, मुंबई||इ.स. १९५७१९४७

|दिलजमाईरज:करण||कथा-निबंध||मराठी||अमरज्योतीपारिजात वाङ्मयप्रकाशन, मुंबई||इ.स. १९५९१९४१

|जिवंतवाळूतील झरेपाउले||कथासंग्रहकथाशब्दचित्रे||मराठी||अमरज्योतीपारिजात वाङ्मयप्रकाशन, मुंबई||इ.स. १९५९१९३४