"एक्वापोनिक्स" शेती मासे आणि झाडांच्या सहजीवनामुळे जास्त उत्पादन घेणे शक्य असल्याने कमी जागे आणि कमी वेळेत जास्त फायदा मिळवता येऊ शकतो. पण हे करत असताना "एक्वापोनिक्स" सुरवातीचा (स्थिर भांडवलाचा) खर्च हि जास्त येतो. त्याच बरोबर "एक्वापोनिक्स" उर्जेचा खर्च हि पारंपारिक शेती पेक्षा जास्त असतो. असे असले तरी भारतातील प्रयोगातून असे दिसते कि साधारणतः २ गुंठे शेतीतून वर्षाला "एक्वापोनिक्स" १ ते १.५ लाख रुपये उत्पन मिळवणे शक्य असून ह्यातून पाऊसच्या पाण्यावर अवलंबून असणाऱ्या एक-पिक पद्धतीतील शेतकऱ्यांसाठी हि शेतीची पद्धत किफायतशीर असू शकते.
==ऑक्सिजनची पातळी==
जैव-बेड आणि वॉटर हीटर सिस्टममध्ये पाणी प्रवाहातून 5 पीपीएमच्या वरुन विसर्जित ऑक्सिजन. 500 लि. बी.ओ. च्या बायो-बेथ वॉटर फ्लोचा दर, वॉटर हीटिंग सिस्टमसाठी 200 डी.पी.एम. पाणी प्रचलन, इच्छेसाठी डीओ आणि वॉटर तापमान पाणी तापमान - आदर्श जल तापमान टिलिपिया 28 ते 32 अंश सी आहे, परंतु हिवाळ्याच्या सत्रादरम्यान सकाळच्या वेळी सलग 11 डिग्री सेल्सिअस कमी तापमानात कमी होते. यामुळे माशांच्या वाढीवर परिणाम झाला, म्हणून स्वतंत्र पंप आणि सौर वॉटर हीटर यंत्रणांनी दिवसाच्या वेळी पाणी वाढविण्याचा प्रयत्न केला. चाचणी सुरू करताना मासे टाकीमध्ये पाण्याच्या तापमान कमी करण्यासाठी गृहित धरले तर भारतीय परिस्थितीमध्ये ऍक्फोनिस प्रणालीची मोठी मर्यादा असणार नाही. हे चुकीचे आहे, कारण हिवाळी महिन्यांत सरासरी पाणी तापमान इच्छा पातळीपेक्षा खूपच कमी होते. असे आढळून आले, की प्रत्येक जैव-बेड अभिसरण सायकल रात्री वेळी, 2 सी पाणी तापमान ड्रॉप, शेवटी 10 मासे टाकी पाणी तापमान कमी - साठी 5-8 तास अभिसरण वेळ 12 सी. हे बाष्पीभवन करण्यामुळे थंड होण्याच्या कारणांमुळे होते. किमान किमान आणि ऑक्टोबर ते फेब्रुवारी महिन्यांमध्ये अनुक्रमे 17 आणि 25 अंश तापमान होते. मासे वाढत असलेल्या एफसीआरचे या वाईट रीतीने प्रभावित खाद्य क्रियाकलाप. मासे टाकीमध्ये पाणी तापमान व खालच्या फीडिंग फिश घनतेत अडथळा आणल्यामुळे अनेकदा माशांच्या वाढीचा रेकॉर्ड प्रभावित होतो.
