"ग्रेगोर मेंडेल" च्या विविध आवृत्यांमधील फरक

Content deleted Content added
नवीन वर्ग घातला - हॉटकॅट वापरले
छो Pywikibot 3.0-dev
ओळ १९:
डोमिनण्ट आणि अप्रतिष्ठेय फिनोटाइप (1) पालक पिढी (2) एफ 1 पिढी (3) F2 पिढी
"आधुनिक आनुवांशिकांचा बाप" म्हणून ओळखले जाणारे ग्रेगोर मॅडेल हे पॅलेक्वे विद्यापीठ, ओलोमॉक (फ्रेडरिक फ्रान्ज व जोहान कार्ल नेस्लेर) आणि त्यांच्या सहकार्यांना मठात (जसे फ्रांझ डायब्लेल) अभ्यास करण्यासाठी प्रेरणा देतात. वनस्पतींमध्ये फरक 1854 मध्ये, नॅपने मठांच्या 2 हेक्टर (4.9 एकर) प्रायोगिक उद्यान, [16] मध्ये अभ्यास करण्यासाठी मुख्यतः मेंडेलला मान्यता दिली जे मूळतः 1830 मध्ये Napp द्वारे लावले गेले होते. [13] मेंढीमध्ये आनुवंशिक गुणांचे शिक्षण घेतलेल्या नेस्लेरच्या विपरीत, मेंडल वनस्पतींवर केंद्रित होते.
मोंडेल मठ त्याच्या लहान बाग प्लॉट मध्ये सामान्य खाद्यतेल वाटाणा त्याच्या प्रयोग चालते हे प्रयोग 1856 मध्ये सुरु झाले व काही आठ वर्षांनंतर पूर्ण झाले. 1865 मध्ये, त्यांनी प्रादेशिक वैज्ञानिक परिषदेत दोन प्रयोगांमध्ये त्यांच्या प्रयोगांचे वर्णन केले. पहिल्या व्याख्यानात त्यांनी त्यांचे निरिक्षण आणि प्रायोगिक परिणाम वर्णन केले. दुसर्यादुसऱ्या महिन्यात, ज्याला एक महिना नंतर देण्यात आला, त्याने त्यांना स्पष्ट केले.
 
मटारांच्या झाडे सह प्रारंभिक प्रयोगांनंतर, मेंडेलने सात गुणांचा अभ्यास केल्यावर पश्चातबुद्धी केली, जी स्वतंत्रपणे इतर गुणधर्मांमधून वारशाने आल्या: बीझ आकार, फुलांचा रंग, बियाणे डगलाचे झाकण, पोड आकृती, कच्चा पोड रंग, फ्लॉवरचे स्थान आणि रोपांची उंची. त्यांनी प्रथम बीज आकार केंद्रित केला, जो कोन किंवा गोल होता. [17] 1856 आणि 1863 च्या दरम्यान मँडेलने काही 28,000 झाडांची लागवड केली आणि त्यातील बहुतांश मटार (पिसुम सटिवुम) झाडे लावले. [18] [1 9] [20] या अभ्यासातून असे दिसून आले की जेव्हा खरे-प्रजननासाठी विविध प्रकारचे एकमेकांना ओलांडले (उदा. लहान वनस्पतींनी लहान वनस्पतींनी फलित केले), चार मटारांच्या वनस्पतींपैकी एकाने शुद्धीकरणाचे अपवर्जन गुण होते, चार पैकी दोन संकरित होते आणि चारपैकी एक होते. शुभ्र प्रबळ त्यांच्या प्रयोगांनी त्यांना दोन सामान्यीकरण, कायदा कायदा आणि स्वतंत्र वर्गीकरण कायदा बनविला, ज्याला नंतर मॅन्डेलचे वारस म्हणून ओळखले जाऊ लागले. [21]