"अमृता प्रीतम" च्या विविध आवृत्यांमधील फरक

Content deleted Content added
No edit summary
खूणपताका: मोबाईल संपादन मोबाईल वेब संपादन
No edit summary
ओळ १:
</https://en.wikipedia.org/wiki/Amrita_Pritam>
{{संदर्भहीन लेख}}
{{माहितीचौकट साहित्यिक
| नाव = अमृता प्रीतम<br> Amrita Pritam<br>ਅੰਮ੍ਰਿਤਾ ਪ੍ਰੀਤਮ
ओळ ३८:
अमृता प्रीतम यांना [[इ.स. १९५७|१९५७]] मध्ये [[साहित्य अकादमी पुरस्कार]], [[इ.स. १९५८|१९५८]] मध्ये पंजाब सरकारच्या भाषा विभागाचा पुरस्कार, [[इ.स. १९८८|१९८८]] मध्ये [[बल्गेरिया|बल्गेरियामधील]] [[वैरोव पुरस्कार]] आणि [[इ.स. १९८२|१९८२]] मध्ये भारतातील सर्वोच्च साहित्यिक पुरस्कार समजल्या जाणाऱ्या [[ज्ञानपीठ पुरस्कार|ज्ञानपीठ पुरस्काराने]] सन्मानित करण्यात आले.
[[चित्र:Amrita Pritam (1919 – 2005) , in 1948.jpg|205px|right|अमृता प्रीतम यांचे इ.स.१९४८ मधील छायाचित्र]]
 
==चरित्र==
 
===पार्श्वभूमी===
 
अमृता प्रीतम यांचा जन्म १९१९ मध्ये सध्याच्या पाकिस्तानच्या पंजाबच्या मंडी बहाउद्दीन येथे अमृत कौर या नावाने झाला. तो एक प्रचारक होता - शीख धर्माचा उपदेशक. अमृताच्या आईचे अकरा वर्षांचे असताना निधन झाले. त्यानंतर लगेचच ती व तिचे वडील लाहोर येथे गेले आणि तेथेच तिने १९४७ मध्ये भारतात स्थलांतर होईपर्यंत वास्तव्य केले. प्रौढांच्या जबाबदाऱ्या सामना करून आणि आईच्या निधनानंतर एकाकीपणाने त्याला वेढले, अगदी लहान वयातच ती लिहायला लागली. १९३६ मध्ये वयाच्या सोळाव्या वर्षी त्यांनी अमृत लेहरन (अमर वेव्हज) या कवितांचे पहिले काव्यसंग्रह प्रकाशित केले होते ज्या वर्षी तिने लहानपणापासूनच व्यस्त असलेल्या संपादक प्रीतम सिंगशी लग्न केले आणि अमृत कौर यांचे नाव बदलून अमृता प्रीतम केले.
 
स्वातंत्र्यानंतर, सामाजिक कार्यकर्ते गुरु राधा किशन यांनी दिल्लीत पहिले जनता ग्रंथालय आणण्यासाठी पुढाकार घेतला होता. स्वातंत्र्यानंतर काही काळ सामाजिक कामातही ती सहभागी झाली होती. उद्घाटन बलराज साहनी आणि अरुणा असफ अली यांच्या हस्ते झाले आणि त्या अनुषंगाने त्या कार्यक्रमाला हातभार लागला. हे स्टडी सेंटर कम लायब्ररी अजूनही क्लॉक टॉवर, दिल्ली येथे चालू आहे. भारत विभाजन होण्यापूर्वी तिने काही काळ लाहोर रेडिओ स्टेशनवरही काम केले होते.
 
गरम हावा या अमर विभाजन चित्रपटाचे दिग्दर्शक म्हणून प्रसिद्ध असलेल्या एम. एस. सत्यू यांनी आपल्या दुर्मिळ नाट्यसृष्टी 'एक थे अमृता' च्या माध्यमातून तिला नाट्य श्रद्धांजली वाहिली.
 
 
==प्रमुख साहित्य==