"बेसबॉल" च्या विविध आवृत्यांमधील फरक

*बेसबॉल हा खेळ दोन विरोधी संघात खेळला जातो. खेळपट्टीवर खेळणाऱ्या खेळाडूला पिचर म्हटले जाते. एका संघाच्या खेळाडूने बॉल फेकून दुसऱ्या संघावरील खेळाडू बॉल मारण्याच्या प्रयत्न करतो. आक्रमक संघाचे उद्दिष्ट हे बॉलला नाटकाच्या क्षेत्रात फेकून धावपटू चालविणे म्हणजे चार बाजूंच्या विरुद्ध दिशेने फिरणे. बचावात्मक संघाचे उद्दिष्ट म्हणजे फलंदाजला धावपटू बनविण्यापासून रोखण्यासाठी आणि धावपटूच्या तळापर्यंत अग्रेषीत करण्यास प्रतिबंध करणे. धावपटू कायदेशीरपणे बेसच्या सभोवताली अग्रेसर होताना घरगुती प्लेटला स्पर्श करतो तेव्हा तो धावला जातो. खेळाच्या शेवटी सर्वाधिक धावा काढणारा संघ विजेता ठरतो.

*बॅटिंग संघाचा पहिला उद्दीष्ट म्हणजे प्रथम खेळाडू सुरक्षितपणे पोहोचणे. बॅटिंग टीमवरील खेळाडू जो "बेस आउट" न करता प्रथम बेसमध्ये पोहोचला जातो, तो धावपटू म्हणून पुढील बेसमध्ये प्रगती करण्याचा प्रयत्न करू शकतो. फलंदाजी करणारे फलंदाज किंवा धावपटू "आउट" करून धावा टाळण्याचा प्रयत्न करतात, ज्यामुळे त्यांना खेळाच्या क्षेत्रातून बाहेर काढता यावे.दोन्ही खेळपट्टी आणि क्षेत्ररक्षकांना फलंदाजी करणाऱ्या खेळाडूंच्या खेळाडूंना बाहेर काढण्याची पद्धत असते. प्रतिस्पर्धी संघ फलंदाजी आणि क्षेत्ररक्षणादरम्यान मागे फिरतात; फिल्डिंग टीमने तीन षटके टाकली की फलंदाजाची बँटिंगची वेळ संपती. प्रत्येक संघासाठी एक फलंदाज फलंदाजी करतो. एक गेम सहसा नऊ डावांत बनलेला असतो आणि खेळ संपताना मोठ्या संख्येने धावा केल्या जातात. नऊ डावांच्या शेवटी धावांचा पाठलाग केल्यास अतिरिक्त डाव खेळले जातात. बेसबॉलमध्ये घड्याळ्याची गरज नसते, परंतु बहुतांश गेम हे नवव्या पिंजर्यात संपवतात.

{{Infobox sport

| image=Wrigley field 720.jpg