"ऊदा देवी" च्या विविध आवृत्यांमधील फरक
Content deleted Content added
छो सांगकाम्या_द्वारे_सफाई |
छो सांगकाम्या_द्वारे_सफाई |
||
ओळ ३:
'''ऊदा देवी''' [[१८५७ चे स्वातंत्र्ययुद्ध|१८५७ च्या स्वातंत्रयुद्धातील]] एक लढवय्यी होती, जिने [[ब्रिटिश ईस्ट इंडिया कंपनी]] विरुद्ध लढा दिला.
जिथे [[भारतातील जाती व्यवस्था|उच्च जातीतील]] इतिहास लेखक [[झाशीची राणी]] सारख्या उच्च जातीय नायिकांचे प्रतिकारातील योगदान अधोरेखित करतात, तिथे [[ब्रिटिश भारत|ब्रिटीश]] वसाहतवादाविरुद्ध [[भारतीय स्वातंत्र्यलढा|भारतीय स्वातंत्र्ययुद्धात]] ऊदा देवी सारख्या [[दलित]] लढवय्यांचा प्रतिकार लक्षणीय असूनही ते दुर्लक्षिले जाते.<ref>{{स्रोत पुस्तक|
भारतीय लोकांमधील ब्रिटीश प्रशासनाविरुद्ध वाढत जाणारा राग पाहून, ऊदा देवी जिल्ह्याच्या राणीकडे, म्हणजे बेगम हजरत महलकडे युद्धात सहभागी होण्यासाठी गेली. येऊ घातलेल्या युद्धासाठी तयार रहाण्याकरिता बेगम हजरत महलने तिला स्त्रियांची पलटण उभी करण्यासाठी मदत केली.<ref>{{जर्नल स्रोत|last=Gupta|first=Charu|date=2007|शीर्षक=Dalit 'Viranganas' and Reinvention of 1857|jstor=4419579|journal=Economic and Political Weekly|volume=42|issue=19|pages=1739–1745}}</ref> जेव्हा ब्रिटिशांनी अवध वर हल्ला केला तेव्हा ऊदा देवी आणि तिचा नवरा दोघेही सशस्त्र प्रतिकारात सहभागी झाले. जेव्हा तिला तिच्या नवऱ्याला लढाईत वीरमरण आल्याचे समजले तेव्हा तिने पूर्ण शक्तीनिशी शेवटची मोहीम उघडली.<ref>{{स्रोत पुस्तक|
जेव्हा ब्रिटिशांनी कॉलीन कँपबेल ह्याच्या नेतृत्वाखाली लखनौ शहरातील सिकंदर बागेवर हल्ला केला, तेव्हा त्याला दलित स्त्री लष्कराचा सामना करावा लागला. लढाईच्या ह्या क्षणांविषयी बऱ्याच कविता लिहिल्या गेल्या आहेत आणि अनेक गीते गायली गेली आहेत. त्यापैकी एक गाणे:<br>
:“कोई उनको हब्सीन कहता, कोई कहता नीच अछूत”
ओळ १३:
== सिकंदर बागचे युद्ध ==
नोव्हेंबर १८५७ मध्ये सिकंदर बाग येथे ऊदा देवी यांनी ब्रिटीश सैन्याशी युद्ध केले. आपल्या सैन्याला युद्धासाठी सुचना देऊन झाल्यावर ऊदा देवी स्वत: पिंपळाच्या झाडावर चढल्या आणि आपल्या बंदुकीने पुढे सरसावणाऱ्या ब्रिटीश फ़ौजेवर गोळीबार करण्यास सुरूवात केली. त्यावेळच्या एका ब्रिटीश अधिकाऱ्याच्या लक्षात आले की, अनेक सैनिकांना वरच्या दिशेने आलेल्या गोळ्यांनी ठार केलेले होते.<ref>{{स्रोत पुस्तक|शीर्षक=Virangana Uda Devi|last=Verma|first=R.D|publisher=Mahindra Printing Press|year=1996|isbn=|location=|pages=}}</ref> वरुन येणाऱ्या गोळ्या आसपासच्या झाडांवर लपून बसलेल्या नेमबाजाच्या बंदूकीतून येत असाव्यात असा अंदाज त्या अधिकाऱ्याने बांधला आणि आपल्या सैनिकांना आसपासच्या झाडांवर गोळीबार करण्यास सांगितले. झाडावरून गोळीबार करणाऱ्या व्यक्तीला मारून खाली पाडण्यात यश आल्यावर, त्यांनी तपासले असता ती ऊदा देवी होती. विल्यम फ़ोर्ब्स-मिशेल यांच्या रेमिनिसन्सेस ऑफ़ द ग्रेट म्युटीनी या पुस्तकात ऊदा देवी बद्दल ते लिहितात,
"ती दोन जुन्या बनावटीच्या काव्हीलरी पिस्तूलांनी सज्ज होती, एक तीच्या हातात तर दुसरे कमर पट्ट्यात खोवलेले होते आणि त्यातल्या गोळ्या अजुनही भरलेल्या होत्या, तिच्या जवळ गोळ्यांनी भरलेला एक बटवा होता, तिने स्वत:च युद्धापूर्वी काळजीपूर्वक तयार केलेल्या लपायच्या झाडावरील जागेवरून सहा पेक्षा जास्त सैनिकांना ठार केले होते."<ref>{{संकेतस्थळ स्रोत|
पिलभीतचा पासी समुदाय, प्रत्येक दरवर्षी नोव्हेंबरच्या 16 तारखेला ऊदा देवींचा हुतात्मादिन साजरा करण्यासाठी एकत्र येतो.<ref>{{संकेतस्थळ स्रोत|
==संदर्भ==
|