|
'''मराठा''' ही महाराष्ट्रातील एक उच्चवर्णीय [[क्षत्रिय]] हिंदू जात आहे. मराठा जातीच्या विविध पोटजाती सुद्धा आहेत – [[कुणबी]], कुणबी मराठा, मराठा कुणबी इत्यादी.<ref>http://www.britannica.com/EBchecked/topic/363851/Maratha</ref><ref>http://www.britannica.com/EBchecked/topic/285248/India/46986/The-Marathas</ref>
मराठा ही लढाऊ जात आहे. [[शहाण्णव कुळी मराठा|शहाण्णव कुळी]], [[कुणबी]], मराठा कुणबी, कुणबी मराठा हे या जातीचे उपप्रकार आहेत. [[महाराष्ट्र]]ासह, [[गोवा]], [[कर्नाटक]], [[आंध्र प्रदेश]], [[तमिळनाडू]], [[हरियाणा]] तसेच [[मध्य प्रदेश]],[[गुजरात]] ही मराठा लोकसंख्या असलेली राज्ये आहेत. [[मराठी भाषा|मराठी]], [[तमिळ भाषा|तमिळ]], [[तेलुगू]], [[तंजावर मराठी]] या मराठ्यांच्या भाषा आहेत.
!! मराठा !!
1] मराठा या शब्दाचे संस्कृत रुप महाराष्ट्र आहे अर्थात ज्यांचे राष्ट्र मोठे आहे ते मराठे.महारठ्ठा,मरहट्टा,महारथ,महारथी म्हणजे मराठा उर्फ राष्ट्रपती या संद्या प्राचिनकाळी अत्यंत शौर्यशाली रणधुरंधर क्षञिय राजबिँडे पुरुषानाच लावित असत.याला आधार रघुवंश सर्ग 6 मधिल पुढिल श्लोक आहे'
"एकोदश सहस्ञाणी योद्धयेद्यस्तु ध्वनिनाम् ! शस्ञशास्ञ प्रवीणश्च विद्नयः स महारथः !!
भावार्थ = शस्ञशास्ञात म्हणजे रणविद्येत प्रविण होऊन जो क्षञिय एकटा दहा हजार योद्ध्याबरोबर लढु शकतो त्या रणधुरंधरासच महारट्ट- महारथ/महारथी म्हणतात." या संबंधाने डा भांडारकर म्हणतात,"महारथ,महारथी,मरहट्टा व मराठा यांचे संस्कृत रुप महाराष्ट्र असे आहे.अर्थात महाराष्ट्र म्हणजे महारथ्यांचा/महारट्ट्यांचा उर्फ मराठा क्षत्रियांचा देश होय.
2 ]ख्रिस्ती सनापुर्वी 7 व्या शतकात क्षत्रिय दक्षिणेत आले विँध्य पर्वताच्या दक्षिणेकडील देशसंबंधाने पाणिनीच्याही पुर्वी कात्यायनाने आपल्या कार्तिकात उल्लेख केला आहे.हा या बाबिस सबळ पुरावा होय.तसेच ख्रिस्ती शकाच्या पुर्वी 3 र्या शतकाच्या अशोकाच्या शिलालेखावरुन जास्त पुरावा मिळतो,या लेखात राष्ट्रिक पैठेणिक अशी नावे आढळतात.पैठण येथे राहणार्याना पैठेणिक व हल्लीच्या मराठ्यांचे पुर्वज ते राष्ट्रिक होत.अशोकाच्या कुंडे येथिल शिलालेखात महाभोजाचाही उल्लेख आहे.याप्रमाणे पतंजलीच्या पुर्वि 100 वर्षे उत्तर व दक्षिणेत दळणवळण चालु होते व महाराष्ट्रात राष्ट्रिक,महाराष्ट्रिक व भोज लोकांची राज्ये होती.(भांडारकृत दक्षिणचा इंग्रजी इतिहास पेज 11).
3] तसेच हरिवंशात नाग उपनावाच्या क्षत्रिय राजकन्यापासुन झालेल्या यदुच्या 4 पुञानी सह्याद्रीपासुन थेट कन्याकुमारी पर्यँत 4 राज्ये स्थापिली असा उल्लेख सापडतो.त्याचप्रमाणे विदर्भ देशाचे भोज राजे सोमवंशी असुन ते यदुच्या कुळात उत्पन्न झालेले आहेत असा उल्लेख हरिवंशात आढळतो.यावरुन महाराष्ट्र व वर्हाडात राहणारे लोक चंद्रवंशी यादव-जाधव मराठे क्षत्रिय होते हे सिद्ध होते.ख्रिस्ति सनापुर्वी 7 व्या शतकापासुन इसवी सनाच्या 3 र्या शतकापर्यँत वर्हाड व महाराष्ट्रावर राष्ट्रे (रठ्ठे) उर्फ महाराष्ट्रे(महारठ्ठे) यांचे राज्य होते.पुढे ते अशोकाचे मांडलिक राजे झाले आणी पुढे स्वतंञ होऊन इ स 6व्या शतकापर्यँत त्यानी राज्ये केली.
4 ]मराठ्यांचे प्राचिनत्व = श्री वाल्मीकि रामायण , अयोध्याकांड,सर्ग 51 श्लोक 6 यात दशरथाला महाराष्ट्रे(महारठ्ठे) विवर्धन असे म्हटले आहे.तसेच इ सनापुर्वी 6व्या शतकात जैन लोकांच्या "कृत्तांग सुञ" या भद्रबाहुने लिहिलेल्या ग्रंथात महाराष्ट्र शब्द आढळतो,तसेच या ग्रंथाच्या आधाराने इ सनापुर्विच्या 2र्या शतकात शामाचार्यानी लिहिलेल्या "श्री प्रद्न्यापना उपांग सुञ"यात महाराष्ट्र शब्द आढळतो.
5] तसेच पश्चिम घाटात कार्ल्याजवळ भाजे नामक कोरीव लेणे आहे तेथिल पाण्याच्या हौदावर -"महारथी साकोसिकी पुतसा ! विष्णुदत्तसा देयाधमपोदी"= म्हणजे कौशिकपुञ महारथी/महारठी/महारट्टी विष्णुदत्त याने हे बांधले असे लिहिले आहे आणी या लेण्याचा काळ इ स पुर्व 300 वर्षाचा आहे.तसेच मगध देशावर नंदाचे राज्य असताना म्हणजे सुमारे 2300 वर्षापुर्वी वररुची होऊन गेला त्याच्या प्राकृत प्रकाश या ग्रंथात "शेषं महाराष्ट्रिवत्" असा उल्लेख आहे यावरुन महाराष्ट्र व मराठा शब्दाचे प्राचिनत्व स्पष्ट होते.
6] तसेच महाराष्ट्रकुलवंशावली ग्रंथात पुढिल श्लोक आढळतो=
" सर्वेषु एक वर्णा ये कृष्यादि कर्मतत्परः !
नमस्कारेण मंञेण पंचयद्ना सदैवहि !
एषां द्नाति समुद्धोतु कुलानि षण्णवत्यपि !
वंशाश्चत्वार एवाञ सुर्येँचद्रु यदु शेषकः!!"
भावार्थ = महाराष्ट्रिक,महाराष्ट्रे उर्फ मराठे हा एक वर्ण आहे.या वर्णाचे लोक शेतकर्यापासुन राजापर्यंतच्या सर्व कार्यात तत्पर असतात.ते नमस्कारात्मक मंञाने पंचयद्न स्वतःच करतात.आपल्या वर्णाची विवाहादि सर्व कर्मे स्वतः करतात.त्यांच्या जातित 96 कुळे आणी सुर्यवंश,चंद्रवंश ,यदुवंश व शेषवंश असे चार वंश आहेत. यावरुन मराठा व महाराष्ट्र शब्दाची प्राचिनता सिद्ध होते.... संदर्भ = क्षञियांचा इतिहास-भाग 2 डा के बी देशमुख पेज 115 ते 117.....
7] यानंतरचा महत्वाचा पुरावा म्हणजे शंवरभाष्य {इ सनाचे 3 शतक} यातील पुढिल वाक्य=
" ननु जनपदपुररक्षणव्वृत्तिमनुपजीत्यपि क्षञिये राजशब्दमांध्राः प्रयुंजते "
यावर कुमारिलाने सातवे शतक पुढिल टिप्पणी जोडली आहे," दाक्षिणात्यसामान्येन आंध्राणामिति भाष्यकारेणोक्तम "{मध्ययुगीन भारत भाग 2}.
शवराच्या वेळी महाराष्ट्रात आंध्राचे राज्य होते यामुळे शवर नुसतेच म्हणतो कि,'आंध्रामध्ये क्षत्रियकर्म करित नसलेले म्हणजे देश किंवा पुर यांचे रक्षण न करणारे क्षत्रिय सुद्धा आपल्यास राजा असा शब्द लावतात. कुमारिलाच्या वेळी महाराष्ट्र स्वतंञ झाला होता,म्हणुन त्याने असे लिहिले कि,'दाक्षिणात्य सामान्यतः राज्य न करणारे क्षत्रिय आपल्यास राजा हि पदवी लावतात.त्याचप्रमाणे महाराष्ट्रात आजही 96 कुळी मराठा राज्य नसताना देखिल स्वतःस राजे म्हणवितात,म्हणजे शवरने 3र्या शतकात व कुमारिलाने 7व्या शतकात वर्णिलेले महाराष्ट्रातील क्षत्रिय हे मराठाच होत हेच सिद्ध होते.................. [ सदरील पोस्ट कोणीही जातीवाचक किंवा जातवर्चस्वता या दृष्टीने न घेता मराठा क्षत्रियत्वाचे प्राचिनत्व असा अभ्यासात्मक दृष्टीने घ्यावी हि विनंती ]
==शब्द उत्पत्ती ==
| 