"प्रजननसंस्था" च्या विविध आवृत्यांमधील फरक

Content deleted Content added
छोNo edit summary
खूणपताका: २०१७ स्रोत संपादन
Mahitgar (चर्चा | योगदान)
No edit summary
ओळ १:
{{विकिकरण}}
'''प्रजनन'''
सजीवाच्या एका पिढीतून दुसऱ्या पिढीमधील जननिक तत्वांचे “जनुकीय द्रव्याचे” होणारे संक्रमणम्हणजे प्रजनन. प्रत्येक सजीवाचा आयु:काल मर्यादित असतो. सजीव आयु:कालामध्ये जन्म, वृद्धि, विकास आणि मृत्यू अशा अवस्थेतून जातो. वृद्धिअवस्था एका ठरावीक मर्यादेपर्यंत पोहोचल्यानंतर सजीव प्रजननक्षम होतो.
 
==प्रजनन प्रकार==
प्रजनन अलैंगिक आणि लैंगिक या दोन प्रकाराने होते.
===अलैंगिक प्रजनन===
अलैंगिक प्रजनन ही प्रजननाची प्राथमिक अवस्था आहे. अलैंगिक प्रजननाचे काहीं प्रकार म्हणजे विखंडन, बहुविखंडन, मुकुलायन, अनिषेकजनन, खंडीभवन, बीजाणूनिर्मिती, आणि शाकीय प्रजजन. किण्व, यकृतका, पानफुटी, वनस्पतीमधील शाकीय पुनुरात्पादन, अमीबा, पॅरामेशियम मधील द्विखंडीय विभाजन ही अलैंगिक प्रजननाची उदाहरणे आहेत. एकपेशीय सजीवामध्ये बहुघा अलैंगिक प्रजनन होते. अलैंगिक प्रजननामध्ये युग्मक निर्मिती होत नाही. जिवाणू, कवके आणि काहीं वनस्पति यांच्यामध्ये अलैंगिक पुनुरुत्पादन होते. अलैंगिक प्रजननामध्ये प्रत्येक जीव जननक्षम असतो. त्यामुळे प्रजनन दर वाढतो. मात्र पिढ्यानपिढ्या होणाऱ्या अलैंगिक प्रजननामुळे त्या जीवाच्या जाति वैशिष्ठ्यांमध्ये बदल होण्याची क्षमता खुंटते.
 
'''===लैंगिक प्रजनन'''===
लैंगिक प्रजनन:. दोन एकगुणित युग्मकांच्या संयोगातून द्विगुणसूत्री युग्मनज अशा जीवाची उत्पत्ति म्हणजे लैंगिक प्रजनन होय. लैंगिक प्रजनामध्ये युग्मक निर्मिती होते संयुग्मनातील एका युग्मकास ‘पुंयुग्मक’ किंवा ‘शुक्रपेशी’असे म्हणतात. तर दुसऱ्या युग्मकास ‘स्त्रीयुग्मक’ किंवा ‘अंड’असे म्हणतात. शुक्रपेशी आकाराने लहान आणि चल असतात. अंडपेशी आकाराने मोठी व स्थिर असते. दोन युग्मकांच्या संयोग क्रियेस ‘फलन’ असे म्हणतात. लैंगिक प्रजजन बहुतेक सर्व उच्चस्तरीय प्रगत वनस्पतिमध्ये आणि प्राणीवर्गामध्ये आढळते. शुक्राणू निर्माताजीव आणि अंडपेशीनिर्माता जीव वेगवेगेळे असतील तर त्या जीवांना ‘नर’ व ‘मादी’ असे म्हणतात. युग्मकाच्या अपेक्षेने अशा जीवांना एकलिंगी म्हणतात. असा लिंगभेद नसताना एकच जीव दोन्ही प्रकारची युग्मके निर्माण करू शकत असेलतर त्यास वनस्पतींमध्ये द्विलिंगी (बायसेक्शुअल) आणि प्राण्यांमध्ये ‘उभयलिंगी’ (हर्माफ्रोडाइट) असे म्हणतात. प्रत्येक युग्मक आपल्या माता/पित्यापासून जनुकीय वारसा घेऊन येते. या दोन्ही युग्मकांच्या एकत्र येण्याने जनुकीय द्रव्यामध्ये विविधता येते. जनुकीय विविधता दृश्यप्रारूप विविधतेचे कारक आहे. जेवढी जातिनिहाय विविधता अधिक तेवढी जाति टिकून राहण्यास सक्षम ठरते. लैंगिक प्रजनन असणा-या सजीवामध्ये प्रत्येक दृश्यलक्षणासाठी एक अलील (युग्मविकल्प) कारणीभूत असतो. यातील एक युग्मविकल्प मातेकडून किंवा पित्याकडून वारसाने नव्या पिढीपर्यंत येतो. याचा अर्थ नव्या जन्मणा-या प्रत्येक सजीवाकडे युग्मविकल्पाच्या जोड्या आनुवंशिकतेने आलेल्या असतात. युग्मविकल्पी दोन पद्धतीने कार्य करतात. फक्त प्रभावी युग्मविकल्पाचा परिणाम दृश्यप्रारूपामध्ये दिसतो. लैंगिक प्रजननामध्ये युग्मक तयार होत असल्याने जनुकांची देवाणघेवाण होते. त्यामुळे अप्रभावी युग्मविकल्प प्रकट होत नाही. लैंगिक प्रजननमध्ये दोन जीव आपापली युग्मके एकत्र आणून नव्या जीवाची उत्पत्ति करतात. मात्र दर वेळी जननासाठी दोन सजीवांची आवश्यकता असल्याने जननदर कमी होतो. सक्षम संतति लैंगिक प्रजननातून निपजते. अशा संततीमध्ये जनुकीय दोष कमी असतात. त्यांची आजारापासून बचाव होण्याची क्षमता अधिक असते.
 
'''==मानवी प्रजनन संस्था''' ==
 
'''===पुरुष प्रजनन संस्था'''===
मानवी क्रमविकासामध्ये अर्भक, बाल्य, कुमार, यौवन, प्रौढ , आणि वार्धक्य अशा अवस्था आहेत. अर्भकाचा जन्म झाल्यापासून बालक पुरुष आणि स्त्री अवयव युक्त असले तरी कुमारावस्थेमध्ये प्रजननाशी संबंधित इंद्रियांच्या विकासास प्रारंभ होतो. युवावस्थेमध्ये हा विकास पूर्ण होऊन युवक-युवती प्रजननक्षम होतात. (पहा पौगंडावस्था) पुरुष प्रजनन संस्था आणि त्यातील अवयव प्रामुख्याने शुक्राणू तयार करणे, ते सुस्थितीत कार्यक्षम राखणे आणि योग्य त्या वेळी त्यांचे वहन करणे व समागमाच्या वेळी स्त्री जनन संस्थेमध्ये त्यांचे क्षेपण करणे यासाठी विकसित झालेले असतात. पुरुष प्रजजन संस्थेमधील बहुतेक इंद्रिये बाहेरून दृश्य असतात. पुरुष प्रजजन संस्थेमधील बाहेरून दिसणारी प्रमुख इंद्रिये म्हणजे शिस्न, वृषणकोश आणि वृषण.
 
Line २२ ⟶ २३:
मेंदूमधील पियुषिका या अंतस्त्रावी ग्रंथीमधील संप्रेरके आणि वृषणामध्ये स्त्रवणारी पुरुष संप्रेरके यांच्या समन्वयाने पुरुष जननसंस्थेचे नियंत्रण होते. बाल्यावस्थेत असता जननेंद्रियांची वाढ होत नाही. पण कुमारावस्थेत म्हणजे वय 10-12 च्या दरम्यान अग्र पोषग्रंथीमधून (पियुषिकेमधून) पुटक उद्दीपक संप्रेरक (फॉलिकल स्टिम्युलेटिंग हार्मोन) तयार होण्यास प्रारंभ होतो. याच वेळी पीतपिंडकारी संप्रेरक (ल्युटिनायझिंग हार्मोन) पियुषिकेमधून स्त्रवण्यास सुरवात होते. पीतपिंडकारी संप्रेरकाच्या परिणामामुळे वृषणामधील अंतराली उतकामधील लायडिख पेशीमधून टेस्टोस्टेरोन हे पुरुषसंप्रेरक स्त्रवते. टेस्टोस्टेरोनमुळे सर्व जननेंद्रियाची वाढ होते आणि ती कार्यान्वित होतात. कुमारावस्था आणि पौगंडावस्थेमध्ये जननांगाची वाढ , पुरुष शरीरामधील स्नायू आणि हाडे बळकट होणे, अंडकोशावर आणि श्रोणिभागावर केस येणे, चेह-यावर दाढी मिशा येणे, आवाज फुटणे, त्वचा तेलकट होणे, आणि आपण लहान राहिलो नाही अशी जाणीव होणे असे शारिरिक आणि मानसिक बदल होतात.यासाठी टेस्टोस्टेरोन हे पुरुष संप्रेरक कारणीभूत आहे. पियुषिकेतील पोष संप्रेरक, पुटक उद्दीपक संप्रेरक ,पीतपिंडकारी संप्रेरक आणि वृषणामधील टेस्टोस्ट्रीरोन या संप्रेरकामुळे बालकाचे पौगंडावस्थेमधील पुरुषामध्ये रूपांतर होते. पौगंडावस्थेमध्ये चालू झालेली शुक्राणू निर्मिती अखेरपर्यंत टिकून राहते. फक्त वार्धक्यामध्ये शुक्राणु निर्मितीचा वेग कमीहोतो.
 
'''===स्त्री प्रजनन संस्था'''===
मानवी स्त्री प्रजनन संस्था अंडाशय, फॅलोपियन नलिका, अंडवाहिनी, गर्भाशय, योनी या इंद्रियानी आणि प्रघ्राणग्रंथीनी बनलेली असते.
स्त्रीच्या जीवनामध्ये अर्भकावस्था, बाल्यावस्था, कुमारावस्था,पौगंडावस्था,प्रौढावस्था आणि वार्धक्य असे भाग पडतात. बाल्यावस्थेपर्यंत बालक स्त्रीलिंगी जन्मलेले असले तरी जनन इंद्रियांची फारशी वाढ होत नाही. वयाच्या बारा वर्षापासून बाह्य आणि अंतर्गत जनन इंद्रियामध्ये झपाट्याने बदल होऊन ती मोठी होतात. हे सर्व बदल पोष ग्रंथीमधील एफएसएच (पुटक उद्दीपक संप्रेरक) आणि एलएच ( पीतपिंड संप्रेरक) या दोन्ही संप्रेरकामुळे अंडाशयामध्ये स्त्री संप्रेरक इस्ट्रोजेन आणि प्रोगेस्टेरॉन ही संप्रेरके आवशकतेनुसार तयार होतात.