'''भदंत नागार्जुन आर्य सुरई ससाई''' (जन्म: [[ऑगस्ट ३०]], [[इ.स. १९३५]]) हे [[जपान]]मध्ये जन्मलेले भारतीय [[बौद्ध]] [[भिक्खू]] आहेत. त्यांनी [[भारत]]ाला आपले घर मानले आहे.
[[इ.स. १९६६]] मध्ये ससाई भारतात आले आणि [[:en:Nichidatsu Fujii|निशिदत्सू फुजी]] यांना भेटले’भेटले फुजींनी त्यांना [[राजगीर]]मधील शांती पॅगोड्याच्या बांधकामासाठी (पीस पॅगोडा) मदत केली. तथापि, फूजी सह ते बाहेर पडले, परंतु त्यांनी सांगितले की परत परतीच्या प्रवासात त्यांना एक स्वप्न पडले व त्यात [[नागार्जुन]]सारखी आकृती दिसली आणि म्हणाली, “[[नागपूर]]ला जा”. भदंत आर्य नागार्जुन सुरई ससाई इ.स. १९६७ मध्ये नागपुरात आले. नागपुरमध्ये [[इ.स. १९५६]] मध्ये [[डॉ. बाबासाहेब आंबेडकर]]ांचा [[दीक्षा]] सोहळ्यात मुख्य भूमिका वठविणारे वामनराव गोडबोले यांची त्यांनी भेट घेतली. भदंत ससाईंचा दावा आहे की, त्यांनी गोडबोलेंच्या घरी डॉ. बाबासाहेब आंबेडकरांची छायाचित्रे पाहिली तेव्हा त्यांना जाणवले की, डॉ. आंबेडकर आपल्याला स्वप्नात दिसले आहेत. सुरुवातीला, नागपूरच्या रहिवाशांना सुरई ससाई अतिशय विचित्र वाटले होते. त्यानंतर ससाईंनी “[[जय भीम]]” हे शब्द उच्चारून [[विहार]]ांची निर्मिती करण्याबद्दल त्यांचे अभिनंदन केले. आनंदनगर येथील कोठारी भवनात त्यांनी बरेच दिवस काढले. यानंतर त्यांनी इंदोरा येथे वास्तव्य सुरू केले. इंदोरा येथे विहार उभारले. यानंतर मनसर, रामटेक येथे बुद्धविहाराची निर्मिती केली. [[विदर्भ]] ही [[बुद्ध]]ांची भूमी आहे, म्हणून येथे उत्खनन करावे यासाठी पुढाकार घेतला. [[हिंदू]]ंच्या नियंत्रणातून [[बिहार]]चे [[महाबोधी महाविहार]] मुक्ती आंदोलन करण्याचा पहिला मान भंते सुरई ससाई यांना जातो. [[महाबोधी विहार]] मुक्त करण्याच्या मोहिमेतील प्रमुख नेत्यांपैकी ते एक आहेत. यासाठी पहिली सभा इंदोऱ्यात घेतली होती. [[इ.स. १९८७]] साली [[व्हिसा]]च्या थकबाकीचे हस्तांतरण केल्याप्रकरणी [[न्यायालय]]ाने त्यांना सोडून दिले होते. त्यांना [[भारतीय]] [[नागरिकत्व]] देण्यात आले, ज्यात त्यांना [[जपान]]ची नागरिकता होती. २४ सप्टेंबर इ.स. १९९२ रोजी देशभर धम्मरथ काढला. दीक्षाभूमी येथील ‘डॉ. बाबासाहेब आंबेडकर स्मारक समितीचे अध्यक्ष झाल्यानंतर त्यांनी म्हटले की, “दीक्षाभूमी जागतिक भूमी आहे. तिचे पावित्र्य जगात आहे. बाबासाहेबांच्या स्वप्नातील धम्म संस्कार केंद्र तयार करण्याच्या दिशेने प्रयत्न केले जातील”.<ref>[http://esakalglobal.com/NewsDetails.aspx?NewsId=4724897425059053031&SectionId=15&SectionName=%E0%A4%B5%E0%A4%BF%E0%A4%A6%E0%A4%B0%E0%A5%8D%E0%A4%AD&NewsDate=20150920&Provider=-%20%E0%A4%B8%E0%A4%95%E0%A4%BE%E0%A4%B3%20%E0%A4%B5%E0%A5%83%E0%A4%A4%E0%A5%8D%E0%A4%A4%E0%A4%B8%E0%A5%87%E0%A4%B5%E0%A4%BE&NewsTitle=%E0%A4%A6%E0%A5%80%E0%A4%95%E0%A5%8D%E0%A4%B7%E0%A4%BE%E0%A4%AD%E0%A5%82%E0%A4%AE%E0%A5%80%20%E0%A4%B8%E0%A4%AE%E0%A4%BF%E0%A4%A4%E0%A5%80%E0%A4%9A%E0%A5%8D%E0%A4%AF%E0%A4%BE%20%E0%A4%85%E0%A4%A7%E0%A5%8D%E0%A4%AF%E0%A4%95%E0%A5%8D%E0%A4%B7%E0%A4%AA%E0%A4%A6%E0%A5%80%20%E0%A4%AD%E0%A4%A6%E0%A4%A8%E0%A5%8D%E0%A4%A4%20%E0%A4%B8%E0%A5%81%E0%A4%B0%E0%A4%88%20%E0%A4%B8%E0%A4%B8%E0%A4%BE%E0%A4%88 सुरई ससाई]</ref><ref>{{cite book |last=Doyle |first=Tara N.|title=Liberate the Mahabodhi Temple! Socially Engaged Buddhism, Dalit-Style. In: Steven Heine, Charles Prebish (eds), Buddhism in the Modern World|publisher=Oxford University Press|pages=249–280|url=https://books.google.de/books?id=jWhMCAAAQBAJ&pg=PT339&lpg=PT339&dq=Surai+Sasai&source=bl&ots=eDo-WXteTq&sig=PFQNNlQTtUcGGuQ8qrMaYOidVQs&hl=de&sa=X&ved=0CEEQ6AEwBTgoahUKEwiB0M7VkqHIAhXILhoKHZbXCCI#v=onepage&q=Surai%20Sasai&f=false|isbn=0-19-514698-0}}</ref>