"साबूदाणा" च्या विविध आवृत्यांमधील फरक

Content deleted Content added
No edit summary
छोNo edit summary
ओळ ६:
[[भारत|भारतात]] साबूदाण्याचे उत्पादन प्रथम [[तमिळनाडू]] मधील [[सेलम]] येथे झाले आणि [[इ.स. १९४३]]-[[इ.स. १९४४|४४]] च्या आसपास भारतात याचे उत्पादन [[कुटीर उद्योग|कुटीर उद्योगाच्या]] स्वरूपात सुरू झाले. यात प्रथम [[:en:Cassava|कसावा]] या वनस्पतीच्या मुळांपासून दूध काढतात त्याला [[टॅपिओका]] ([[:en:tapioca|Tapioca]]) म्हणतात ते घट्ट झाल्यावर त्यापासून छोट्या छोट्या गोळ्या बनवतात. यामुळे त्यात असणारी [[प्रथिने]], [[खनिज|खनिजद्रव्ये]], [[क्षार]], [[जीवनसत्त्वे]] व [[कॅल्शियम]] नष्ट होते. उरतात ती फक्त [[कर्बोदके]] (कार्बोहायड्रेटस). त्यातून शरीरास फक्त [[उष्मांक]] मिळतात.
==पचन==
साबुदाणा हा अतिशय चिकट असल्यामुळे [[आमाशयजठर|आमाशयामध्ये]] त्याचे लवकर [[पचन]] होत नाही. साबुदाणा पचविण्यासाठी शरीरातील [[इन्सुलिन]] हार्मोन तयार करणाऱ्या [[ग्रंथी]]वर जास्त ताण पडतो. पर्यायाने ज्या व्यक्ती कायम उपवास करतात, अशा व्यक्तीमध्ये बऱ्याच वेळेला [[मधुमेह]] हा विकार बळावतो. [[भारत|भारतात]] साबुदाणा [[उपवास|उपवासाचे]] [[अन्न]] म्हणून खाण्याची पद्धत आहे. साबुदाणा पचनास अतिशय जड असल्यामुळे [[आम्लपित्त]], [[वात]], मलावष्टंभ, लठ्ठपणा हे [[विकार]] होतात. म्हणून साबुदाणा हा उपवासाच्या पदार्थातूनच पूर्णपणे वर्ज्य करणे आवश्यक असते.
==सांस्कृतिक महत्त्व==
[[महाराष्ट्र|महाराष्ट्रातील]] बहुसंख्य भागात साबुदाण्यापासून बनविलेले खाद्यपदार्थ [[उपवास|उपवासासाठी]] मान्य आहेत.पुणे ही महाराष्ट्राची सांस्कृतिक राजधानी असल्या कारणाने तेथे साबुदाण्याची मागणी जास्त असते. पण, पुण्यात साबुदाण्यात साखर घालण्याची पद्धत असल्याने बाहेरून गेलेल्या लोकांची परवड होत असते.
"https://mr.wikipedia.org/wiki/साबूदाणा" पासून हुडकले