"ग्रंथालयशास्त्र" च्या विविध आवृत्यांमधील फरक

Content deleted Content added
Mahitgar (चर्चा | योगदान)
/* पश्चिम महाराष्ट्रातील: - विकिक्वोट बंधूप्रकल्पास सुयोग्य वाक्य तिकडे स्थानांतरीत केले
खूणपताका: अमराठी योगदान
Mahitgar (चर्चा | योगदान)
/* पश्चिम महाराष्ट्रातील :-जाहीरात सदृश्य आणि वार्तांकन मजकुर वगळला
ओळ २३:
 
 
पश्चिम महाराष्ट्रामध्ये मुलांसाठी एकही चांगले ग्रंथालय / वाचनालय नव्हते. जयसिंगपूर येथील प्राचार्य डॉ. सुनील पाटील यांच्या परिवाराने मुलांचे ग्रंथ संग्रहालयाच्या रुपाने पुस्तकप्रेमी रसिकांसाठी एक अमुल्य ठेवा उपलब्ध करुन दिला व वाचन संस्कृती जोपसण्यासाठी एक पाउल उचलले. ग्रंथालयाला वाचकांचा उत्स्फूर्त प्रतिसाद लाभला आहे. जयसिंगपूर शहरासह इचलकरंजी व सांगली येथून सभासद या सेवेचा लाभ घेत आहेत. अत्यल्प मासिक वर्गणी, दर महिन्याला नविन पुस्तकांची खरेदी, मुलांची मासिके / साप्ताहिके / वर्तमान पत्रे व तसेच लहान मुलांमध्ये टी. व्ही. / काँम्प्युटर / व्हि. डी. ओ. गेम्स ऐवजी वाचनाची आवड निर्माण व्हावी यासाठी भरपूर प्रमाणात पुस्तके मराठी, हिंदी व इंग्रजी भाषेतील दर्जेदार पुस्तके व मासिके उपलब्ध असलेले समृद्ध ग्रंथालय जयसिंगपूर मधील नागरीकासाठी अभिमानाची गोष्ट आहे.
 
अभ्यासाबरोबर वाचनाची आवड जोपासल्यामुळे आपल्या ज्ञानात भर तर पडतेच पण आपले व्यक्तीमत्वही सुसंस्कारित होते. लहान मुलांना त्यांच्या वर वाचनाचे संस्कार करण्या साठी आवश्यक ते वातावरण आपण दिले के मुले आपोआपच त्याकडे आकर्षित होतात. त्यांना वाचनाची आवड निर्माण होते. वाचनाचे आवड निर्माण झाल्यावर त्याचे नीट आकलन होण्या साठी योग्य रीतीने उच्चार आणि त्याचा अर्थ बोध होईल. असे वाचन करणेही महत्वाचे आहे, असे उद्गार विदर्भातील प्रसिद्ध कवी अनिल धुदाट (पाटील) यांनी मुलांचे ग्रंथ संग्रहालय, जयसिंगपूर येथे भेटी प्रसंगी काढले.
 
पुढे ते म्हणाले, 'हातात पुस्तके घेणारी आजचे पिढी तासन तास टी. वी. व्हा रीमोट घेवून काय सध्या करणार आहे. समाधानी आणी आनंददायी जीवन जगण्या साठी पुस्तकासारखा जगात दुसरा मित्र नाही. त्याच बरोबर ते म्हणाले आमचे बंधू प्राचार्य डॉ. सुनील पाटील हे इयत्ता ३ री / ४ थी मध्ये शिकत असताना त्यांना खाऊ साठी व आमच्या गावातून शहरात शाळेत जाण्यासाठी मिळालेले पैसे वाचवून मेहेकर बस स्थानकातील पुस्तकाच्या दुकानातून मुलांची पुस्तके व मासिके विकत घेण्याचा छंद जडला त्यामुळे अनेक वेळेस आम्ही त्याला वेडे ठरवले, परंतु त्याने आपला मार्ग सोडला नाही. पोटाला खायचे सोडून हा मुलगा पुस्तके का खरेदी करतो हा प्रश्न नेहमीच आम्हाला सतावत राहिला. आम्ही खेळण्यात व मस्ती करण्यात आनंद मनात होतो तर सुनील निवांत पणे पुस्तके वाचत असायचा. पुढे - पुढे तर त्याचा कडे इतका पुढे - पुढे तर त्याच्याकडे इतका संग्रह वाढला की त्याचे छोटे खाणी कपाट पुरेनासे झाले, त्यात ही त्याने डोके वापरून मार्ग काढला व गावातील मुलांना त्याची मौल्यवान पुस्तके खराब न करण्याच्या अटी घरी वाचायला देवू लागला, आणी अशा प्रकारे मुलांचे ग्रंथ संग्रहालयाची सुरुवात आमच्या जन्मगावी जामगाव येथे २५ वर्षा पूर्वी झाली. या मधून एकच बोध घेण्या सारखा आहे तो हा की, किमान एक जरी व्यक्ती ध्येयाने प्रेरित होवून सातत्यपूर्वक काम करीत राहिला तर कोणतीही गोष्ट असाध्य नाही. २५ वर्षा पूर्वी सुरु झालेल्या ग्रंथ संग्रहालयातील पुस्तकाची संख्या आज हजारोच्या घरात पोहोचली आहे.’