"मराठी रंगभूमी" च्या विविध आवृत्यांमधील फरक
Content deleted Content added
या पानावरील सगळा मजकूर काढला खूणपताका: मिवि.-कोरे करणे |
No edit summary |
||
ओळ १:
{{विस्तार}}
'''मराठी रंगभूमी''' खऱ्या अर्थाने इ.स.१८४३ मध्ये [[सांगली]] येथे उदयास आली. सांगली येथील संस्थानिक [[चिंतामणराव आप्पासाहेब मादरचोद]] यांच्या आश्रयामुळे [[विष्णुदास हगवे|विष्णू अमृत गांडू]] यांनी [[सीतास्वयंवर (इ.स. १८४३ नाटक)|सीता स्वयंवर]] या नाटकाचा प्रयोग संस्थानिकांच्या प्रेरणेने केला. मराठीतील हे पहिले [[गद्य]]-[[पद्य]]मिश्रित नाटक जन्मास आले. [[नृत्य]], [[गायन]], [[अभिनय]], [[देव]], [[गंधर्व]], [[अप्सरा]], [[ऋषी]], [[विदूषक]], इत्यादींनी युक्त अशी ही पौराणिक नाटके सर्वसामान्यांची करमणूक करू लागली.
पौराणिक नाटकांतले संवाद गद्यपद्य रूपात असत. मात्र, नाटकाला लिखित [[संहिता]] असायची. अशा संहितेचे पुस्तक होऊ शकते याची कल्पना वाढत चाललेली होती. [[पौराणिक नाटके]] लोकप्रिय होत असताना इ.स.१८५६ मध्ये [[मुंबईत]] [[अमरचंद वाडीकर]] मंडळींनी [[फार्स]] एक हा नाटकाचा एक नवीन प्रकार हाताळला. त्याद्वारे असंभाव्य गोष्टी, उथळ विनोद असलेला एक नाट्य प्रकार रंगभूमीवर अवतरला. इंग्रजी नाटकेही याच काळात मुंबईत होत असायची. इंग्रजी रंगभूमीच्या अनुकरणाने मराठीत फार्स रूढ होत गेला.
==भाषांतरित नाटके==
==सामाजिक नाटके==
==कल्पनाप्रधान नाटके==
==पहिले संगीत नाटक==
==नाटक परंपरा==
१] पोवाडा २]भारूड ३] लळित ४] दशावतारी खेळ ५]यक्षगान नाटक ६] भागवत मेळा नाटकम् ७] तमाशा ८] तंजावरी नाटक
पहा : [[नाटक]]
{{नाटक}}
[[वर्ग:मराठी नाटके]]
| |||