"दासगणू महाराज" च्या विविध आवृत्यांमधील फरक

Content deleted Content added
संपादनासाठी शोध संहीता वापरली
(चर्चा | योगदान)
No edit summary
ओळ १:
'''गणेश दत्तात्रेय सहस्रबुद्धे''' ऊर्फ '''दासगणू महाराज''' ([[इ.स. १८६८|१८६८]] - [[नोव्हेंबर २५]], [[इ.स. १९६२|१९६२]]) हे [[मराठी भाषा|मराठी]] संत, कवी, किर्तनकारकीर्तनकार होते.
 
===जीवन===
दास गणू महाराज यांनायांनी त्यांनीमोठ्या प्रमाणात केलेल्या प्रचंड संत चरित्रलेखनामुळेचरित्रलेखनामुळेत्यांना 'आधुनिक महाराष्ट्राचे महीपती' म्हणून ओळखतात.<ref>{{संकेतस्थळ स्रोत|दुवा= http://mahanews.gov.in/content/articleshow.aspx?id=cktH2tD/Tf4iz7xVMx5Isj3GDI|9AkZqBNJH1MAI6jQfVD7PuRgfWQ== |शीर्षक= दास गणू महाराज: लेखक - डॉ.यू.म.पठाण {{मृत दुवा}} }}</ref>
 
महाराज पोलीसखात्यात नोकरीला होते, तरी त्यांच्या ओढा मात्र परमार्थाकडेच होता. यादरम्यानच त्यांना त्या काळचा कुख्यात गुंड कान्हा भिल्ल याला पकडण्याची जबाबदारी सोपविण्यात आली. जेव्हा त्या गुंडाला ही बातमी कळाली, तेव्हा त्याने महाराजांना जीवे मारण्याचे ठरविले पण महाराज यातून सहिसलामतसहीसलामत सुटले. तेव्हापासून त्यांची अशी धारणा झाली की देवानेच आपल्याला वाचविले. मग त्यांनी संपूर्ण जीवन देवाच्या चरणी अर्पण करण्याचे ठरविले.
 
महाराज पोलीसखात्यात नोकरीला होते, तरी त्यांच्या ओढा मात्र परमार्थाकडेच होता. यादरम्यानच त्यांना त्या काळचा कुख्यात गुंड कान्हा भिल्ल याला पकडण्याची जबाबदारी सोपविण्यात आली. जेव्हा त्या गुंडाला ही बातमी कळाली, तेव्हा त्याने महाराजांना जीवे मारण्याचे ठरविले पण महाराज यातून सहिसलामत सुटले. तेव्हापासून त्यांची अशी धारणा झाली की देवानेच आपल्याला वाचविले. मग त्यांनी संपूर्ण जीवन देवाच्या चरणी अर्पण करण्याचे ठरविले.
१९६२ मध्ये दासगणू महाराजांनी पंढरपूर येथे देह ठेवला.
 
===साईभक्ती===
दासगणू महाराज [[साईबाबा]] यांचे परमभक्त होते. साईबाबांच्या स्फुर्तीनेच त्यंनी ओवीबध्दओवीबद्ध रचना करण्यास सुरुवात केली. त्यांच्या अभंगस्वरुप लेखनात साईबाबांचा निर्देशउल्लेख सतत येतो. 'गणू म्हणे' ही त्यांची नाममुद्रा. ते साईबाबांनाचा ब्रह्मा-विष्णू-महेशांच्या रुपातरूपात पाहत. साईबाबादासगणू महाराज हेचसाईबाबा संस्थानचे पहिले अध्यक्ष संतकवी दासगणू महाराज हेच होते.
 
===लेखन===
दासगणू महाराजांच्या प्रमुख रचना अशा आहेत :
* श्री आऊबाई चरित्र
* ईशावास्य भावार्थ बोधीनीबोधिनी
* श्री गजानन विजय : या ग्रंथामधे श्री.गजाननमहाराजांचे चरित्र दासगणू महाराज यांनी लिहून ठेवले आहे. हा ग्रंथही महाराष्ट्रात खूप लोकप्रिय आहे.
* भक्त लीलामृत
* भक्तिसारामृत,
* संत कथामृत
* ईशावास्य भावार्थ बोधीनी
* साई स्तवनमन्जिरी
* भाव दीपिका
* शंकराचार्य चरित्र
* श्री गजानन विजय या ग्रंथामधे श्री.गजाननमहाराजांचे चरित्र दासगणू महाराज यांनी लिहून ठेवले आहे. हा ग्रंथही महाराष्ट्रात खूप लोकप्रिय आहे.
* संत कथामृत
* साई स्तवनमंजिरी
 
स्फुट रचना :
Line २३ ⟶ २७:
'''सदगुरुरायानें जला तेल केले दीप उजळील लक्षावधी
 
'''ठेवुनिया दीप उशापायथ्याशीं पहुडे फळीसीफळिसी गुरुमुर्तीगुरुमूर्ती त्तू<br />
'''गणुगणू म्हणे माया दुर्धर अंधार ज्ञानदीप थोर म्हणूनी लावा'''
 
''''त्यांच्या त्या कृतीचा हाच आहे अर्थ कदा अंधारांत निजूं नये
 
'''गणु म्हणे माया दुर्धर अंधार ज्ञानदीप थोर म्हणूनी लावा'''
 
'''शिवविष्णूब्रह्मारूप बाबा साई भाव दुजा काही मानू नका<br />
'''सदगुरुरायाच्या पायाची जी धूळ तेंच गंगाजळ शुद्ध माना<br />
'''अमृताआगळीं मुखींची वचनें तींच माना मनें गीता जेवीं<br />
'''गणुगणू म्हणे बाबा वसंत सोज्ज्वळ भक्तांनो कोकीळ व्हा रे तुम्ही'''
 
=== [[शिर्डी]] क्षेत्राचा महिमा===
Line ३९ ⟶ ४०:
'''ऐहिक सुखाचीं खेळणीं बाहुल्या समूळ फेंकिल्या गुरुरायें<br />
'''कां कीं तयामाजीं किमपि ना अर्थ फसतील व्यर्थ पोरें माझीं<br />
'''गणुगणू म्हणे पोर पचंब्यासी जातें किरकिरेंच घेतें आवडीनें'''
 
'''कर्म भक्ती ज्ञान बाजारीं या माल मनीं जो वाटेल तोचि घ्यावा<br />
'''तिघांची किंमत एक आहे जाणा फळहि तिघांना एकचि हो<br />
'''भावरुपी द्रव्य पाहिजे तयासी सांई सदगुरुसी दुजें न लगे<br />
'''गणुगणू म्हणे भाव नाणें जयापाशीं त्यानें बाजाराशीं येथें जावें'''
 
'''तु माझा आधार मी तुझा आश्रीत होई कृपावंत पांडुरंगा<br />
Line ५० ⟶ ५१:
'''मशी देई स्थळ तू साच कस्तुरी माती मी निर्धारी मला धरणें दुरीं नाही बरे<br />
'''मला धरणें दूरी गणू हा अज्ञान करावे पालन देऊनियां ज्ञान ब्रीदासाठी देऊनिया ज्ञान'''
 
==दासगणू महाराजांची अनेक चरित्रे लिहिली गेली आहेत. त्यांओऐकी ही काही :-
* संतकवी दासगणू महाराज चरित्र (लेखिका - मुग्धा दिवाडकर)
* संतकवी दासगणू महाराज चरित्र आणि काव्यवचन (लेखक - स्वामी वरदानंद भारती ऊर्फ प्राचार्य अनंत दामोदर. ऊर्फ काकासाहेब आठवले)
* श्रीदासगणू महाराज (लेखक - रमेश सहस्रबुद्धे)
 
==संदर्भ==