"प्रभाकर जोग" च्या विविध आवृत्यांमधील फरक

प्रभाकर जोग (जन्म : [[डिसेंबर २५]], [[इ.स. १९३२]]) हे महाराष्ट्रातले एक व्हायोलिनवादक आहेत. त्यांनी [[गजाननराव जोशी]] आणि नाराणराव मारुलीकर यांच्या कडूनयांच्याकडून वयाच्या ५व्या-६व्या वर्षापासून व्हायोलिन शिकायला सुरुवात केली. प्रभाकर जोग यांचे भाऊ वामनराव जोग हे आकाशवाणीवर व्हायोलिनवादक म्हणून नोकरी करत आणि घरी व्हायोलिनचे वर्ग घेत.. प्रभाकर जोग आसपास रेंगाळून संगीताचा आस्वाद घेतच मोठे झाले. वयाच्या बाराव्या वर्षी त्यांनी त्यांनी व्हायोलिनचे कार्यक्रम करायला सुरुवात केली. कारकिर्दीच्या सुरुवातीच्या काळात पुण्यातील वाड्यांमधून त्यांनी सव्वा रुपया आणि नारळ या बिदागीवर व्हायोलिन वादनाचे कार्यक्रम केले. एस.पी. कोलेजच्या मैदानात भरलेल्या स्नेहसंमेलनात व्हायोलिन वाजवत असताना मदानापलीकडे राहणार्‍या [[सुधीर फडके]] यांनी ते ऐकले आणि प्रभाकर जोगांना भेटायला बोलावले. पुढे ते संगीत दिग्दर्शक [[सुधीर फडके]] यांचे साहाय्यक झाले. गीतरामायणाच्या सुमारे ५०० कार्यक्रमांना प्रभाकर जोग यांची साथ होती.

[[स्नेहल भाटकर]] यांच्याकडे जोग यांनी ’गुरुदेवदत्त’ या १९५१च्या चित्रपटात व्हायोलिनवादन केले. स्वरलिपी लेखनकलेत पारंगत असलेले प्रभाकर जोग त्यानंतर संगीतकार [[श्रीनिवास खळे]], [[दशरथ पुजारी]], [[हृदयनाथ मंगेशकर]], [[यशवंत देव]], [[वसंत पवार]], [[वसंत प्रभू]], [[राम कदम]] आणि [[यशवंत देव]] यांच्याबरोबर काम करू लागले.

प्रभाकर जोग यांचीयांच्या मुलांपैकी श्रीनिवास गाणे शिकला आहे, मिलिंद गिटार वाजवतो व नातवंडे अमेय जोग आणि दीपिका जोग हीही रंगमंचावरून गीतेव्हायोलिनचे सादरकार्यक्रम करतात. अमेयची पत्‍नी दर्शना ही चांगली वादक आहे.

* पुण्याच्या भारत गायन समाजातर्फे प्रदान झालेला २०१३ सालचा ’[[वसुंधरा पंडित]] पुरस्कार’पुरस्कार