बुरहानपुर हे मध्य प्रदेश राज्यातील मध्य आकाराचे शहर आहे. हे बुरहानपूर जिल्ह्याचे प्रशासकीय केंद्र आहे. तो ताप्ती नदीच्या उत्तर किनारपट्टीवर, भोपाळच्या 340 कि.मी. (211 मैल) आणि मुंबईच्या 540 कि.मी. (336 मैल) वर स्थित आहे. शहराकडे एक महानगरपालिका आहे आणि मध्य प्रदेश राज्यातील एक जिल्हा मुख्यालय देखील आहे.

  • इतिहास

753–982 पासून राष्ट्रकूट राजवटीत बुर्हानपुर हे एक महत्त्वाचे शहर होते. ताप्ती नदी आणि असिर्गगळ किल्ल्यातील खोदकामामुळे अनेक नाणी, देवी मूर्ति आणि प्रागैतिहासिक काळापासून मंदिरे सापडली आहेत. तथापि, मध्ययुगीन काळामध्ये बुर्हानपुरचा उल्लेख प्रामुख्याने आला.

1388 मध्ये, खान्देशच्या फरुकी राजवंश सुल्तान मलिक नासीर खान यांनी शेख जैनुद्दीन यांच्या आज्ञाने आणि प्रसिद्ध मध्ययुगीन सूफी संत बुरहान-उद-दीन यांच्या नावाने बुरहानपुर असे नाव बदलले. बुर्हानपुर खानदेश सल्तनतीची राजधानी बनली. नंतर, मिरन आदिल खान दुसरा (इ.स. 1457-1501) या राजघराण्याचा एक सुलतान याने बुरहानपूरमधील एक राजवाडा आणि अनेक राजवाडे बांधले. आपल्या दीर्घकाळादरम्यान, बुरहानपूर हे व्यापार आणि कापड उत्पादनाचे एक प्रमुख केंद्र बनले.

1601 मध्ये, मुगल सम्राट अकबरने खानदेश वर कब्जा केला आणि बुर्हानपुर मुघल साम्राज्यातील तीन नवीन उच्चस्तरीय प्रांतांपैकी एक, खान्देशाची राजधानी बनले, प्रारंभिक अकबराचा पुत्र दानियल याचा नावावरून खानदेशचे नामकरण दानेश असे केले होते (1609). 1609 मध्ये, मुघल सम्राट जहांगीर यांनी दख्खनच्या मुघल प्रांताचे राज्यकारभारास आपला दुसरा पुत्र परविज नियुक्त केला आणि राजाने त्याचे मुख्यालय आणि त्यांचे निवासस्थान म्हणून बुरहानपुरला निवडले.

बुर्हानपुर एक सुंदर शहर बनले आणि अनेक ऐतिहासिक स्मारके त्याच्या अंतरावरच टिकून राहिली, प्रामुख्याने महान मुगल शासक शाहजहांप्रमाणे बुऱ्हाणपूर एक महत्त्वाचा मुघल चौकी होता. शाहजहांमुळे या शहरामध्ये बराच वेळ घालवला, आणि शाही किलांना मदत केली. शाही किला ही बुद्धानगरमधील एक भव्य राजवाडा आहे, ताप्ती नदीच्या पश्चिमेला आहे. दिवाण-ए-आम आणि दिवाण-इ-खास हे किल्लाच्या टेरेसवर बांधलेले होते. आज कालिला अवशेषांमध्ये आहेत . तथापि, अजूनही उज्ज्वल शिल्पाकृती आणि कोरीव काम असलेल्या या राजवाड्यावरील भाग. राजवाड्यात मुख्य आकर्षण हमाम किंवा शाही बाथ आहे.हे विशेषतः शाहजहांची पत्नी बेगम मुमताज महल यांच्यासाठी बनविले गेले होते, जेणेकरून ते आल्हाददायक स्नान करू शकतील. असे म्हणले जाते की तिच्या चौदाव्या मुलाला जन्म देताना ती तिथेच मरण पावली. आजही, छतावर अनेक जटिल चित्रे आहेत. यातील एक पेंटिंग एक स्मारक आहे जी ताजमहालची प्रेरणा आहे असे म्हणले जाते. बेगम मुमताजला ताजमहालl स्थानांतरित कारण्याआधी सहा महिने येथेच पुरण्यात आले होते.