परिपूर्ण सत्याचे आत्मज्ञान म्हणजे ज्ञान होय. हे प्रिय, अप्रिय, आनंद, दु: ख इत्यादींच्या भावनांपासून स्वतंत्र आहे. हे विषयांच्या आधारे विभागले गेले आहे. विषय पाच आहेत - रूप, रस, गंध, शब्द आणि स्पर्श.

ज्ञान म्हणजे लोकांच्या शारीरिक आणि बौद्धिक सामाजिक कार्याचे उत्पादन; चिन्हे स्वरूपात, हे जगाच्या वस्तुस्थितीचे गुण आणि संबंध, नैसर्गिक आणि मानवी घटकांबद्दलच्या कल्पनांचे अभिव्यक्ती आहे. ज्ञान दररोज आणि वैज्ञानिक असू शकते. वैज्ञानिक ज्ञान अनुभवजन्य आणि सैद्धांतिक वर्गांमध्ये विभागले गेले आहे. या व्यतिरिक्त समाजात अनेक पौराणिक, कलात्मक, धार्मिक आणि ज्ञानाचे इतर अनुभव आहेत. सैद्धांतिकदृष्ट्या, सामाजिक-ऐतिहासिक परिस्थितीवर मानवी क्रियेवरील अवलंबित्व प्रकट केल्याशिवाय ज्ञानाचे सार समजू शकत नाही. माणसाची सामाजिक शक्ती ज्ञानामध्ये जमा होते, काही विशिष्ट प्रकार धारण करते आणि अधीन होते. ही सत्यता मानवी बौद्धिक क्रियांच्या प्राथमिकता आणि आत्मनिर्भरतेबद्दलच्या व्यक्तिनिष्ठ-प्रत्ययवादी सिद्धांतांचा आधार आहे.

"ज्ञान" पानाकडे परत चला.